προγραμμα προστασίας

Αλεξ...Αλεξ...

<<Ειπα οχι!>>ειπε σιγουρα για δεκατη φορά και αφου μου ανοιξε την πορτα μπηκε στο αυτοκινητο κοπανωντας την πισω του
<<Αλεξ!Μην κανεις σαν παιδι...>>ειπα στριφογυρνωντας τα ματια αγανακτισμενη με το πεισμα του<<Τζουλη οχι!>>
<<Μα γιατι οχι!Τι σ'εχει πιασει τωρα μου λες;>>φωναξα και 'γω με την σειρά μου
<<Δεν μ'αρεσει ο τυπος Τζουλη,δεν θελω να συνεργαστειτε>>
<<Αλεξ αυτη ειναι η δουλειά μου...Συνεργαζομαι και με ανθρωπους που μπορεί να μην μ'αρεσουν αλλα είναι δουλειά..Εχω κάνει ηδη πολλες υποχωρησεις μην με κανεις να υποχωρησω και'δω>>ζητησα παρακλητικα
<<Γαμωτο Τζουλη δεν τον εμπιστευομαι!Ειδες τελευταια φορα τι εγινε...>>
<<Δεν θα ξαναγινει...μπορω να προστατεψω και μονη μου τον εαυτο μου...Αλλωστε μου ζητησε συγνωμη...Δεν θα...>>
<<Δεν μ'ενδιαφερει τι σου ζητησε...Εχει δει το προσωπο μου...Πως θα μπορω να σε προστατευω τωρα;Αν με δει να σε ακολουθω στα γυρισματα θα καταλαβει οτι κατι τρεχει...Οχι!Ειναι ριψοκινδυνο...>>
<<Αλεξ!>>φωναξα χανοντας την ψυχραιμια μου.Σταματησε αποτομα το αμαξι και στραφηκε να με κοιταξει
<<Το χρειαζομαι αυτο...χρειαζομαι να κανω κατι φυσιολογικο για μενα...Αυτη ειναι η δουλεια μου Αλεξ...Ειμαι ηθοποιος...Εχω κουραστει να μενω κλεισμενη στο σπιτι τρέμοντας και την ιδια μου την σκια...Εχω αναγκη να κανω κατι για να απασχολησω το μυαλο μου...Δεν αντεχω αλλο την ολη κατασταση...Κοντευω να τρελαθω...>>σκουπισα βιαστηκα με την αναστροφη της παλαμης μου τα δακρυα που ηταν ετοιμα να κυλησουν...Τα χερια μου ετρεμαν απο την υπερενταση αλλα συνεχισα να τον κοιταζω σταθερα στα ματια...Με κοιταζε σιωπηλος με εκεινο το ανεξιχνίαστο βλεμμα που ηταν αδυνατο να καταλαβεις τι σκεφτεται
<<Ενταξει Τζουλη...>>ξεφυσιξε τελικά<<Ενταξει θα σε αφησω αλλα ειναι η τελευταία υποχώρηση που κανω...Οχι μην μου χαμογελας...Στο λεω...Τελευταια φορά...Και θα κανεις οτι σου λεω χωρις γκρινιες...Και...>>
<<Ενταξει...Ενταξει...Ναι σε ολα...Ευχαριστω...>>σηκωθηκα αυθορμητα και του εσκασα ενα πεταχτο φιλι στο μαγουλο...Με κοιταξε για μια στιγμη εκπληκτος και ξαφνιασμενη και 'γω με την αντιδραση μου εγειρα αμηχανη πισω στο καθισμα.Χαμογελασε περνώντας αμηχανα το χερι μεσα στα μαλλια του και γυρισε μπροστα βάζοντας μπροστα την μηχανη.Βουλιαξα στην θεση μου κατακοκκινη...Τι σκατα Τζουλη;Γιατι το εκανα τωρα αυτο;...

<<Τι σκατα Αλεξ;>>φωναξε έξαλλος ο Φροστ<<Φροστ ηρεμησε...δεν...>>
<<Δεν τι;...Δεν εγινε και κατι;...Δεν μπηκε σε περισσοτερο κινδυνο;...Τι;...>>
<<Θα είμαστε συνεχεια απο κοντα και θα ελεγχουμε την κατασταση...Θα βαλουμε καμερες και κοριους παντου...>>
<<Αλεξ!Ακους τι λες;...Τι σκατα εχεις παθει;...>>ξεφυσηξε αγανακτισμενος και καθισε κουρασμενος στην καρεκλα<<Σε αλλη περιπτωση θα την ειχαμε στειλει δεν ξερω και 'γω που,καπου που η καθημερινότητα της θα αλλαζε δραστικα...Και οταν λεω δραστικα ξερεις τι εννοω...Νεα εμφανιση,νεα ταυτοτητα...Πιθανον πρακτορα που θα υποδυοταν τον συζυγο...Μπορει και κανενα παιδι...Δραστικα...Τωρα το μονο που ζηταμε ειναι να μεινει κλεισμενη στο αναθεματισμενο σπιτι της μακρυα απο ολα...Και ουτε αυτο δεν κανει που να παρει...>>ειπε κοπανωντας την γροθια του στο γραφειο
<<Φροστ!Σε 10 μερες θα γινει η δικη...Σε λιγο θα τελειωσουν ολα...Μπορουμε να την κρατησουμε ασφαλη μεχρι τοτε και τα γυρισματα της ταινιας της μπορει να μην έχουν καν αρχισει...>>
<<Αυτο ειναι το προβλημα...>>με σταματησε θυμωμενος
<<Τι εννοεις;>>τον πλησιασα σμιγοντας παρεξενεμενος τα φρυδια μου ...Σηκωθηκε ορθιος,πλησιασε το εσωτερικο του γραφειου και εβγαλε ενα φακελο απο το συρταρι...Τον πέταξε σιωπηλος προς το μερος μου...Επιασα τον φακελο και τον ανοιξα στην πρωτη σελιδα<<Τι μου δειχνεις Φροστ;>>
<<Ειναι ο φακελος του δικαστη...διερευσε το ονομα του και βρεθηκε νεκρος χτες το βραδυ στο σπιτι του>>γυρισα την σελιδα οπου υπηρχε μια φωτογραφία που εδειχνε τον δικαστη δολοφονημενο στο κρεβατι του<<Δεν προσπαθησαν καν να το καλυψουν...>>μονολογησα εξετάζοντας την φωτογραφια
<<Οχι...Θελαν να μας αφησουν ενα μηνυμα...Αλεξ δεν κρύβονται...Θα κάνουν τα παντα για να αποτρεψουν την δικη αυτη...Και αυτο δεν ειναι το χειροτερο...Η δικη αλλαξε ημερομηνια...Θα γινει τον επομενο μηνα και ο δικαστης θα οριστει την τελευται στιγμη...>>
<<Γαμωτο!>>πεταξα θυμωμενος τον φακελο...Να παρει η ευχη...Γιατι πανε ολα σκατα;...