προγραμμα προστασίας

48

Άπλωσα το χερι μου νιωθοντας τα σεντονια κρυα κατω απο τα δαχτυλα μου...Εσφιξα το σεντονι πανω μου εισπνεοντας το αρωμα του και  ανοιξα αργα τα ματια καλωσορίζοντας τις πρωτες ακτίδες του ηλιου...Δεν περιμενα να τον βρω διπλα...Εχτες το βραδυ ηταν τέλεια αλλα δεν περιμένα κατι περισσότερο απο εκείνον...Θα ημουν ηλιθια αν το εκανα γιατι αυτος ηταν ξεκαθαρος απο την αρχη...Μολις τελειωσει η ολη υπόθεση θα τον ευχαριστησω για την προστασία του και θα φυγω με το κεφαλι ψηλα...Και ας μαζευω μετα τα κομματια μου ενα ενα...

Σηκωθηκα απο το κρεβατι και μπηκα στο μπάνιο..Εμεινα λιγο παραπανω μεσα απολαμβάνοντας την αισθηση του καυτού νερου στο σωμα μου... Αφού τελειωσα,απλωσα την αγαπημενη μου ενυδατικη,φορεσα την ρομπα μου και αφησα τα μαλλια μου ελευθερα να στεγνωσουν...
Την στιγμή που ανοιξα την πορτα του δωματιου μου,ενα ευχάριστο αρωμα με χτύπησε στα ρουθούνια...Βγηκα εξω και κατευθυνθηκα προς την κουζίνα κοκαλωνοντας στην πορτα...
<<Καλημερα!>>στον παγκο καθοταν ο Αλεξ με μια κουπα στο χερι...Φορουσε διαφορετκή μπλουζα απο χτες και τα μαλλια του έδειχναν βρεγμένα
<<Κ...Καλημερα...>>τραυλισα σαστισμενη...Σιγουρα τα ματια μου επαιζαν παιχνιδια...Πανω στον παγκο υπήρχαν ενα σωρό πραγματα...Κέικ,φρούτα,χυμος,καφές,κρουασαν..Σηκωσα το βλεμμα μου κοιτωντας τον ξαφνιασμενη με την σκηνη που έβλεπα...
<<Δεν ηξερα τι τρως και πηρα λιγο απ'ολα>>εξηγησε απλα και συνεχισε να διαβαζει κατι στον υπολογιστη του...Μπερδεμενη και χωρις να ξέρω τι ακριβως επρεπε να πω πηγα και καθισα απο την απεναντι μεριά του παγκου ρίχνοντας του μια τελευταία ματια...Καθοταν αταραχος με την προσοχή του στραμμενη στην οθόνη  πινοντας που και που λιγο απο τον καφε του...
Γεμισα το πιατο μου και αρχισα να τρώω αμίλητη οταν ενιωσα το βλεμμα του πανω μου...
<<Τι;>>
<<Τίποτα>>ενιωθα περίεργα κατω απο το βλεμμα του και εστρεψα την προσοχη μου στο πιατο πιέζοντας τον εαυτό να φαει...
<<Ξερεις,δεν ηταν αναγκη ολα αυτα....>>εσπασα μετα απο λίγο την σιωπη...
<<Το ξέρω>>ηθελα να τον ρωτησω γιατι ηταν ακομα εδω αλλα προτιμησα να μην το κανω παραμένοντας σιωπηλη...

<<Λοιπον!Ετοιμασε λιγα πραγματα,οχι πολλα,μια μικρη τσάντα...Το βράδυ ταξιδεύουμε>>πνιγηκα με τα λογια του και ακουμπησα το ποτηρι στο τραπέζι χυνοντας λιγο απο τον χυμό μου
<<Ορίστε;..>>
<<Σε τεσσερις μερες από σήμερα θα γινει η δική...Δεν ειναι ασφαλες να βρίσκεσαι εδω αυτες τις μερες γι'αυτο θα φύγεις και θα επιστρεψεις τοτε...>>δεν θα πω ψεματα...Χαίρομαι που επιτελους οριστηκε μερα για το δικαστηριο αλλα μου ήρθε λίγο ξαφνικο...Δεν ηξερα τι να πω...
<<Σήμερα δεν προκειται να βγεις απο το σπιτι...Ακυρωσε τα γυρισματα για αυτες τις μέρες...Ο Τζον με δυο ακομα αντρες θα ειναι μαζι σου μεχρι να φύγουμε>>σηκώθηκε ορθιος φορώντας το τζακετ του και μαζεψε τον υπολογιστη του...
<<Θα έρθεις και 'συ;>>κοντοσταθηκε στην πορτα λιγο πριν φυγει
<<Ναι!>>με κοιταξε για μερικα δευτερόλεπτα πριν ανοιξει την πορτα και βγει έξω...