προγραμμα προστασίας

41

Αλεξ

Να πάρει!..Ακομη μια μερα και δεν μαθαμε τιποτα καινούριο!

Η συναντηση εγινε σε ενα απο τα χαμαμ του σειχη στη χωρα οπου και βαλαμε μεσα άντρες να παριστάνουν τους πελατες προσπαθώντας να πιασουν τιποτα απο την συζυτηση τους αλλα η ολη επιχείρηση ηταν μια αποτυχια...
Δεν περιμενα κάτι λιγοτερο απο αυτους...Είναι πανεξυπνοι και υπήρχε λογος που δεν ειχαμε καταφερει να τους συλλάβουμε μεχρι τωρα...Η τυχη τους ομως δεν θα κρατησει για πάντα...Με την Τζουλη έχουμε την ευκαιρια να τους κλείσουμε μέσα μια για παντα...

Στηριχτηκα στον τοίχο διπλα στην έξοδο περιμένοντας την να βγει...Μας ειχε ενημερωσει με το τηλεφωνο που της ειχαμε δώσει οτι σε λιγο θα τελειωνε απο το γύρισμα...

Δεν πέρασε πολυ ωρα οταν αρχισαν να βγαινουν εξω.Περίμενα σιωπηλά,μισοκρυμμενος στις σκιες, οταν άκουσα το γελιο της...Εμφανίστηκε,με μια μικρη ομάδα διπλα της...Φορούσε μια απλη μαυρη φόρμα με ενα λευκο μπλουζάκι και απο πανω ενα τζιν τζάκετ.Τα μαλλια της ηταν πιασμένα ψηλα σε μια απλη αλογοουρά και έδειχνε υπέροχη...Η ματια μου επεσε στον Ραντελ που βρισκόταν ακριβως δίπλα της...Ενιωσε το βλεμμα μου και στράφηκε προς το μερος μου...Μειναμε να κοιταζόμαστε για λίγα δευτερόλεπτα οταν τελικα εγνεψε με το κεφαλι σε μικρο χαιρετισμό πριν καληνυχτισει τους υπολοίπους και φυγει.Την κινηση του επιασε η Τζουλη η οποια δεν ειχε προσέξει μεχρι τωρα την παρουσια μου.Καληνυχτισε και κεινη με την σειρα της την παρέα και άρχισε να με πλησιάζει.
<<Γεια...>>απο εκεινο το βραδυ δεν βρηκα ποτε την ευκαιρια να της μιλήσω...Εμφανίστηκε αποτομα και η Κελ και ας πουμε οτι συνέχισα να το αναβάλλω
<<Γεια...>>απάντησε απλά πριν κατευθυνθεί προς το αμαξι και καθισει στο πισω καθισμα περιμενοντας να φύγουμε.
Ξεκινησα αργα,σιγουρευοντας οτι τα παιδια με ακολουθουσαν απο πίσω.Η εμφάνιση της Κελ μου ειχε ξυπνησει δυσαρεστες αναμνήσεις...Αναμνήσεις που με κραταγαν ξαγρυπνο πολλά βράδια...
Ειχα βαλει δυο μελη της υπηρεσιας να περιμένουν καθ'όλη τη διαρκεια του γυρίσματος και αλλους δυο που παρίσταναν τους καθαριστές μεσα να βρισκονται σε επιφυλακή
<<Τι λες να τσιμπησουμε κατι πριν σε αφήσω σπιτι;...>>πρότεινα σπαζοντας την σιωπη<<Ξερω ενα ησυχο μαγαζι εδω κοντά...Πιστεύω θα σ'αρέσει...>>
<<...Εντάξει...>>απαντησε διστακτικά φανερά ξαφνιασμενη απο την πρόταση μου.
Μιση ωρα αργοτερα βρισκόμασταν εξω απο το μαγαζι...Ηταν ενα οικογενειακό εστιατόριο/καφετέρια με ζεστη ατμοσφαιρα και υπεροχη κουζίνα.Μολις μπήκαμε μεσα την ενιωσα να κοντοστεκεται...
Παρατηρούσε το χωρο γυρω της με δεος και θαυμασμο!
Στο χωρο κυριαρχούσε το ξυλο δημιουργωντας μια ζεστη ατμοσφαιρα...Υπηρχαν σε κάθε γωνία διακοσμητικες ξύλινες σκάλες και τα παραθυρα καλύπτονταν με κόκκινες κουρτινες αφηνοντας την δικη τους πινελια.Στον τοιχο ειχαν τοποθετησει ξύλινα ραφια διακοσμημένα με αμετρητα μπουκαλια κρασιών...Τοσο οι τοιχοι οσο και τα τραπέζια ηταν διακοσμημενα με αρωματικα κερια απλώνοντας στο χωρο ενα ευχάριστο άρωμα.Ακούμπησα το χερι μου στη μέση της οδηγώντας την στο εσωτερικό του μαγαζιού