Roommates ft. B-Brave (Voltooid)

Deel 2 82

Joehoeee er komt een vervolg op Roommates, het heet; More than roommates!

Pov Dioni

Ik kijk hem even aan, 'Waar heb je het over?' vraag ik niet begrijpend. 'Ik heb het hele gesprek tussen je broertje en je vader gehoord. Je vader heeft je zeker niet verteld wat zijn laatste woorden waren?' vraagt hij en ik kijk hem kwaad aan. 'Hoe kan je dat gehoord hebben?' vraag ik fronsend. 'Ooit gedacht aan een deur, die ziekenhuis deuren zijn niet zo geluiddicht hoor, vooral niet als ze op een kier staan.' antwoord hij. Ik weet dat hij dit alleen maar zegt om met me te fucken, hij kan dat niet gehoord hebben.. Of misschien toch wel. 'Luister niet naar hem, Dioni. Je weet dat hij dit alleen doet om je gek te maken.' piept Annefleur en ik kijk haar even aan, wetend dat ze gelijk heeft. 'Ben je niet nieuwsgierig, Jurado?' vraagt hij lachend. Deze man kent me beter dan dat ik dacht en ik weet precies wiens schuld dat is.. 'Je beland in de bak, samen met die andere lul.' sis ik kwaad. 'Je vader en ik waren goede vrienden.' grijnst hij.  'Hij is mijn vader niet!' schreeuw ik kwaad. Ik hoor sirenes en nog geen minuut later klinkt er geschreeuw. 'Laat je wapen vallen!' klinkt een stem. Anne haar vader kijkt me kwaad aan, 'Wat heb je gedaan?' vraagt hij kwaad. 'Ik? Niks. Je zag me toch hier staan, ik ben totaal onschuldig.' grijns ik en hij drukt het pistool dichter tegen Annefleur haar hoofd aan. Ik schaats naar hem toe en duw hem omver, hij valt op het ijs. Ik trek Annefleur achter me. 'Zo makkelijk gaat het niet bij mij.' zeg ik en de politie komt het ijs opgelopen. Ze tillen hem van het ijs af. 'Godver! Lul!' schreeuwt hij.

Ik zucht even, 'Ik kan het niet loslaten.' mompel ik en Annefleur haalt haar hand door mijn haar. 'Mijn vader is een klootzak. Wie weet of hij het meende.' zegt ze en ik kijk haar even aan. 'Denk je van niet?' vraag ik en ze glimlacht zwakjes. 'Dioni, als Thijs iets belangrijks had gezegt dan had je vader dat echt wel verteld. Je geeft mijn vader zijn zin omdat het hem gelukt is om in je hoofd te komen.' zegt ze en ik zucht even. 'Je hebt gelijk.' mompel ik en ze drukt een kus op mijn wang. 'Hoe voel je je?' vraag ik en ze glimlacht. 'Het gaat prima met me, ik was alleen geschrokken.' antwoord ze en ik knik. 'Hij zit nu vast. Kaj geeft het op. Er is nu niemand meer die ons in de wegstaat.' glimlach ik en ik leun met mijn voorhoofd tegen die van haar. 'Het is nu jij en ik.' fluistert ze en ik geef haar een kus. Ik weet dat dit het meisje is met wie ik een toekomst wil... Mijn telefoon gaat en ik zucht even. 'Toch worden we altijd gestoord.' grinnik ik en ik neem op. 'Met Dioni.' zeg ik en ik hoor mijn vaders stem. 'Dioni, ik moet je iets vertellen. Kunnen we afspreken?' vraagt hij en ik slik even. Had Annefleur haar vader dan toch gelijk?