προγραμμα προστασίας

thoughts...

Αλεξ...
Δεν προλαβα να μπω στο γραφειο οταν ακουσα την πορτα πισω μου να ξανα ανοιγει.Ειδα τον Φροστ και τον Μαικ να μπαινουν μεσα φουριοζοι
<<Τι εγινε;>>
<<Μας ξεφυγε>>απαντησε ο Φροστ κοπανωντας την γροθια του στο γραφειο και επεσε βαρυς στην καρεκλα.
<<Και με τις πινακίδες δεν ειχαμε καμια τυχη.Το αμακι ηταν κλεμμενο>>συνεχισε πιο ηρεμος ο Μαικ αλλα εξισου τσαντισμενος
<<Ο Τζον;>>
<<Ειδε ενα υποπτο οχημα εξω απο το σπιτι της αδερφης της αλλα οταν πλησιασε αυτο έγινε καπνος>>
<<Καταλαβα,οσο πλησιαζει η ημερα της δικής τοσο πιο τολμηροι γίνονται.Σιγουρα θα υπαρξει και αλλη αποπειρα εναντιον της.Μαικ πες στον αδερφο σου να μεινει εξω απο το πατρικό της Τζουλης να φυλαει την αδερφη της και την μητερα της.Εσυ ετοιμασε την αναφορά για το σημερινο συμβαν και μετα πηγαινε και 'συ μαζι με τον Τζον.Καλυτερα να ειστε δυο.Φροστ,κοιταξε αν μπορεις να βρεις αν καποια καμερα οδικης κυκλοφοριας καταφερε να πιασει τα προσωπα τους επικοινωνησε με το τμημα τους μπας και εχουμε καλυτερη τυχη απο 'κει.Εγνεψα δινοντας τους την εντολη να ξεκινησουν και βγηκαν απο το γραφειο.Σε λιγοτερο απο μισο μήνα θα γινοταν η δικη και ειμαι σιγουρος οτι μεχρι τοτε θα εχουμε και αλλες αποπειρες...

<<Περασε Αλεξ...>>ακουσα την φωνη του αρχηγου απο μεσα.Ανοιξα την πορτα και μπηκα μεσα κλεινοντας την πισω μου.Καθοταν στο γραφείο του το οποιο ηταν γεματο χαρτια και φαινοταν πραγματικα πνιγμενος.
<<Τζακ...Απασχολημένος βλεπω...>>σχολιασα δειχνοντας με το βλεμμα μου τον χαμο που επικρατουσε
<<Αστα,εχω ενα σωρό πραγματα να κάνω.Εχουμε και νεοσυλλεκτικους... καταλαβαινεις...αστα αυτα...τι σε φαιρνει εδω πρωινιατικα;>>ρωτησε ενω προσπαθουσε να βάλει σε ταξη ολο το χαος μπροστα του.
<<Εφερα την αναφορα της υποθεσης>>ειπα δείχνοντας τον φακελο που κρατουσα και τον ακουμπησα στο γραφειο
<<Πως παει η υπόθεση Αλεξ;>>
<<Περα απο καποιες υποπτες κινησεις ολα φαίνονταν ηρεμα...μεχρι χτες βραδυ...>>
<<Ακουω...>>αφησε το στυλο του και εστρεψε την προσοχη του πανω μου
<<Έγινε απόπειρα εναντιον της.Αρχισαν να μας πυροβολουν στον δρόμο καθως την επεστρεφα σπιτι...>>
<<Η μαρτυρας;Πώς ειναι;>>
<<Λιγο σοκαρισμενη αλλα ευτυχως δεν τραυματιστηκε>>
<<Ωραία!Αυτο ειναι καλο...Πρεπει παση θυσια να την κρατησουμε ασφαλη...ειναι η ευκαιρια μας να πιασουμε αυτα τα αποβρασματα... Εχουν αρχισει και γινονται τολμηροι Αλεξ...βλεπεις δεν διστασαν να σας κυνηγησουν στους δρόμους αδιαφορωντας πληρως για τυχον μαρτυρες ή παράπλευρες απωλειες.Οσο πλησιαζει η δικη γινονται ολο και πιο επιπολαιοι και πολυ φοβάμαι οτι θα προβουν σε πολυ πιο ακραιες ενεργειες.Τα ματια σας δεκατέσσερα Αλεξ!Να ειστε προσεκτικοι...ξερω οτι θα κάνεις οτι χρειαζεται για να βγαλεις εις περας την αποστολη...>>
Εγνεψα καταφατικα και γυρισα να φυγω<<Περα απο αυτο ολα καλα;>>τον ακουσα να ρωτάει πειν ανοιξω την πορτα
<<Τι εννοεις;>>ρωτησα και στραφηκα σμιγοντας απορρημενος τα φρυδια μου.
<<Εννοω ολα ενταξει;Φαινεσαι προβληματισμενος...δεν θυμαμαι να σε εχω δει σε αλλη αποστολη τοσο ανησυχο>>ειπε σμιγωντας τα φρυδια του σκεπτικος
<<Καλα ειμαι...ειμαι απλα λιγο κουρασμενος...>>ειπα τριβοντας τα ματια μου...Ολο το βράδυ δεν εκλεισα ματι...ειχε δικιο...οσο δύσκολη και να ηταν μια υποθεση ποτε δεν την αφηνα να με επηρεασει στο ελαχιστο.Αυτη ομως την φορα τα πράγματα ειναι διαφορετικα...Κουνησα το προσωπο μου σε μια προσπαθεια να σταματησω τις σκεψεις μου και εστρεψα την προσοχη μου στον αρχηγο<<Μην ανησυχεις...Ολα ειναι υπο ελεγχο...>>τον διαβεβαιωσα και τον ειδα να με παρατηρει σκεπτικος. Στραφηκα να φυγω οταν ακουσα την φωνη του πισω <<Αλεξ δεν ανησυχω για την υποθεση...Δεν με εχεις απoγοητευσει ποτε και ειμαι σιγουρας οτι δεν θα το κανεις και τωρα...Σε ξερω απο παιδι και βλεπω οτι κατι δεν παει καλα.Οτι και να 'ναι διορθωσε το αμεσα γιατι βλεπω οτι σε εχει επηρεασει.Η αποστολη είναι πολυ επικινδυνη και εκτος απο της μαρτυρας διακιδευεται τοσο η δικη σου οσο και η ζωη της ομαδας σου>>
Κοντοσταθηκα για λιγα δευτερόλεπτα,ανοιξα την πορτα και βγηκα εξω.

Καθομουν εδω και τρια τεταρτα στο αυτοκινητο εξω απο το σπιτι της παιζοντας ξανα και ξανα στο μυαλο μου τα λογια του Τζακ.Ειχε δικιο...Επρεπε να συνελθω...Γινόμουν απροσεκτος και συμπεριφερομουν σαν πρωταρης...Γαμωτο...Ενας Θεός ξερει που βρηκα την δυναμη να σταματησω χτες.Την ενιωθα να τρεμει κατω απο το αγγιγμα μου,ετοιμη να μου παραδοθει και με εκανε να χανω τα λογικα μου...Γαμωτο!..Πρεπει να ξεκαθαρισω την κατασταση...Αλλωστε ειμαι σιγουρος οτι και εκεινη θα το εχει μετανιώσει...Ηταν συναισθηματικα ευαλωτη και δεν σκεφτοταν καθαρα εκείνη την στιγμη...Ναι..σιγουρα θα το 'χει μετανιωσει...