Roommates ft. B-Brave (Voltooid)

63

Pov Dioni

Mijn telefoon gaat opnieuw over en opnieuw is het Samuel. Ik zet mijn telefoon uit en leg hem op de houten tafel. Ik kijk het huisje rond. Ik kom vaak op deze plek maar ben nog nooit binnen geweest. Het ziet er niet bewoond uit. Ik ben bij het meer waar ik Annefleur mee naar toe heb genomen. Ik loop naar buiten en staar naar het meer. Alles doet me opeens denken aan Annefleur. Ik trap mijn schoenen uit en trek mijn sokken, broek en shirt uit. Ik neem een duik in het water en als ik boven kom haal ik een hand door mijn natte haar. 'Denk je echt dat ze van je houdt?' klinkt de stem van mijn vader in mijn hoofd. Had hij dan toch gelijk? Ik merk dat ik zwaarder begin te ademen, waarom denk ik toch elke keer aan hem? Ik wil naar de rand zwemmen maar het is te veel moeite zonder adem. 

Pov Annefleur

Er word opnieuw op de deur geklopt en als ik hem open staat Samuel er nog steeds. 'Alsjeblieft.' zegt hij en ik zucht even. 'Geef me één rede waarom.' beveel ik hem en Samuel knikt. 'Omdat die jongen van je houdt en Dioni houdt niet snel van iemand. Je bent het belangrijkste in zijn leven en dat zal je altijd blijven. Nee ik weet niet wat hem bezielde en ik weet ook niet of het de schuld van hem was maar ik weet hoeveel hij van je houdt. Ik heb hem gisteravond kapot en in tranen gezien en dat heb ik al twee jaar niet meer Annefleur.' zegt Samuel en hij kijkt me dreigend aan. 'Dat waren meer redenen dan één, maar goed.' mompel ik en ik pak mijn jas van de kapstok. Of ik het nou leuk vind of niet, ik hou van Dioni en als er wel iets met hem gebeurt zou ik mezelf nooit kunnen vergeven. 'Help je?' vraagt hij hoopvol en ik knik. 'Ik denk dat ik wel een plek weet waar hij kan zijn.' antwoord ik. 

Samuel zet de auto aan de kant en we stappen uit. 'Oké en waarom is hij hier?' vraagt Samuel kijkend naar het bos. Ik loop het bos in, 'Dit is zijn plekje.' antwoord ik en Samuel loopt zuchtend achter me aan. 'Ik ben zeker vergeten te melden dat ik niet van lopen hou.' zucht hij en ik schud mijn hoofd. 'Wil je je vriend nog helpen of niet?' mompel ik en hij knikt. Gelijk gaat hij sneller lopen en ook ik versnel mijn stap. 'Ik had jou heel anders verwacht.' begint Samuel en ik kijk hem even aan, 'Dat zeggen ze allemaal.' mompel ik en ik haal mijn schouders op. 'Ik dacht dat je zo'n saaie nerd was en dat Dioni je alleen maar wilde neuken.. Maar gisteravond zag ik aan hem hoe serieus het is en hoeveel je voor hem betekend.' verteld Samuel en ik slik even vanwege zijn grove taal gebruik. Het huisje is al in zicht. 'Is dat het?' vraagt Samuel en ik knik. 'Daar achter zit een meertje.' antwoord ik en we lopen om het huisje heen. Als we bij het meertje komen zie ik Dioni in het water, happend naar adem. Hij probeert boven te blijven maar het kost hem heel veel moeite. 'Wat is er met hem aan de hand?' vraagt Samuel geschrokken en ik ren naar de rand. Ik kijk naar Samuel. 'Hij heeft een paniek aanval.' zeg ik en ik trap mijn schoenen uit. Wat als we te laat zijn? Hoelang is dit al aan de gang?