Roommates ft. B-Brave (Voltooid)

Deel 2 36

Pov Dioni

Ik zie Lily bij de balie staan en even later stapt ze in de lift. Ik loop naar de trap en ren naar boven. Eenmaal op de vierde verdieping aangekomen zie ik Lily richting Annefleur haar kamer gaan. Ik loop achter haar aan, 'Laat dat.' brom ik als ze de deur wilt openen en ze draait zich om. 'Dioni Jurado Gomez.' grijnst ze en ik kijk haar kwaad aan. 'Hoe weet jij van Annefleur?' vraag ik fronsend en ik sla mijn armen over elkaar. 'De hele school weet het. Ze is nu niet meer het sletje maar het zelfmoordmeisje.' lacht Lily en ik slik even. 'Hoe?' vraag ik en ze zucht even. 'Ik neem aan dat jij het aan Kaj hebt verteld, die moet het aan je vader verteld hebben en die heeft het op school verteld tijdens de absentie lijst.' legt ze uit en ik kijk haar kwaad aan. 'Die man is niet mijn vader.' sis ik en ze fronst even. 'Het zal wel.' mompelt ze. Waarom verteld hij dit aan iedereen? Ik kijk Lily aan, 'Je laat haar slapen.' zeg ik en ze knikt. Ze loopt bij de deur weg. 'Dus wat is de rede dat ze dit heeft gedaan?' vraagt ze en ik kijk haar kwaad aan. 'Jij bent de hele fucking rede.' brom ik en ik bal mijn vuisten. Ze kijkt even naar mijn vuisten. 'Wil je me slaan? Je mag geen meisjes slaan.' lacht ze. 'Het maakt me echt geen fuck uit wat er in je broek zit. Als ik je wil slaan dan sla ik je.' sis ik en ze loopt naar de lift, 'Je doet maar Jurado.' lacht ze en ik zucht even. Nu moet ik de kamer nog in de gaten houden ook.. Ik vertrouw Lily niet. Eigenlijk vertrouw ik vrijwel niemand in de buurt van Annefleur, vooral nu ze zo gevoelig voor alles is niet..

Ik loop de kamer in met een bos rozen. Ik glimlach en geef Annefleur een kus. Ik leg de bloemen op haar nachtkastje, 'Dit is het beste wat ik in dit ziekenhuis kon vinden.' mompel ik en ze glimlacht, 'Ze zijn prachtig.' antwoord ze. Ik ga op de stoel zitten en kijk even naar haar. 'Hoe voel je je?' vraag ik en ik pak haar hand vast. 'Nog hetzelfde als toen je het een half uur geleden vroeg en het uur daarvoor én daarvoor.' grinnikt ze en ik druk een kus op haar hand. 'Je moet me vertellen als je iets dwars zit, zodat ik je kan helpen.' zeg ik en ze knikt. 'Ik zal vanaf nu elk gevoel in detail aan je beschrijven.' mompelt ze en ik grinnik even. 'Sorry, ik maak me gewoon zorgen om je.. Ik ben bang dat dit nog een keer gebeurt.' zucht ik en ze knikt. 'Als ik me weer zo rot voel dan zal ik het zeggen oké?' beloofd ze me en ik knik. Ze sluit haar ogen en ik bekijk haar even. Ik zal er alles aan doen om dit meisje beter te krijgen. Ik zal er alles aan doen om haar te laten zien hoe mooi ze is.

Ik open mijn ogen als ik geschreeuw hoor en ik til mijn hoofd van het bed. Annefleur slaat wild om zich heen. Ik sta wat gehaast op en pak haar armen vast. 'Ik wil niet meer!' schreeuwt Annefleur en ik probeer haar rustig te krijgen. Hoe heeft dit zover kunnen komen? Zullen er meer van zulke pogingen komen?