προγραμμα προστασίας

38

Βγηκα απο το μπανιο τυλιγοντας την πετσετα γυρω απο τη μέση μου.Στεγνωσα σχολαστικα τα μαλλια μου και τα αφησα ελεύθερα για να στεγνωσουν τελείως.Φορεσα ενα βαμβακερό σορτσάκι και ένα φαρδυ t-shirt μαζι με ενα ζευγαρι ψηλές βαμβακερες καλτσες.Βολευτηκα στον καναπε κατω απο το αγαπημενο μου κουβερτακι βαζοντας τα τελευταιο επεισόδιο του Game of thrones.

Λίγη ωρα αργότερα ενω ειχα απορροφηθει τελείως στην οθονη ακουσα το κουδούνι...
Τι είναι τωρα;
Σηκωθηκα βαριεστημενα να δω ποιος ηταν στη πορτα...
<<Ποιος ειναι;>>
<<Τζουλ;>>ηρθε η απαντηση απο την αλλη μερια.Στο ακουσμα της φωνης πάγωσα και με τρεμάμενα χερια αρχισα να ξεκλειδωνω την πόρτα.Μολις την ανοιξα μειναμε να κοιταζομαστε αναυδες
<<Κελλη!>>ψελισσα τελικα
<<Φιλενάδααα!!!>>ορμηξε πανω μου και πεσαμε και οι δυο στο πατωμα τσιριζοντας σαν δεκαπενταχρονα
<<Κελλη δεν το πιστεύω!Πως;Ποτε ήρθες;...>>
<<Ειπα να σου κανω εκπληξη,δεν ξέρεις ποσο μου έλειψες,γιατι δεν απαντάς στα τηλέφωνα;Τι...>>

<<Τζουλη!!!>>
Ακουστηκε η φωνη του Αλεξ και λιγο αργότερα μπηκε κραδαίνοντας το οπλο του
<<Τζουλη!..Τι στο...>>
<<Αδερφουλη;>>ακουσα την Κελλη διπλα μου
<<Κελλη;>>σταθηκε και ο Μαικ με το οπλο διπλα του
<<Μαικ;>>

Καθομασταν  ολοι και κοιταζομασταν σαν χαζοι οταν τελικα μιλησε ο Αλεξ
<<Κελλη τι διαολο θες εσυ εδω;>>ειπε φανερα μπερδεμενος και θυμωμενος ταυτοχρονα
<<Εγώ τι θελω εδω;Εσύ τι κανεις μπουκαροντας με το οπλο σου;Εγω ηρθα να δω την Τζουλ...>>
<<Ορίστε;Και απο που την ξερεις εσυ την...>>
<<Ωπα!Ενα λεπτο!Θα μου πει κάποιος τι συμβαίνει εδω περα;Κελλη...Εσυ και ο Αλεξ είστε αδέρφια;>>σιγουρα ηταν καποιο αστείο...Δεν ειναι δυνατόν...
<<Ναι...>>σηκωθηκε απο το πατωμα και ακολουθησα το παραδειγμα της στρωνοντας ρουχα και μαλλιά.Σιγουρα δειχναμε σαν τρελές πεσμενες στο πάτωμα,αναμαλλιασμενες...
<<Περιμενω Κελλη>>κοιτάξαμε και οι δυο τον Αλεξ,τα ειχε τελειως χαμένα και δεν του άρεσε καθολου η ολη κατασταση
<<Ε,δεν σου έστειλα νωρίτερα οτι γυρισα και θα σε περινω σπιτι;Να,μεχρι να 'ρθεις βρηκα την ευκαιρία να 'ρθω να δω την κολλητή μου κανοντας της εκπληξη...Αλεξ!Τι γινεται;>>φαινοταν και η ιδια εξίσου μπερδεμενη
<<Μαικ παρτην απο 'δω>>στραφηκε στον Μαικ μαζευοντας το οπλο του
<<Τι;Μα μολις ηρθα,δεν παω πουθενα!>>
<<Κελλη μιλησα!>>
<<Και γω ειπα οχι!Οχι μεχρι να μου εξηγησεις...>>δηλωσε κατηγορηματικά χωρις να κανει πισω
<<Κελλη!Καλυτερα να σε παω σπιτι>>αυτη τη φορα μιλησε ο Μαικ πιο ήρεμος απο τον Αλεξ.Τον κοιταξε για μια στιγμη σιωπηλη μεχρι που τελικα ξεφυσηξε υποχωρωντας...
<<Ενταξει,αλλα μολις ερθεις σπιτι απαιτω εξηγησεις και επειδη πειναω σαν λυκος θα με παει ο Μαικ πρωτα να φαω και μετα σπιτι>>δηλωσε χωρις να σηκώνει αντιρρήσεις.Ο Αλεξ δεν ειπε τιποτα.Μουγκρισε συμφωνώντας αν και απο το υφος του δεν φαινοταν και πολυ ευχαριστημένος.Δεν μπόρεσα να μην θαυμάσω πως κατάφερνε να τον κανει οτι θελει.Στραφηκε με την σειρα της σ'εμενα και με αγκαλιασε σφιχτά
<<Ποσο χαρηκα που σε είδα,μου ελειψες παρα πολυ>>
<<Και 'μενα μου ελλειψες Κελ>>την έσφιξα και 'γω με την σειρα μου
<<Θα περασω αυριο να σε παρω να παμε για ψώνια.Τωρα που γυρισα απο Αγγλια δεν εχω καθολου καταλληλα ρούχα>>
<<Σε καμια περίπτωση!>>ακουσαμε τον Αλεξ απο πισω.Τον αγνόησε τελειως συνεχίζοντας απτόητη
<<Θα ερθω το μεσημέρι να δανειστώ τίποτα απο 'σενα και μετα παμε στο εμπορικο>>μου εσκασε ενα ηχηρό φιλι κάνοντας με να ξεκαρδιστω.Ποσο μου'χε λείψει αυτο το κορίτσι...
Μαζεψε την τσαντα της και πριν φυγει εσκασε ενα εξίσου ηχηρό φιλι στον Αλεξ
<<Μου ελειψες αδερφουλη,κοιτα μην αργησεις να γυρίσεις,εχουμε πολλα να πουμε...>>εκεινος δεν απάντησε.Αρκέστηκε στο να στριφογυρισει τα ματια μουγκριζοντας.
Οταν εκλεισε η πορτα με τον Μαικ και την Τζουλη να εχουν φυγει γυρισε επιτελους να με κοιταξει μ'ενα βλοσυρο υφος
<<Τι;Δεν ηξερα οτι θα ερχοταν απο'δω,δεν ηξερα καν οτι επεστρεψε>>
<<Και επρεπε να κανετε σαν τρελες;>>
<<Οριστε;>>
<<Οταν ακουσα ουρλιαχτα να ερχονται απο το σπιτι νόμιζα...Νομιζα οτι κατι επαθες Τζουλη...>>
<<Συγνωμη,στ'αληθεια,δεν ηθελα να σε ανησυχησω...Απλα ενθουσιαστηκαμε πολυ...Παρα πολυ...>>χαμογελασα σε μια προσπάθεια να ελαφρυνω την ατμόσφαιρα
<<Ναι,το ειδα...>>ειπε τελικα χαλαρώνοντας λιγο
<<Νομιζα οτι μονο μ'εμενα το εκανε αυτο η Κελλη>>του ειπα πειραχτικα
<<Ποιο;>>
<<Ξερεις...Που καταφερνει να περναει παντα το δικο της>>χαμογελασε τριβοντας κουρασμενος τα λιγων ημερων γενια του.Του πηγαιναν πολυ...Τον εκαναν να δειχνει πιο σεξι...
<<Ναι,οτι θέλει με κάνει...Ξερει οτι ειναι η αδυναμια μου...>>μιλαγε με τοση αγαπη για την αδερφη του.Μπορουσε ο καθενας να δει οτι ηταν πολυ αγαπημενα αδέρφια...Μου θυμισαν εμενα και την Μπλερ...
<<Ποσο καιρο γνωρίζεστε;Γιατι δεν ηξερα για 'σενα;>>ρωτησε βγαζοντας με απο τις σκεψεις μου
<<Τι να πω;Δεν ξερω...>>κατευθύνθηκα προς το σαλόνι με εκεινον να με ακολουθει.Βολευτηκα στον καναπε τραβώντας την κουβέρτα στα ποδια μου.Καθισε και εκεινος διπλα μου στρέφοντας την προσοχη του πανω μου
<<Με την αδερφη σου γνωριστήκαμε στην πρωτη λυκειου...Ειχαμε μολις μετακομισει στην γειτονια και στο σχολειο αυτο δεν ηξερα κανεναν.Ήρθε και μου συστηθηκε,καθισε μαζι μου στη ταξη και απο τοτε υποθετω γιναμε αχωριστες.Δεν ξερω γιατι δεν σε ειχα πετυχει όλον εκείνο το καιρο...Τις περισσότερες φορες καθόμασταν σπιτι μου...Μου ειχε πει οτι είχε εναν μεγαλύτερο αδερφό αλλα οποτε ερχομουν σπιτι σας ήσουν δουλεια ή ελειπες...>>
<<Ναι,θυμαμαι εκεινη την περίοδο εκπαιδευομουν  αναλαμβανοντας συνέχεια νέες αποστολες.Προσπαθούσα να ανεβω στο σωμα...>>
<<Τωρα που το θυμαμαι παραλιγο να γνωριστούμε...Μετα το τέλος της τριτης λυκείου ειχε διοργανωσει για τα γεννεθλια της ενα μεγαλο παρτι στο σπιτι σας.Συνέχεια μιλούσε για σενα και ημουν πολυ περίεργη να σε γνωρισω και εκείνη την μερα θα ησουν και 'συ κει.Θυμαμαι εκεινη την μερα με ειχαν αγγαρεψει οι γονείς μου να φυλαξω την αδερφη μου μεχρι να γυρίσουν απο τη δουλεια και γι'αυτο αργησα να φτασω.Την ωρα που ηρθα εσυ ειχες φυγει εκτακτως...Κατι με τη δουλεια ειπε η Κλερ...Θυμάμαι ειχε στεναχωρηθεί πολύ...>>
<<Το θυμαμαι,τελευταία στιγμη με καλεσαν για μια σύλληψη και έπρεπε να φυγω...Μετα απο αυτο δεν μου μιλουσε για μια εβδομαδα...Επρεπε να της αγορασω εκείνο το κουταβι που τόσο πολυ ηθελε για να με συγχωρέσει...>>γελασε θυμουμενος εκεινες τις μερες
<<Ναι!Ο Κασπερ!Τον λάτρευε...>>ειχε γεμισει το κινητο της με φωτογραφιες του,ειχε βαλει και το γαβγισμα του ως ηχο κλήσης
<<Εκείνο το κουταβι ηταν εφιαλτης!Ευτυχως που πηρα δικο μου διαμέρισμα μετα απο λιγο γιατι καθε βραδυ με τρελαινε με τα γαβγισματα του...>>
<<Η αληθεια ειναι οτι δεν καθοταν σε ησυχία...Ηταν πολυ ζωηρο...>>
<<Εμενα μου λες;>>γελουσαμε στην θυμηση εκεινων των ημερών.Θυμαμαι ημουν ευτυχισμενη...Ο πατερας μου ηταν ακομα μαζί μας και εγω ειχα μεγαλα σχεδια να γινω σχεδιαστρια μοδας...Φανταζε σαν να ειχε περασει αιωνας απο τοτε...

<<Να πηγαινω και 'γω...Να σε αφησω να ξεκουραστεις...>>σηκωθηκε για να φυγει
<<Θα σε συνοδεψω...>>τον πηγα μεχρι την εισοδο οπου του ανοιξα την πορτα.Πριν φυγει γυρισε να με καληνυχτισει...

<<Καληνυχτα Τζουλη...>>

<<Καληνυχτα Αλεξ...>>