προγραμμα προστασίας

53

<<Τζουλη!..>>ανοιξα τα ματια μου ακουγοντας την φωνη του
<<Φτασαμε;...>>ανακαθισα στο καθισμα πνιγοντας ενα χασμουρητό
<<Ναι,σε λιγο θα προσγειωθουμε...Θέλω να φορεσεις αυτό>>έτεινε προς το μέρος μου ενα αλεξίσφαιρο...Το πήρα στα χέρια μου σμιγοντας τα φρύδια μου<<Χρειαζεται;>>
<<Ναι!...Θυμασαι πως το φοράμε;>>
<<Ναι...>>το περασα πανω απο την μπλουζα μου ασφαλιζοντας το με τα λουρια στο πλάι
<<Ωραία!Φορεσε και το μπουφαν σου και κουμπωσε το...Δεν θελω να φαινεται>>επιασα το μπουφαν μου και εκανα οπως μου είπε...
Κοιταξα εξω απο το παραθυρο και ενιωσα το αεροπλανο να προσγειώνεται...
<<Απο κατω μας περιμενουν και οι άλλοι...Θα σε πάμε κατευθειαν στο δικαστήριο για να καταθεσεις...Σε μιση ωρα το πολυ θα είμαστε εκεί...>>
<<Ωραια...>>σηκώθηκε και πηγε μέσα στον πιλάτο...Ετριψα τις παλαμες στο τζιν μου νιώθοντας τες να ιδρώνουν προσπαθωντας να ηρεμήσω...

Μολις ανοιξε η πόρτα είδα τον Φροστ,τον Μαικ ,τον Τζον και μερικούς ακομα άντρες να μας περιμένουν...Κατεβηκαμε τη σκαλα και αφου με χαιρέτισαν άρχισαν να μιλάνε μεταξυ τους
<<Πως ειμαστε;>>ρωτησε και τον λογο πηρε ο Φροστ<<Ολα εντάξει...Πρεπει να φύγουμε όμως γρήγορα...Θα ερθει μαζι μας...>>ειπε αναφερόμενος σ'εμενα<<...και οι αλλοι μας ακολουθούν...Δυο αυτοκινητα θα οδηγουν μπροστά και δυο πισω μας>>ο Αλεξ εγνεψε περνοντας τα κλειδιά και κατευθυνθηκαμε προς τα αυτοκινητα...Ηταν μαυρα με φιμε τζάμια...Καθισα στο πισω κάθισμα και ξεκινησαμε αμέσως...Ειδα τα δυο αυτοκινητα να μας προσπερνάνε και στραφηκα προς τα πισω για να δω και  αλλα δυο να ακολουθούν...Γυρισα και παλι μπροστά πλεκοντας σφιχτα τα δαχτυλα μου νιώθοντας την καρδια μου να χρυπαει σαν τρελη...
<<Ο Πετροφ;>>
<<Ειναι ηδη εκεί...>>

Μιση ωρα αργότερα σταματησε το αυτοκίνητο και ειδα πως βρισκομαστα στην μπροστινη εισοδο του δικαστηρίου...Έσβησε τη μηχανη και γυρισε και με κοίταξε
<<Ετοιμη;..>>
<<Ναι>>απαντησα προσπαθώντας να ακουστω πιο σιγουρη απ'οτι ένιωθα...
Πρωτος βγήκε απο το αμάξι ο Φροστ και μου ανοιξε να βγω...Κατέβηκα νιωθοντας ενα σωρό άντρες να με περικυκλώνουν δημιουργώντας ενα στενο κύκλο πριν αρχισουμε να ανεβαινουμε βιαστικά τις σκάλες...Τα υπόλοιπα έγιναν πολύ γρήγορα....Ακουσαμε ροδες να σπιναρουν και στο επομενο λεπτό πυροβολοσμοι ακούγονταν απο παντου
<<Γαμωτο!Τζουλη μεινε πισω...Συνέχισε να ανεβαίνεις,μην σταματάς...>>ενιωσα τον Φροστ να με σπρώχνει για να κινηθω πιο γρήγορα ενω με το αλλο χερι πυροβολουσε στον αέρα μπροστά...Γυρισα πισω μου και ειδα στην κορυφη της σκαλας τον Μαικ με δυο ακόμα άντρες να μας πλησιάζουν με τα οπλα στα χερια...Ενιωσα το κεφαλι μου να βουίζει και τα αυτια μου να πονάνε απο τον εκκωφαντικό θόρυβο...Έψαξα με το βλεμμα μου τον Αλεξ...Δυο αμαξια ειχαν σταματησει στην απεναντι πλευρα του δρόμου απ'όπου ειχαν βγει κοντά στα δεκα άτομα...Αλεξ!...Με ενα πηδηγμα βρεθηκε στην πλαϊνή πορτα του αυτοκινητου προσπαθώντας να καλυφθεί απο τις αμετρητες σφαίρες που ερχονταν κατα πανω του...
<<Άλεξ!>>ουρλιαξα και τον ειδα να γυριζει προς το μερος μου
<<Παρτην μέσα!>>φωναξε απευθυνόμενος στον Φροστ
<<Αλεξ!>>
<<Γαμωτο παρτην μέσα!>>ούρλιαξε πανω απο τον ωμο του...Για μια στιγμη κλειδωθηκαν οι ματιες μας πριν γυρισει και παλι μπροστά....Ενιωσα τον Φροστ να με σπρώχνει πριν βρεθω στα χερια του Μάικ...Την στιγμη που εκλεινε η πόρτα μπροστά μου ειδα το σώμα του Αλεξ να τινασεται προς τα πισω πριν σωριαστει στο εδαφος
<<Αλεεεεξ!!!>>

Χτυπιομουν με οση δυναμη ειχα προσπαθώντας να τρεξει πίσω κοντα του
<<Τζουλη!Τζουλη!..>>τον ένιωσα να με αρπάζει απο τους ωμους αναγκάζοντας με να τον κοιτάξω
<<Τον πυροβόλησαν!Μαικ τον πυροβόλησαν!..>>
<<Πήγαινε μέσα...Πρεπει να μπεις στην αίθουσα...Παρτε την μέσα>>ενιωσα δυο αντρες να με κρατανε σφιχτα απομακρυνοντας με
<<Μαικ!!!>>
<<Ολα θα πανε καλά Τζουλη!Κανε αυτο που πρεπει να κάνεις!>>και πριν προλαβω να αντιδράσω τον ειδα να βγαινει και παλι εξω με το οπλο στο χερι του...

Προσπαθούσα να συνέλθω αλλα μάταια...Τα χέρια μου έτρεμαν ανεξέλεγκτα και ενιωθα ετοιμη να καταρρευσω...Επερνα καθε αναπνοη με δυσκολια και μπορουσα να ακουσω την καρδιά μου να χτυπαει σαν τρελή...

<<Δεσποινις Τζουλη!..Δεσποινις Τζουλη!...Εχει ερθει η ώρα,πρεπει να μπείτε μέσα και να καταθέσετε>>εστρεψα αργα το βλεμμα μου και ειδα εναν απο τους πρακτορες που με συνεδευσαν μεσα να με κοιταζει έντονα
<<Ο Αλεξ...>>
<<Είμαι σιγουρος πως ειναι μια χαρά Θελω να συγκεντρωθειτε αλλιως αν σας δουν σε τετοια κατασταση στην αίθουσα θα ζητησουν ανακληση της δικης για να κερδισουν περισσοτερο χρόνο που δεν πρεπει με τιποτα να γινει!Καταλαβαίνεται;>>κουνησα καταφατικα το κεφάλι αδυνατώντας να βγάλω λέξη...Ένιωσα τα ματια μου να βουρκώνουν και σκούπισα με την αναστροφή της παλαμης μου βιαστικά τα ματια μου...Έπρεπε να συνέλθω...Οσο πιο γρήγορα τελειωνα απο 'κει μεσα τοσο πιο γρήγορα θα μαθαινα αν ηταν καλά...Εστρωσα με τρεμάμενα χερια τα ρούχα μου και αφου πήρα μια βαθιά ανάσα άνοιξα την πόρτα...

<<Να προσελθει η μαρτυρας!..>>

MariaBatsouliεπειδη μου το ζητησες😘