Roommates ft. B-Brave (Voltooid)

44

Even tussendoor. De cover van roommates, zoom in op de jongen zijn gezicht en je moet toegeven dat hij op Dioni lijkt, oké sorry haha.

Pov Annefleur

Ik zet gelijk een stap naar achter, 'Hallo Annefleur.' glimlacht hij en ik slik even. 'P..Pap.' stotter ik terwijl ik probeer te bedenken hoe ik Dioni ga laten weten dat mijn vader hier is..  'Ik heb je gemist.' glimlacht mijn vader en hij loopt naar me toe. 'Ik weet wie je gestuurd heeft.' zeg ik zachtjes en hij glimlacht even. 'Natuurlijk.' antwoord hij en hij legt zijn hand tegen mijn wang. Ik verstijfd. Ik moet Dioni wakker maken voordat mijn vader ook maar iets kan doen. Zijn hand glijdt naar beneden langs mijn hals en zo snel als ik kan trek ik me los. 'Blijf met je poten van me af.' sis ik. 'Ik mag toch wel even met je spelen?' vraagt hij en ik zet een extra stap naar achter. Hij wilt me vast pakken maar ik ren naar de kamer van Dioni. Ik schud hem wakker. 'Anne, wat is er?' mompel hij slaperig. 'M..Mijn vader.' stotter ik en mijn vader komt de kamer ingestort. Dioni schiet overeind en hij trekt me achter zich. 'Oh, daar hebben we het vriendje.' lacht mijn vader.

Dioni's point of view.

Ik kijk boos naar haar vader. 'Maak dat je weg komt.' sis ik kwaad en ik sta op. 'Oh en ik moet bang zijn voor een jochie in een onderbroek?' grijnst de man en ik sla mijn armen over elkaar. 'Geef me een eerlijk antwoord. Heb je net mijn vriendin aangeraakt?' sis ik en ik zie hem slikken. 'Ja. Ze mag wel jou vriendin zijn maar ze is mijn dochter.' antwoord hij en ik frons even. 'Dat je haar vader bent geeft je niet het recht om haar zo aan te raken.' zeg ik boos. Ik kijk even naar Annefleur die trillend en in paniek op het bed zit. 'Je gaat nu weg of ik bel de politie.' zeg ik. 'Ik krijg haar wel.' sist hij en ik duw hem richting de deur. 'D..di.. hij h..heeft mijn s..sleutel.' stottert Anne. Ik kijk hem kwaad aan en hou mijn hand op. 'Sleutel, nu.' sis ik kwaad. Haar vader wilt weglopen maar ik druk hem tegen de muur. 'Geef me de fucking sleutel.' sis ik en ik kijk hem woedend aan. Hij drukt de sleutel ik mijn hand en ik duw hem door de voordeur. 'Toch wel bang voor een jochie in een onderbroek, he lul.' zeg ik en ik gooi de deur dicht. Ik loop naar de slaapkamer waar Anne nog trillend op het bed zitten. Ik ga zitten en trek haar tussen mijn benen. Ik sla mijn armen stevig om haar heen, 'hij is weg schatje.' sus ik en ik druk een kus op haar wang. Ze legt haar hoofd snikkend tegen mijn borst. De tranen prikken in mijn ogen.. het doet me zo veel pijn om haar zo te zien.. Ik had niet in slaap moeten vallen, ik had wakker moeten blijven.. 'Het spijt me liefje.' zeg ik zachtjes en snikkend. Anne kijkt op, 'Je huilt.' zegt ze zachtjes en ze veegt mijn tranen weg. Ze glimlacht even met een verbaasde blik. 'Waarom?' vraagt ze zachtjes. 'Het maakt niks uit.' fluister ik en ik veeg een pluk haar achter haar oor. Ze kruipt op mijn schoot, 'bedankt.' zegt ze zachtjes en ik frons even. 'Voor alles.' beantwoord ze de vraag in mijn hoofd. 'Het maakt me niks meer uit wat iedereen over jou en ons zegt. Het gaat om ons, niet om hun. Je verleden maakt me niks uit, je was misschien een eikel en soms ben je dat nog steeds maar je bent verandert.' zegt ze en ze kijkt me even aan. Ik glimlach even, maar hij is nep. Ik weet dat ik haar alles moet vertellen.. En het is tijd dat ik dat ga doen, na Parijs.. Al weet ik zeker dat ik alles kapot maak..