Roommates ft. B-Brave (Voltooid)

83

Ik ga deze dagen minder schrijven. Morgen (Do 3 aug) vertrek ik naar Londen tot en met zondag, dus dan schrijf ik waarschijnlijk helemaal niet. Daarna natuurlijk wel, maar misschien wat minder. Wel met een hele leuke rede! Ik ben heel druk bezig met het regelen om een boek uit te geven x

Pov Dioni

Ik druk op de deurbel en even later verschijnt Annefleur haar moeder in de deuropening. Ze kijkt me met een vies gezicht aan. 'Wat doe jij hier?' vraagt ze en ik kijk haar even aan. 'Ik ben opzoek naar Annefleur.. Ik dacht dat ze misschien hier was.' antwoord ik en haar moeder schudt haar hoofd. 'Je bent mijn dochter kwijt?' vraagt ze en ik frons even. 'We hadden een ruzie en ze is niet thuis.' antwoord ik en ze kijkt me boos aan. 'Ik zei toch dat je niet goed voor haar was, hopelijk ziet ze het zelf eindelijk in.' zegt ze en ik bal mijn vuisten. 'Ik ben niet goed voor haar? Oh en wat bent u dan? U bent de gene die haar vader op haar afstuurde.' sis ik kwaad. 'Dat verandert niks.' antwoord ze en ik zucht even. 'Volgens mij ben ik de gene die uw dochter beschermt en troost. Waar bent u?' vraag ik en Jai komt de hal ingelopen. 'Dioni?' vraagt hij wat verbaasd en ik zet een zwakke glimlach op. 'Jullie kennen elkaar?' vraagt Annefleur haar moeder en Jai knikt. 'Dioni is een vriend van me. Kan ik hem spreken?' vraagt Jai en de moeder van Annefleur loopt weg. Jai leunt tegen de deurpost aan. 'Wat doe jij hier?' vraagt hij nieuwsgierig en ik zucht even. 'Ik zoek Annefleur. We hadden ruzie en ze is niet thuis. Misschien is ze bij Kaj.' mompel ik en hij schudt zijn hoofd. 'Volgens mij is ze hier.' zegt hij en ik frons even. 'Maar haar moeder zei net..' begin ik en Jai zucht even. 'Haar kamer is boven, tweede deur rechts.' zegt hij. Hij laat me er in als Annefleur haar moeder de hal weer inkomt. 'Wat doet dit vieze joch in mijn huis?' vraagt ze boos en ik loop langs haar heen de trap op. 'Hey kom terug jij!' schreeuwt ze en ik loop de kamer van Annefleur in. Annefleur zit op haar bed achter haar laptop en ze kijkt op. 'Dioni?' vraagt ze verbaasd en ik sla mijn armen over elkaar. 'Je klinkt verbaasd.. Misschien omdat je je moeder hebt gevraagd me tegen te houden?' vraag ik op een kwade toon en ik zie haar slikken. 'Dioni.' begint ze en ik schud mijn hoofd. 'Ik heb hier geen zin meer in Annefleur. Je bent weg en ik ben hartstikke bezorgt! Je loopt te zeuren om elk dingetje wat ik fout doe terwijl je wist dat dit lastig zou worden!' schreeuw ik en ze lijkt geschrokken te zijn van mijn reactie. 'Je hebt gelijk.' zegt ze zachtjes en ik knik. 'Dat weet ik.' brom ik en ik loop haar slaapkamer uit. Ze loopt achter me aan, 'Dioni.' begint ze en ik schud mijn hoofd. 'Ik wil het niet horen Annefleur. Ik weet niet eens waarom we ons best nog doen. Zelfs je moeder haat me, dat doen ze toch allemaal. Ik zal nooit goed genoeg voor je zijn.' zeg ik en ik loop naar beneden, niet doorhebbend wat ik net gedaan heb..