προγραμμα προστασίας

long time no seen

Την κοιταξα μεσα απο τον καθρεφτη.Ειχε γείρει στο τζαμι και κοιτουσε εξω μ'ενα ανεξιχνίαστο βλεμμα...Απο την ωρα που ξεκινήσαμε δεν ειχε βγαλει αχνα πραγμα ασυνήθιστο γι'αυτήν που δεν βαζει γλωσσα μεσα σε καθε διαδρομη.
Σε λιγη ωρα ειχε ραντεβιυ με εναν σκηνοθετη...Ειχα βαλει τον Φροστ να τον ελεγξει και βγηκε καθαρος...Δεν φαινοταν να αποτελει κίνδυνο αλλα και παλι...Αν ενα πραγμα εχω μαθει στη δουλεια ειναι οτι τα φαινομενα απατουν και καποιοι ανθρωποι μπορουν να κρυψουν τοσο καλα τα μεγαλυτερα μυστικα.Ειμαι σιγουρος οτι θα προσπαθησουν να κανου και αλλη αποπειρα εναντιον της.Περιμενουν μονο την καταλληλη στιγμη για να μας αιφνιδιασουν.Μολις βρουν κάποιο παραθυράκι δεν θα διστασουν να την βγαλουν απ'την μέση,γι'αυτο απο 'δω και περα θα την ακολουθουμε παντου...
<<Θα ερθω και 'γω μεσα>>δηλωσα σπαζοντας την σιωπη.Γυρισε αποτομα το κεφαλι της στρεφοντας την προσοχη της πανω μου<<Δεν θελω να...>>
<<Δεν σε ρωτησα Τζουλη...Απλα στο ανακοινωνω>>την εκοψα πριν προλαβει να φερει αντιρρηση
<<Και 'γω σου ανακοινωνω οτι δεν σε θελω μαζι μου.Ελεος!...Θα συναντηθουμε σ'ενα ησυχο μαγαζακι μερα μεσημερι...Τι μπορει να γίνει δηλαδη;Λες να ρισκαρουν δημοσια εμφανιση μεσημεριατικα με κινδυνο να γινουν και οι ιδιοι τοσο ευκολοι στοχοι;>>την ακουσα να λεει με μια δοση ειρωνειας.
<<Αφησε σ'εμενα τα σεναρια και τις υποθεσεις και καλυτερα να παρεις το ολο θεμα στα σοβαρα.Θα ερθω μαζι σου και ληγει εδω>>απαντησα αποτομα εκνευρισμενος με την σταση του.Πώς γινεται να μην καταλαβαινει τον κινδυνο που διατρεχει;Δεν νοιαζεται καθόλου;
<<Κανε οτι θες...Ετσι και αλλιως δεν εχει σημασια η γνωμη μου...Ως γνωστόν τα εχεις καταλαβει ολα...>>ειπε θυμωμενη και βγηκε απο το αμαξι κοπανωντας την πορτα πισω της.Εμεινα για λιγο αναυδος και τελικα βγηκα και 'γω με την σειρα μου εξω.Ηξερα οτι δεν θα μου το εκανε ευκολο απο 'δω και περα...Οχι οτι ηταν και πριν...

Την ειδα να μπαίνει στην καφετερια και την ακολουθησα απο πισω σε μικρη αποσταση.Το μαγαζι ηταν μικρο και δεν ειχε πολυ κοσμο.Ειχε λιγα τραπεζια,καμια δεκαρια υπολογισα γρηγορα,απο τα οποια μονο 3 ηταν πιασμενα.Σκαναρα μηχανικα τον χωρο γυρω μου.Ειχε μια μονο πορτα εξόδου.Μετρησα δυο καμερες,μια που βρισκοταν στην δεξια γωνια του μαγαζιου μαζι με εκεινη που εντοπισα εξω απο το μαγαζι στην μερια του δρομου.Την ειδα να πλησιαζει ενα απο τα κεντρικα τραπεζια στο οποιο καθοταν ενας αντρας.Ανετρεξα νοερα στις πληροφοριες που μου ειχε δωσει ο Φροστ γι'αυτον.Ηταν διασημος σκηνοθετης και οι ταινιες του γινονταν συνεχεια επιτυχειες.Ηταν 45 χρονων,παντρεμενος 10 χρονια και εχει μια κορη 12 ετων που πηγαινει σε ιδιωτικό σχολειο στην Αγγλια.
Η γυναικα του περναει τον περισσοτερο χρονο της μεσα στο σπιτι με εξαιρεση καποια μαθηματα γιογκας και λιγες εξόδους με τις φιλες της.
Αρπαξα μια ξεχασμενη εφημεριδα απο ενα τραπεζι και καθισα σε ενα γωνιακο,σε μικρη αποσταση απο το δικο τους.Βολευτηκα στην καρεκλα ανασηκωνοντας την εφημεριδα και εστρεψα την προσοχη μου στο τραπεζι που με ενεδιεφερε. Καθονταν αντικρυστα και απο την θεση που ημουν τους εβλεπα προφιλ.
<<Μονος ή περιμενεις παρεα;>>σηκωσα το βλεμμα μου απο την εφημεριδα.Η σερβιτορα στεκοταν απο πανω μου έχοντας γειρει ελαφρως στηριζοντας τα χερια της στις ακρες του τραπεζιου.Οι μαυρες μπούκλες τις πεφταν στο προσωπο της και με κοιτουσε με ενα πονηρο χαμογελο.<<Μονος!Εναν καφε σκετο>>εδωσα την παραγγελία μου και εστρεψα και παλι την προσοχη μου στην εφημεριδα<<Αμεσως...Κατι αλλο;...>>ρώτησε κοιτώντας με έντονα<<Οχι ευχαριστω>>ειπα χωρις να την κοιταξω δηθεν απορροφημένος στο διάβασμα<<Καλα!Μην ενοχλουμε...>>πηρε τον καταλογο απο το τραπεζι και απομακρυνθηκε θιγμενη.Στριφογυρισα τα ματια και χαμηλωσα την εφημεριδα κοιτώντας διακριτικα το τραπεζι.Ο σκηνοθετης ειχε ανοιξει εναν φακελο δείχνοντας της κατι απο μεσα και η Τζουλη τον ακουγε συγκεντρωμενη.Τουλαχιστον ετσι εδειχνε αλλα μπορουσα να καταλαβω οτι ηταν εκνευρισμενη απο τον τροπο που κουνουσε εντονα το δεξι της ποδι στο εδαφος.Μετα απο καποια ωρα τον ειδα να κλεινει τον φακελο ληγοντας φαινομενικα την συναντηση τους.Ενιωσα καποιον να με προσπερναει και μια εντονη κολωνια με χτύπησε στα ρουθουνια.Ειδα τον αντρα να κοιταζει γυρω του και τελικα να κατευθυνεται προς το τραπεζι της Τζουλης.Αφησα την εφημεριδα και εσφιξα το οπλο πισω στην ζωνη μου ετοιμος να σηκωθώ.Ο αντρας σταθηκε μπροστα τους και οταν εστρεψε το προσωπο του καταφερα να δω ποιος ηταν.Ειδα την Τζουλη να τον κοιταζει εκπληκτη και ακουσα ενα επιφωνημα βγαινει απο το στομα της<<Τομ τι κανεις εσυ εδω;>>Ναι,τι σκατα θελει εδω ο Ραντελ;...

Στην εικονα ο Τομ Ραντελ...