Ενιωσα τα ματια μου να πονανε απο το φως που αναψε αποτομα και τα εκλεισα σφιχτα.Τιναζομουν βίαια με οση δυναμη ειχα προσπαθωντας να ελευθερωθω
<<Σταματα..σταματα...>>τον ακουσα να λεει κοντα στο αυτί μου<<Τζουλη σταματα!Ηρεμησε εγω ειμαι.. >> συνεχισε στρεφοντας το σωμα μου αναγκάζοντάς με να τον κοιταξω.
<<Αλεξ;>>τραυλισα ανοιγοκλεινοντας δυσπιστα τα ματια μου.Ναι ηταν οντως αυτος.
<<Ναι εγω ειμαι ηρεμησε...>>τον κοιταγα για μερικα δευτερολεπτα χαμενη.Η καρδια μου χτυπουσε ακομη ξεφρενη απο το σοκ και τα ποδια μου ετρεμαν αδυνατα να στηριξουν το βαρος μου.Αφου βγηκα απο την λήθη μου τραβηξα βιαια τα χερια του απο πανω μου.
<<Τι...τι νομιζεις οτι κανεις;Εχεις τρελαθει τελείως;Τι ειναι ολο αυτο;
Καποια κακογουστη φαρσα;>>ουρλιαζα εξω φρενων.Τον ειδα να στεκεται ηρεμος απεναντι μου και εχασα και το τελευταίο αποθεμα ψυχραιμιας που διεθετα εκεινη την στιγμη.<<Με ποιο δικαίωμα;Με ποιο δικαιωμα μπαινεις ετσι μεσα στο σπιτι μου και μου επιτιθεσαι;Σου μιλάω!>>ουρλιαζα χτυπωντας τον
στο στερνο ξανα και ξανα.
<<Τζουλη!Τζουλη!>>φωναξε και εκεινος με την σειρα του αρπαζοντας με δυναμη τους καρπους μου σταματωντας την επιθεση μου.
<<Επρεπε!Επρεπε να σε τεσταρω και απετυχες.Τελειως!>>το προσωπο του ειχε αρχισει να κοκκινιζει απο το θυμό και οι φλεβες που παλλονταν στο λαιμο του διαγραφονταν καθαρα.<<Τωρα θα ησουν νεκρή!>> φωναξε στα μουτρα μου<<Οταν ακους θορυβο δεν κατευθυνεσαι προς αυτον.Δεν ειναι ωρα για ηρωισμούς.Εχεις μηδεν εκπαίδευση και εισαι αοπλη.Δεν εμφανιζεσαι με ενα βαζο στο χερι.Το μονο που επρεπε να κανεις ειναι να κλειδωσεις την πορτα του δωματιου σου και να καλεσεις την αστυνομια.Δεν ειναι μια απο τις ταινιες σου οπου ο ηρωας εχει παντα happy ending.Πρεπει να το παρεις σοβαρα και να γυρισεις πισω στην πραγματικοτη γιατι το μονο τελος που βλεπω ειναι με σενα να καταληγεις νεκρη>>τελειωσε αφηνοντας με ελευθερη.Τον κοιταξα για λιγα δευτερολεπτα με τα ματια βουρκωμένα προσπαθωντας να συγκρατησω τα δακρυα μου που απειλουσαν να κανουν την εμφάνιση τους και αφου του γυρισα την πλατη ετρεξα στην κουζινα κοπανωντας πισω μου την πορτα.
<<Αλεξ...νομιζω οτι ησουν λιγο σκληρος μαζι της>>ακουσε τον Φροστ απο πισω του.
Ετριψε κουρασμενος τα ματια του<<Δεν πειραζει.Καλυτερα να ειμαι εγω σκληρος μαζι της παρα να καταληξει νεκρη>>.
VOUS LISEZ
προγραμμα προστασίας
Action~Πρώτο βιβλίο~ > >του ειπε χωρις περιστροφες πετωντας εναν φακελο μπροστα του. Επιασε τον φακελο και τον ανοιξε στην πρωτη σελιδα. >του εξηγησε καθώς τον ειδε να την παρατηρει. >αντιγυρισε πετωντας το φακελο πανω στο γραφειο. >
