Μπλερ

3K 284 0
                                    

<<Μαμα;Τι κανεις εδω;>>επιασα το δεξι χερι του Αλεξ με το οπλο και το εκρυψα πισω απο την πλατη του πριν το προσεξει.
<<Δεν ηξερα οτι χρειαζομουν αδεια για να δω το παιδι μου>>ειπε θιγμενη<<βεβαια,αν μου ελεγες οτι ειχες παρεα θα περνούσα αργοτερα>>συνεχισε με ενα χαμογελο ολο νοημα παρατηρωντας μας που στεκομασταν διπλα διπλα.
Κοιταχτηκαμε με τον Αλεξ και τραβηξα το χερι μου μακρυα απο το δικο του.Εσφιξα την ρομπα γυρω μου και την εδεσα σφιχτα<<Οχι,δεν...>>ξεκινησα να λεω<<Μεγαλο κοριτσι εισαι Τζουλιετα,δεν χρειαζεται να απολογεισαι σε 'μενα>>ειπε χαμογελωντας και περασε μεσα.Κατευθύνθηκε προς την κουζινα και ακουμπησε τις τσαντες της.Την παρακολουθουσαμε και οι δυο αμηχανοι και σιωπηλοι καθως εκεινη τις αδειαζε πάνω στον παγκο της κουζινας.
<<Μαμα τι ειναι ολα αυτα;>>ρωτησα μετα απο λιγο παρατηρωντας ολα τα ταπερ στο παγκο
<<Σου εφερα λιγο φαγητο καρδουλα μου.Δουλευεις παρα πολυ και δεν τρως σωστα.Εφερα το αγαπημενο σου,λαζανια>>και αρχισε να τα τοποθετει μεσα στο ψυγειο
<<Εε.. ευχαριστω...μαμα συμβαινει κατι;>>ρώτησα σμιγοντας τα φρυδια μου
<<Γιατι το λες αυτο καρδια μου>>
<<Δεν ξερω...εμφανιστηκες ξαφνικα 10 το πρωι στην πορτα μου.Δεν τα συνηθιζεις αυτα>>εξηγησα προβληματισμενη.
<<Εγω καλυτερα να φυγω να σας αφησω μονες να τα πειτε>>ακουσα τον Αλεξ να λεει απο πισω μου.
<<Δεν χρειαζεται αγορι μου,ετσι και αλλιως δεν θα κατσω πολυ>>του ειπε χαμογελωντας γλυκα<<Τζουλιετα δεν μου συστησες το ομορφο αντρα>>ενιωσα τα μαγουλα μου να κοκκινίζουν και στραφηκα προς τον Αλεξ.
Τι πρεπει να πω εγω τωρα;Ξεροκαταπια και επλεξα αμηχανη τα δαχτυλα μου<<Ειναι ο...>>
<<Αλεξ!>>ακουστηκε η δυνατη φωνή του<<Με λενε Αλεξ και ειμαι φιλος της κορης σας>>συστηθηκε βγάζοντας με απο την αβολη θέση.Πλησιασε την μητερα μου και της φιλησε ιπποτικα το χερι.
<<Ω!Τι ευγενικος κυριος>>ακουσα την μητερα μου να λεει έχοντας κοκκινησει.Μπορει να ηταν 57 χρονων αλλα ηξερε να ξεχωρίζει εναν ωραιο αντρα και ο Αλεξ σιγουρα δεν περναγε απαρατηρητος.
<<Χαρηκα για την γνωριμια κυρια...>>
<<Λορετα....αλλα σε παρακαλω σκετο Λορετα ειναι μια χαρα>>ειπε με ενα τεραστιο χαμογελο.Ο Αλεξ της χαρισε ενα ακομη γοητευτικο χαμογελο και ηρθε και σταθηκε διπλα μου.Ξεροβηξα αμηχανη και στραφηκα στην μητερα μου.
<<Μαμα ολα καλα;>>εθεσα και παλι την ερωτηση μου
Με κοιταξε για λιγο αμιλητη.Εδειχνε προβληματισμενη.
<<Προκειται για την Μπλερ>>πηρα μια κοφτη ανασα και την πλησιασα τραβώντας το σκαμπο διπλα της.
<<Τι συμβαινει;Ειναι καλα;Αρρώστησε μηπως;>>ρωτησα ανησυχη
<<Οχι αγαπη μου ηρεμησε,απο υγεια είναι καλα μονο που...>>
<<Τι μαμα;Πες μου!>>
<<Της λειπεις Τζουλ,η αδερφη σου ρωταει συνεχεια για σένα>>ειπε στεναχωρημενη
Αναστεναξα βαθια αποφεύγοντας να την κοιταξω στα ματια.Τι να της ελεγα άλλωστε;Ολο αυτον τον καιρο και μεχρινα γινει η δικη και να φυλακιστεί ο ένοχος δεν πρεπει να έρχομαι σε επαφη με την οικογενεια μου για να μην τους βαλω σε κινδυνο.
Η αδερφη μου,η Μπλερ,ειναι 20 χρονων.Οταν ηταν 15 ειχε ενα ατυχημα που την αφησε παραλητη.Μια μερα που γυρναγε απο το σχολειο με την κολλητη της ενας απρόσεκτος οδηγός που μιλούσε στο τηλεφωνο τις χτύπησε με το αυτοκινητο.Η Μπλερ χτυπησε πολυ ασχημα στην σπονδυλική της στηλη με αποτελεσμα να μην μπορεσει να ξαναπερπατησει.Δυστυχως η φιλη της ειχε πολυ βαρια τραυματα και μετα απο δυο μερες στο νοσοκομείο εφυγε απο την ζωη.Απο τοτε η Μπλερ απομακρυνθηκε απο τους φιλους της και κλειστηκε στον εαυτο της.Δεν εβγαινε καθολου και καθοταν κλεισμενη στο δωματιο της.Ήμασταν παντα πολυ δεμενες και τα λεγαμε ολα η μια στην αλλη.
<<Πες της....πες της οτι την αγαπω και θα ερθω να την δω ενταξει;Πες της οτι θα της εξηγησω απο κοντα>>
<<Να της εξηγησεις τι αγαπη μου;>>
<<Πες της το σε παρακαλω>>
<<Ενταξει,ενταξει>>
Επρεπε να της μιλησω.Μπορει ο Αλεξ να με σκοτωνε αλλα δεν μπορω να απομακρυνομαι απο εκεινη χωρις να της εξηγησω τον λογο.

Χαιρετισα την μητερα μου και αφου εκλεισα την πορτα πισω της αναστεναξα βαρια στηριζοντας το μετωπο μου στην πορτα.
<<Αν νομιζεις οτι θα πας επισκεψη στην αδερφή σου να το ξεχασεις>>άκουσα τον Αλεξ απο πισω μου.Ανοιξα αργα τα ματια μου και στραφηκα να τον αντικρυσω.
<<Θα παω>>δηλωσα πεισματικα σταυρωντας τα χερια μου μπροστα στο στηθος
<<Τζουλη!Ειπα δεν...>>
<<Θα παω Αλεξ και μαλιστα θα παω τωρα!Θα παω να κανω ενα μπανιο και θα φυγω γι'αυτο ή ερχεσαι μαζι μου ή φευγω μονη μου>>δηλωσα και τον προσπερασα φουριοζα πριν προλαβει να με σταματησει.

προγραμμα προστασίαςOù les histoires vivent. Découvrez maintenant