Roommates ft. B-Brave (Voltooid)

60

Okay sooooo... Ik heb nieuws.. Soort van. Als jullie mij al wat langer volgen weten jullie vast wel dat ik heb zitten twijfelen om een boek uit te geven. Ik heb hier heel lang over nagedacht en ik heb besloten dat ik het ga doen. Zodra deel 1 van Roommates klaar is, stuur ik hem op. (Een fanfictie uitgeverij dus kan hij gewoon met Dioni worden uitgegeven) Oh my god.. Ik ben bang. Lol x

Pov Dioni

Ik loop de kamer in waar Annefleur op de bank zit met een boek in haar handen. 'Ik wist het.' zucht ik en ik ga op de kleine salontafel zitten. 'Wat wist je?' vraagt Anne en ze kijkt op van haar boek. 'Mijn vader verbergt iets. Ik hoorde hem aan de telefoon praten.' antwoord ik en ze pakt mijn handen vast. 'Dioni, laat het los. Je maakt je veel te veel zorgen.' zegt ze en ik haal mijn schouders op. Ik weet dat ze bang is, bang dat ik opnieuw in paniek raak maar ik moet weten wat mijn vader verbergt. 'Ik moet het gewoon weten.' zucht ik en ze schudt haar hoofd. 'Je bent geobsedeerd.' antwoord ze en ik haal mijn hand door mijn haar. Ik weet dat ze gelijk heeft, ik praat al twee dagen over niks anders. Ze staat op en pakt het boek van de bank, 'Ik wil het voorlopig niet meer horen.' zucht ze en ze loopt naar haar slaapkamer. Heb ik iets fout gedaan of is er iets met haar? Ik besluit haar even met rust te laten, wetend dat dat beter voor ons beide is. De deur gaat open en Samuel komt binnen met zijn handen voor zijn ogen. 'Kan ik kijken?' vraagt hij. 'Ja hoor.' mompel ik en hij haalt zijn hand weg. Opgelucht haalt hij adem. 'Wat is er?' vraag ik en hij ploft op de bank neer. 'Er is een feest, je bent al een tijd niet geweest en Cass kan vanavond niet. Ga je mee?' vraagt hij en ik knik, 'Prima.' antwoord ik wetend dat ik wel wat afleiding kan gebruiken. Samuel lijkt verbaasd, 'Wauw, dat ging makkelijker dan verwacht.' mompelt hij en ik grinnik even.

Ik neem een slok van mijn drankje en ik zucht even. 'Wat een shit feest.' bromt Samuel en hij knijpt zijn rode beker kapot. 'Ik mis het wel, wij tweeën op meidenpad.' zucht hij en ik grinnik even. 'Kunnen we dat niet één avondje doen?' vraagt hij smekend en ik schud mijn hoofd terwijl ik mijn beker leeg drink. 'Ik heb een meisje thuis zitten van wie ik zielsveel hou.' antwoord ik en Samuel maakt kots geluiden. 'Dan doe ik het wel alleen.' zegt hij en hij loopt weg. Ik zet mijn beker neer en voor ik het echter door heb vul ik een nieuwe. Ik voel een hand op mijn schouder en ik draai me om. Lily staat voor me, 'Joepie.' mompel ik en gelijk neem ik een slok. 'Wat ben je blij me te zien.' grinnikt ze en ik wil weglopen maar ze pakt mijn pols vast. 'Je hebt mijn leven verknald.' sist ze en ik zucht even. 'Ik heb al twintig keer mijn excuses aangeboden.' antwoord ik en ze haalt haar schouders op. 'Nu ga ik jou leven verknallen.' zegt ze en ik frons even, niet wetend wat ze bedoelt maar dan drukt ze haar lippen op die van mij.