Roommates ft. B-Brave (Voltooid)

87

Pov Annefleur

Dioni staart naar de kist die langzaam naar beneden zakt en dan kijkt hij weg. Ik pak zijn hand vast om hem te laten weten dat ik er voor hem ben. Hij heeft net gesproken over zijn moeder en zijn woorden waren prachtig. Ik vind het knap van hem dat hij het heeft gedaan, want zelf zou ik het niet kunnen. Na een tijdje is het graf dicht gemaakt en Dioni legt een bos rode rozen op het graf. Er komt een klein meisje naar Dioni toe, 'Dioni!' roept ze en ze slaat haar armen om zijn been. Ik frons even, wie is dat meisje? Dioni tilt haar op. 'Hey Denise, dat is lang geleden.' zegt hij en het meisje knikt. Ik loop naar hun toe, 'Anne, dit is mijn nichtje Denise. Dochtertje van mijn tante.' zegt hij en hij kijkt naar het meisje. Dioni zegt altijd dat hij geen kinderen wilt en dat hij er een hekel aan heeft, maar nu zie ik hem zo met zijn kleine nichtje en hij is een heel ander mens. Het meisje pakt Dioni zijn gezicht vast, 'Is dit je vriendinnetje? Ze is mooi.' glimlacht het meisje en ik grinnik even. Ik zie Dioni slikken en hij weet niet wat hij moet zeggen. Hij zet Denise op de grond en Denise kijkt hem afwachtend aan. 'Vind je haar niet mooi dan?' vraagt ze en Dioni pakt haar handje vast. 'Ik vind haar heel mooi. We gaan mama zoeken.' zegt Dioni en hij loopt samen met Denise weg. 'Is ze je vriendinnetje?' hoor ik het meisje nog vragen. Ik slik even, is het dan echt over tussen ons?

Ik loop met mijn tas mijn slaapkamer uit. Dioni zit op de bankleuning en hij kijkt op. 'Je hebt een tas.' zegt hij zachtjes en ik knik. 'Ik denk dat je het prima alleen redt. Je wilt me niet, dus ik ga.' zeg ik zachtjes en ik vecht tegen mijn tranen. 'Wanneer heb ik dat zo gezegd?' vraagt hij en ik sla mijn ogen neer. 'Het feit dat je geen antwoord durfde te geven op je nichtje haar vraag zegt al genoeg.' antwoord ik. 'Ik wist het niet ook.. Ik wist niet hoe het tussen ons zat.' zegt hij en ik haal mijn schouders op. 'Je hebt er zelf een eind aan gemaakt, wat deze week is gebeurt verandert niks.' antwoord ik en hij knikt. 'Dat weet ik.' antwoord hij en ik loop naar de deur. 'Kom je nog terug?' vraagt hij en ik kijk hem even aan. 'Ik weet het niet. Om mijn andere spullen te halen.' antwoord ik en hij kijkt weg. Ik open de deur, 'Anne.' begint Dioni en ik draai me om om hem aan te kijken. 'Nee, laat maar.' zegt hij vlug en ik zie de tranen zijn ogen prikken. Ik loop de kamer uit en sluit de deur achter me. Het is over.. Hij wilt me niet meer..