Roommates ft. B-Brave (Voltooid)

Deel 2 60

Pov Dioni

'Hij is helemaal overstuur door het vuurwerk, ik weet niet hoe het komt. Hij was er nooit bang voor. Hij wilt maar niet slapen.' zucht mijn vader en ik merk dat hij gestrest is. Het gehuil van boven galmt door de hal. 'Heb je geprobeerd met hem te praten?' vraag ik en hij knikt. 'Hij vroeg naar jou. Ik denk dat jij hem wel kan kalmeren.' zegt hij en ik knik. 'Ik zal kijken wat ik kan doen.' antwoord ik en ik druk een kus op Annefleur haar wang. Ik loop naar boven, richting het hevige gehuil. Eenmaal in Thijs slaapkamer aangekomen tref ik hem huilend onder zijn bed aan. 'Hey, maatje.' zeg ik en ik hurk naast het bed neer. Hij heeft zijn oren met zijn handen bedekt. 'Laat het stoppen!' krijst hij en ik pak zijn handje vast. 'Kom eens onder het bed vandaan.' zeg ik en hij kruipt er onder uit. Gelijk als hij een knal hoort probeert hij er weer onder te kruipen, maar ik pak hem vast en zet hem op mijn schoot. Ik heb echt geen flauw idee hoe ik hem moet troosten, dus besluit ik met hem te praten zoals ik altijd bij Anne doe als ze overstuur is. 'Waar ben je bang voor?' vraag ik terwijl hij snikkend naar adem hapt. 'Het vuur.. Het is gevaarlijk en hard.' snikt hij en ik wrijf met mijn hand over zijn rug. 'Maar als je goed uit kijkt is het helemaal niet gevaarlijk, dan is het juist mooi.' zeg ik en hij kijkt me snikkend aan. 'Niet.' snikt hij. 'Ik kan het je bewijzen, kom eens.' zeg ik en ik sta op met Thijs nog in mijn armen. Ik zet hem op de vensterbank, 'Kijk eens naar de kleuren.' zeg ik en ik zie hem angstig kijken. Nadat hij een tijdje heeft zitten kijken word zijn gesnik minder. 'Ik vind de blauwe leuk.' zegt hij en ik glimlach even. 'Denk je dat je kan slapen?' vraag ik en hij haalt zijn schouders op, 'Het geluid is hard.' zegt hij. Ik knik, 'Wil je een liedje voor me zingen?' vraagt hij zachtjes en ik kijk even naar hem. 'Goed.' antwoord ik en hij springt van de vensterbank af. Hij loopt naar zijn bed en gaat liggen. Ik leg de deken over hem heen, 'Er is maar één slaapliedje die ik ken.' beken ik. Mijn moeder zong het vroeger altijd voor me. Hij kijkt me afwachtend aan. Ik grinnik even en begin te zingen, 'Baby, let me be you lovin' teddybear. Put a chain around my neck, and lead me anywhere. Oh let me be, oh let me be your teddybear.' ik zie hem glimlachen terwijl ik verder zing. Als ik bij het einde ben is hij in slaap gevallen. Ik druk een kus op zijn voorhoofd en loop de slaapkamer uit. Eenmaal beneden aangekomen ruik ik de geur van oliebollen. Mijn vader kijkt op, 'Slaapt hij?' vraagt hij en ik knik. 'Als een roos.' glimlach ik en ik ga naast Annefleur op de bank zitten. 'Het spijt me dat ik jullie avond verstoord heb. Ik wist niet wat ik moest doen, aangezien hij maar naar jou bleef vragen.' zucht mijn vader en ik schud mijn hoofd. 'Het is echt geen probleem. Ik vond het fijn om hem te kunnen helpen.' antwoord ik en mijn vader glimlacht. 'Hij vindt je geweldig.' zegt hij. 

Ik open mijn ogen en kijk even rond. Ik herken de logeerkamer van mijn vader. Annefleur kijkt me even aan, 'Je bent wakker.' glimlacht ze en ik wrijf in mijn ogen. We hebben gisteravond besloten om hier te blijven slapen, wat mijn vader een geweldig plan vond. 'Hoe laat is het?' mompel ik slaperig en ik ga recht op zitten. 'Het is al twee uur.' antwoord ze. Ze heeft mijn blousje aan, aangezien we niks mee hadden. Ik zucht even en sta op. 'Ik ga even douchen.' mompel ik en ze knikt. Eenmaal in de badkamer aangekomen kleed ik me uit en stap ik onder de douche. Mijn hele lichaam doet pijn, geen idee hoe het komt, maar door de warme stralen ontspan ik eindelijk een beetje. Na een tijdje draai ik de kraan uit en sla ik een handdoek om mijn middel. Vandaag word een dag niks doen, ik ben kapot. Misschien dat ik Thijs ergens mee naar toe kan nemen. Ik loop terug richting de slaapkamer, waar ik Annefleur op het bed aantref met een papier in haar hand, hét papier. Ik slik even en ze kijkt op. 'Dioni, wat is dit en waarom staat mijn vaders naam hierop?' vraagt ze niet begrijpend.