Deel 2 88

753 43 6
                                    

Pov Dioni

Ik ga op het bed zitten. Eigenlijk is het belachelijk dat er een houten hut midden in het bos staat met een prachtig meer en dat niemand er van weet. Ik zet mijn telefoon uit en leg hem op het kastje naast het bed. Waar ben ik in godsnaam mee bezig? Waarom ben ik hier? Ik sta op en ijsbeer door de kamer, het is hier ijskoud. Ik kijk even naar de open haard, zou die werken? Ik hurk ervoor neer en bekijk de haard. Er ligt nog hout in en ik zie een pak aansteek blokken liggen. 'Dioni.' klinkt een stem als ik net de open haard aansteek. Ik kijk op en Annefleur loopt de kamer in. Ik slik even, 'Ik weet dat ik naar Jai had moeten luisteren en dat ik niet had moeten komen, maar ik kan dit niet langer zo.' zucht ze. Ik staar naar het knetterende vuur. 'Praat alsjeblieft met me.' klinkt haar stem en ik sluit mijn ogen. Haar stem laat mijn hart sneller kloppen. 'Ik weet niet wat ik moet zeggen.' fluister ik en ik open mijn ogen weer. Het vuur warmt me een beetje op. 'Het spijt me van je vader.. Dat had ik niet moeten doen. Misschien bemoei ik me wel te veel met je, maar ik kan gewoon niet anders. Ik geef om je.' verteld ze en ik sta op. Ik draai me om zodat ik haar aan kan kijken. 'Dat weet ik Anne.' fluister ik. Ik ijsbeer door de kamer, niet goed wetend wat ik moet zeggen. 'Ik word gewoon gek van mezelf, daar heb jij niks mee te maken.' mompel ik en ik haal een hand door mijn haar. In mijn ooghoeken zie ik haar naar me kijken terwijl ik naar het kleine raam loop. Ik kijk naar buiten en er valt een stilte. Geen vervelende stilte, maar ook geen fijne. 'Ik hou van je, Dioni. Je staat er niet alleen voor, ook al denk je dat misschien.' fluistert ze. Haar stem, haar liefde.. Het maakt me helemaal gek. Met een ruk draai ik me om en loop ik naar haar toe. Ik pak haar vast, 'Zeg dat nog is.' fluister ik en ik kijk in haar blauwe ogen. 'Ik hou van je, Dioni.' fluistert ze opnieuw en zonder er nog een seconde over te twijfelen druk ik haar tegen de muur. 'Godver.' mompel ik en ik zoen haar. Het voelt alsof ik nu eindelijk opgelucht adem kan halen nu ik haar lichaam zo dicht tegen de mijne voel. De afgelopen weken was er veel te veel afstand. Haar lippen volgen mijn bewegingen, waardoor ik weet dat het goed zit. Ik til haar op zonder onze kus te onderbreken en ze slaat haar benen om mijn middel. Ik draag haar naar het bed en ik onderbreek onze kus, 'Je bent de fucking liefde van mijn leven.' fluister ik voordat ik haar op het bed gooi. Ze pakt mijn trui vast en trekt me naar haar toe. Ik ga boven haar hangen, 'Ik hou zo verdomd veel van je.' fluister ik voordat ik mijn lippen opnieuw op die van haar druk.

De jongens kijken me aan alsof ik ze net een lijk heb laten begraven, 'Weet je dit zeker?' vraagt Samuel en ik knik. 'Heel zeker?' vraag Cassius en ik knik nog een keer. 'Ik wil dit jongens.' zeg ik en ze glimlachen. 'Wauw, dat had ik.. Niet verwacht van je.' mompelt Jai. Ik kijk ze aan, 'Ik weet dit helemaal zeker en ik moet dit doen voordat ik terugkrabbel.' zeg ik en de jongens knikken. Ik wil dit...

Roommates ft. B-Brave (Voltooid)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu