Roommates ft. B-Brave (Voltooid)

Deel 2 74

Pov Dioni

Ik kijk Annefleur afwachtend aan, 'Anne, vertel het me.' dwing ik haar en ze slaat haar ogen neer. 'Ik zag mijn vader achter ons rijden.' fluistert ze en ik verstijf. 'Weet je het zeker?' vraag ik en ze knikt. Ik hap even naar adem en bal mijn vuisten. 'Dus dat moet betekenen dat hij hier ook rond loopt?' vraag ik. 'Misschien.. wie weet ging hij wel ergens anders heen.' antwoord ze stotterend. Ik moet me inhouden om niet tegen haar uit te vallen. 'Oh nee, want het is zo logisch dat hij nou net in Frankrijk moet zijn?' vraag ik op een geïrriteerde toon. 'Weet ik veel, jezus.' zucht ze. De beelden van Annefleur met haar vader in de kleedkamer schieten door mijn gedachten. Het doet pijn, zo verdomd veel pijn. Ik sluit mijn ogen en trek wanhopig aan mijn haar. 'Godver! Nee! Fuck!' schreeuw ik waardoor bijna alle ogen op mij gericht zijn: 'Dioni, doe eens rustig!' roept Annefleur die overduidelijk geschrokken is van mijn reactie. 'Rustig? Ik kan niet rustig doen als er één of andere lul achter mijn meisje aan zit!' roep ik en Anne deinst achter uit. Ik schrik van haar reactie, wetend dat ik haar bang maak. Wat ben ik voor een monster? Ik haal even diep adem, 'Shit. Het spijt me, Anne.' zucht ik en ik merk dat ze iets ontspant. Ik pak haar hand vast, wat ze gelukkig toelaat. 'Het spijt me. Het idee van je vader die hier is maakt me gewoon gek.' zucht ik en ik trek haar iets dichter naar me toe. 'Dat weet ik, lieverd.' zegt ze zachtjes en ze leunt tegen me aan. Ik sla mijn armen om haar heen en druk een kus op haar voorhoofd. 'Je bent hier niet veilig.' zeg ik zachtjes. Mijn plan is om zo snel mogelijk hier weg te gaan, wie weet waar hij is. Misschien zit hij wel in een Mickey Mouse pak. 'Nou en, we zijn samen.' fluistert ze. 'Lieverd, ik wil niet dat je in gevaar bent. We kunnen beter gaan.' zeg ik. Ze kijkt op, 'Nee, alsjeblieft. Het gaat wel.' zegt ze en ik knik. 'Goed dan, maar als het te veel word gaan we weg.' zeg ik en ze knikt.

Net als ik me naar Annefleur draai zet ze een haarband met Mickey Mouse oren op mijn hoofd, 'Staat je goed.' grijnst ze en ik rol met mijn ogen. 'Sexy toch.' grinnik ik en voor ik hem er af kan halen maakt ze snel een foto. Ik haal het ding van mijn hoofd, 'Verwijder die.' zeg ik en ze schudt lachend haar hoofd. 'Echt niet.' lacht ze. Ik wil de telefoon uit haar handen pakken maar ze rent de winkel uit. Ik hang de haarband terug aan het rek en ren achter haar aan, 'Godver, Anne!' schreeuw ik en ik hoor haar lachen terwijl ze voor me uitrent. Ik trek een sprintje en als ik eenmaal bij haar kom pak ik haar bij haar middel vast en til ik haar op. Ze trappelt met haar benen. 'Jammer joh.' lach ik en ik trek haar tegen me aan. Na een tijdje zet ik haar op de grond, 'Ik hou de foto.' zegt ze en ze steekt haar tong naar me uit. 'Goed dan.' geef ik zuchtend toe en ze stopt haar telefoon in haar zak. 'Laten we wat gaan eten.' stel ik voor en ze knikt. We lopen het eerste restaurant in die we tegen komen, 'Wat wil je hebben? Dan bestel ik en kan jij vast gaan zitten.' zeg ik en Annefleur noemt wat dingen op. Ik ga in de rij staan en zie dat ze verder op aan een tafeltje gaat zitten. Als ik eindelijk aan de beurt ben duurt het ook nog eens een kwartier voordat ik eindelijk een dienblad in mijn handen gedrukt krijg. Ik loop de rij uit naar het tafeltje waar Anne net zat, maar ze zit er niet meer. Ik kijk rond in de hoop dat ze ergens anders is gaan zitten, maar ik zie haar nergens. Voor ik het echter door heb laat ik het dienblad uit mijn handen vallen. Ze is weg en ik weet honderd procent zeker wie daar voor gezorgt heeft...