Roommates ft. B-Brave (Voltooid)

67

Ik ga waarschijnlijk (Bijna zeker) een deel twee maken, willen jullie een deel twee? 

Pov Dioni

'Anne!' roep ik ongeduldig. 'Bijna klaar!' klinkt haar stem vanuit de badkamer en ik zucht even. Ik neem Annefleur mee uit eten voor haar verjaardag, dit is eigenlijk de eerste keer dat we samen uit eten gaan. Anne komt de badkamer uit gelopen en ik bekijk haar. Ze draagt een rood jurkje en haar blonde haren hangen los over haar schouders. 'Wauw.' mompel ik zachtjes en ze fronst even, 'Wat is er?' vraagt ze en ik loop naar haar toe. Ik pak haar hand vast, 'Je ziet er prachtig uit.' glimlach ik en ik druk een kus op haar hand. 

'Heb je er ooit aan gedacht om een boek te schrijven?' vraagt Annefleur en ze neemt een slok van haar wijn. Ik kijk naar haar prachtige gezicht. 'Hmm, ik ben daar een soort van al eens aan begonnen.' mompel ik. 'Echt?' vraagt ze verbaasd en ik grinnik even. 'Het staat op mijn laptop. Ik laat het je wel lezen.' glimlach ik en ze knikt enthousiast. Ik kijk naar haar, niet doorhebbend dat ik al de hele tijd loop te staren. Ze lacht even, haar prachtige lach. 'Wat loop je te staren?' grinnikt ze en ik glimlach even. 'Ik kan er niks aan doen. Je bent gewoon zo mooi.' glimlach ik en ik pak haar hand vast. Ze bloost even, wat haar nog leuker maakt. 'Wat wil je doen als je van school af bent?' vraag ik en ze grinnikt. 'Het liefst wil ik bij een krant werken. Jij?' vraagt ze en ik kijk naar haar nieuwsgierige ogen. 'Hmm, een vriend van mijn moeder heeft hier een uitgeverij zitten. Ik dacht er aan om daar een baantje te regelen.' zeg ik en ze knikt. Ik neem een slok van mijn wijn, wat ik maar weinig drink normaal, maar eigenlijk smaakt het niet verkeerd. 

Ik sla een arm om Anne heen terwijl we door de straten van Amsterdam lopen. Het is al donker. 'Ik had de beste verjaardag ooit.' zegt ze en ik glimlach even. 'Dat is mooi.' glimlach ik en ik druk een kus op haar wang. Ik stop met lopen en ik merk dat Anne verbaasd is. 'Kijk eens naar boven.' zeg ik en ze kijkt naar de lucht, de sterren. 'Ze zijn prachtig.' fluistert ze en ik glimlach even. Ze moest eens weten hoe prachtig ze zelf is.. Ik loop verder met Anne achter me aan. 'Haar blauwe ogen straalde terwijl ze naar de prachtige hemel keek, maar wat ze niet besefte is dat ze zelf nog prachtiger is.' zeg ik zachtjes en ik kijk haar even aan. 'Wat doe je?' vraagt ze en door de lantaarnpaal kan ik haar zien blozen. Ik glimlach even, 'Ik heb mijn boekje niet bij me dus moet ik het maar hardop zeggen toch?' glimlach ik en ze grinnikt even. Ik pak haar arm vast en trek haar naar me toe. Ik leun met mijn voorhoofd tegen die van haar. 'Ik meen het Anne, je bent zelf hartstikke prachtig. Nog mooier dan die hemel boven je.' fluister ik en ik zoen haar. Hoe kan zij mij zo verandert hebben?