Roommates ft. B-Brave (Voltooid)

41

Pov Annefleur

Dioni kijkt me geschrokken aan en het is overduidelijk te zien dat dit niet zijn bedoeling was. Ik voel aan mijn voorhoofd en gelijk zitten mijn vingers onder het bloed. Dioni laat Kaj los en hij hurkt naast me neer. 'Shit, Anne.. Dit was echt niet mijn bedoeling. Het spijt me.' zegt hij terwijl hij mijn voorhoofd bekijkt. 'Het moet gehecht worden, ik breng je naar het ziekenhuis.' zegt hij en ik slik even. Ik weet niet precies hoe ik hier over moet denken dus besluit ik maar met hem mee te gaan. Mijn hoofd doet tenslotte veel te veel pijn om tegen hem te schreeuwen; die houdt hij nog te goed van me. Dioni trekt zijn shirt uit en geeft hem aan mij. Ik kijk even naar zijn blote gespierde lijf, 'Hou deze tegen je wond aan.' zegt hij en hij helpt me overeind.

Pov Dioni

Ik kijk naar Annefleur die op de bank een boek zit te lezen. Ze heeft niks meer tegen me gezegd na wat er gebeurt is vanmiddag. Ik zet het laatste afgewassen bord in het kastje en ik ga naast haar op de bank zitten. 'Dus ga je me nu negeren? Ik heb liever dat je tegen me schreeuwt.' zeg ik en ik zucht even. 'Mijn hoofd doet te veel pijn om tegen je te schreeuwen.' antwoord ze zachtjes zonder op te kijken van haar boek. Ik pak het boek uit haar hand en leg hem op de kleine salontafel. 'Vertel me dan in ieder geval hoe boos je bent.' beveel ik haar en ze kijkt me even aan. 'Ik heb dankzij jou een gat in mijn hoofd.' antwoord ze wijzend naar haar voorhoofd. 'Je weet dat het niet mijn bedoeling was.' antwoord ik en ze knikt. 'Maar je had je ook in kunnen houden.' antwoord ze en ik knik. 'Ik weet dat ik mijn woede niet onder controle heb, het spijt me echt heel erg.' zeg ik en ze slaat haar ogen neer. 'Dioni, je kan niet iedereen die iets doet wat je niet leuk vind een klap geven.' zegt ze en ik knik. 'Je hebt gelijk. Ik moet iets aan mijn woede doen.' zucht ik en ze knikt. Ik slik even, 'Maar Kaj verdiende het wel een beetje.' antwoord ik eerlijk en ze kijkt me even aan. 'Misschien een beetje ja.' antwoord ze. Ik pak haar handen vast. 'Ik beloof je dat ik er alles aan ga doen om aan mijn woedeaanvallen te werken.' zeg ik en ze knikt. 'Dat weet ik.' zegt ze zachtjes. Ik druk een kus op haar hand, 'Het spijt me echt heel erg.' zucht ik. 'Het is al goed.' zegt ze en ze kruipt tegen me aan; ik sla mijn armen om haar heen. 'Ik denk dat dit vaker zo moet gaan.' mompel ik en ze kijkt me even aan, 'Wat bedoel je?' vraagt ze niet begrijpend. 'Ruzie maken zonder te schreeuwen. Het werkt overduidelijk beter.' antwoord ik en ze grinnikt even, dan legt ze haar hoofd tegen mijn borst. 'Zeker weten.' zucht ze en er word op de deur geklopt. 'Hij is open!' roep ik en Cassius komt binnen samen met Samuel. 'Slecht nieuws.' bromt Samuel en ik kijk van de één naar de ander. 'Kaj heeft.. aangifte gedaan.' zegt Cassius.