Roommates ft. B-Brave (Voltooid)

38

Pov Annefleur

Als ik terug ben ik de kamer van mij en Dioni trap ik zuchtend mijn schoenen uit. Ik ben elke kroeg in de buurt af geweest in de hoop dat ik Dioni zou vinden, maar hij was nergens te bekennen. Ondertussen begint het buiten al licht te worden. Ik loop mijn slaapkamer in waar ik Dioni aantref op mijn bed; hij slaapt. Ik ga op het bed zitten en schud hem wakker. Hij opent zijn ogen en mompelt wat, dan gaat hij recht op zitten. 'Hey.' zeg ik zachtjes en ik sla mijn ogen neer. 'Anne, het spijt me.' begint hij zachtjes en hij veegt een pluk haar achter mijn oor. 'Er is zoveel gebeurt.. Je weet nog niet eens alles, omdat ik het probeer te vergeten. Het doet me pijn om mezelf zo terug te moeten zien. Vanavond is er ook heel veel gebeurt.' zucht hij en ik kijk hem even aan. 'Wat?' vraag ik zachtjes, niet wetend of ik het eigenlijk wel wil weten. 'Ik kwam een meisje tegen.. één van die video's was van haar. We waren beide nogal dronken.' mompelt hij. Ik slik even, me nog steeds afvragend of ik dit wel wil weten. 'Ze stelde voor dat ik bij haar kon blijven vannacht, want ik wilde jou niet tot last zijn.. We waren in een club en ze wilde me zo op eens zoenen.' gaat hij verder en ik staar naar mijn handen. Waarom verteld hij me dit? 'Ik duwde haar weg Anne, want de enige die ik wil ben jij. Het maakt me geen fuck uit of je me geloofd of niet, het is gewoon zo. Het maakt me ook geen fuck uit dat mensen denken dat ik niet goed voor je ben want ik kan en ga hun én jou bewijzen dat ik dat wel ben.' zegt hij en ik kijk hem even aan. 'Meen je dat?' vraag ik zachtjes en hij knikt. 'Ik hou van je Anne. Ik zal je alles vertellen als ik daar klaar voor ben, dat beloof ik je. Het maakt niet uit wat ik gedaan heb, het is verleden tijd.' zegt hij en ik knik. 'Ik geloof je Dioni.' antwoord ik en hij glimlacht even. 'Ik hou zo verdomd veel van je.' mompelt hij en hij trekt me op zijn schoot. 'Ik hou ook van jou.' antwoord ik en hij zoent me.

Pov Dioni

Ik kijk naar Annefleur die mijn witte trui over haar hoofd trekt. Ik glimlach even, 'Hij staat je goed.' zeg ik en ze kijkt me even aan terwijl er een blos op haar wangen verschijnt. Ze loopt naar mijn boekenkast en pakt haar favoriete boek er uit, nou ja, ons favoriete boek. Ze gaat tegen me aan zitten en ik sla mijn arm om haar heen. Ze opent het boek, 'Lees het voor.' zeg ik zachtjes en ik luister naar haar stem terwijl ze woord voor woord voorleest. Haar telefoon gaat over en ze pakt hem van het nachtkastje. 'Het is Kaj.' zegt ze en ze drukt hem weg. Ik kijk haar fronsend aan, 'Wat is er tussen jullie gebeurt?' vraag ik wat verbaasd. 'Hij deed rot, over jou.' zegt ze zachtjes en ze slaat haar ogen neer. Ik veeg een pluk haar achter haar oor, 'Anne, er zijn zoveel mensen die rot over mij praten. Dat betekend niet dat jij niet met ze mag om gaan.' antwoord ik en ik kijk in haar blauwe ogen. Natuurlijk heb ik liever dat ze niet met Kaj omgaat, maar ze zijn wel vrienden en dat moet ik maar accepteren. 'Dat weet ik.' zucht ze en ik streel met mijn duim over haar wang. 'Jullie zijn vrienden. Zet hem niet aan de kant vanwege zijn mening over mij.' zeg ik en ik merk dat ze wat verbaasd is over mijn mening, maar dan knikt ze. Waar ben ik in godsnaam mee bezig? Annefleur gaat verder met voorlezen en ik zucht even. Ik weet dat ik haar alles moet vertellen.. Maar ik weet ook dat ze me dan nooit meer wilt zien...