Deel 2 26

1K 51 4
                                    

Pov Dioni

Ik loop de school in waar de roddels over Annefleur nog steeds ten ronde gaan. Ik open mijn kluisje, luisterend naar het geroezemoes. Ik ben het zat, helemaal zat. Ik smijt mijn kluisje met een knal dicht en iedereen kijkt mijn kant op. Ik kijk ze kwaad aan, 'Jullie mogen nu wel eens kappen hoor. Zouden jullie het leuk vinden als er zo een klote filmpje rond gaat over jullie? Het maakt me geen fuck uit van jullie van mij vinden, maar over haar hou je je bek. Misschien moeten jullie je er eens buiten houden!' roep ik kwaad en ze lijken geschrokken te zijn van mijn reactie. 'De eerste volgende die nog slecht over haar praat krijgt een klap voor zijn bek, want dat meisje is het onschuldigste, mooiste en liefste meisje wat hier rond loopt!' roep ik en iedereen deinst achter uit, op één jongen na. Hij ziet er nog al jong uit en ik heb hem hier nog nooit gezien, is hij nieuw? 'Misschien moet je gewoon accepteren dat dat meisje een slet is, zoals de meeste hier.' zegt de jongen en ik duw hem tegen de kluisjes. Hij schrikt en ik kijk hem kwaad aan, 'Volgens mij ken jij mij nog niet.' sis ik en de jongen schudt vlug zijn hoofd. 'Je moet niet fucken met mij en je mag al helemaal niet op die manier over haar praten.' sis ik en ik laat hem los. 'S..Sorry..' stottert hij en in mijn ooghoeken zie ik Annefleur staan. Hoe lang staat ze daar al? Ik loop het muzieklokaal in om mezelf tot rust te brengen. Ik ga op de pianokruk zitten als de deur open gaat. 'Ik hoorde je over me praten.' klinkt de stem van Anne. Ik durf niet op te kijken, ik kan haar niet aankijken. Ik staar naar de toetsen van de piano en haal mijn vingers er over heen. 'Bedankt dat je voor me opkwam.' zegt ze zachtjes en ik druk een toets in. 'Je weet wel waarom ik dat deed.' fluister ik nog altijd starend naar de toetsen. 'Omdat je nog altijd van me houdt.' antwoord ze en ik knik. 'Ik hou ook nog altijd van jou Dioni.' antwoord ze. 'Dat verbaasd me want ik ben een lul.' mompel ik en ik hoor haar grinniken. 'Als dat zo is dan ben je wel de leukste lul die ik ooit ontmoet hebt.' antwoord ze en ze gaat naast me op de pianokruk zitten. Ik voel haar lichaam naast de mijne, godver.. Ik slik even. 'Kunnen we het niet langzaam aan weer proberen?' vraagt ze zachtjes, mijn gedachten gefocust op haar lichaam tegen de mijne. 'Langzaam?' mompel ik. Langzaam in en uit bedoelt ze, fuck nee Dioni. 'We kunnen kijken of het nog werkt? Ik twijfel niet meer aan je Dioni.' fluistert ze, maar het enige waar ik aan kan denken is haar lichaam die tegen de mijne aan zit. Ik heb haar zo erg gemist, verdomme.. 'Dioni?' klinkt haar stem en ik schrik op uit mijn gedachten. 'Sorry.' mompel ik en ze glimlacht even. 'Waar zit je met je gedachten?' vraagt ze zachtjes. Ik kijk haar even aan, 'Ik was aan het uitvogelen hoe het zal zijn om je langzaam te zoenen aangezien je langzaam wilt beginnen.' antwoord ik en ik moet mijn lach inhouden. Ze lacht even, 'Zo ken ik je weer.' antwoord ze lachend en ik zucht even. 'En wat als het niet werkt?' vraag ik en ze haalt haar schouders op, 'Daar wil ik niet aandenken want deze week zonder je was de ergste week van mijn leven.' antwoord ze en ik trek haar op mijn schoot; met aan elke kant van mijn lichaam een been zodat ik haar aan kan kijken. 'Goed, dan proberen we het langzaam.' zeg ik en ik zoen haar. Haar lippen volgen mijn langzame bewegingen en na een tijdje stop ik. 'Ik haat wat je met me doet maar het voelt zo goed.' kerm ik tegen haar lippen aan. Ze glimlacht even, 'Ik haat het gevoel dat je me geeft.' mompelt ze en ik schud lachend mijn hoofd. 'Het is dat we op school zijn maar anders had ik die kleren allang van je lijf gerukt.' mompel ik en ik zoen haar opnieuw.

Roommates ft. B-Brave (Voltooid)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu