Roommates ft. B-Brave (Voltooid)

Deel 2 84

Pov Dioni

De man kijkt me even aan, 'Waarom kan je het niet accepteren Dioni, vertel het me.' zegt hij en ik slik even. Ik staar naar mijn handen die in mijn schoot liggen. 'Ik.. Ik kan niet aanzien hoe Thijs zo snel word vervangen.' fluister ik en de man knikt. 'Hoe kwam het bij je aan? Hoe vatte je het op?' vraagt hij. Ik zucht even, 'Alsof het eerste wat ze dachten is 'Ons kind is dood, laten we een nieuwe maken.'. Alsof ze gelijk het bed in zijn gedoken.' antwoord ik en ik bal mijn vuisten. Ik ben op advies van Annefleur toch maar naar een psycholoog gegaan. 'Maar zei je vader niet dat dit voor Thijs zijn dood is begonnen?' vraagt hij en hij fronst even. 'Ja, maar alsof ik dat moet geloven. Dat zei hij waarschijnlijk alleen maar om me gerust te stellen.' mompel ik lichtelijk geïrriteerd. Ik merk dat de woede in me omhoog borrelt. Nu ik hier zo over praat komt al mijn gevoel omhoog. 'Het is alsof hij haar gelijk geneukt hebt. Zijn kind is dood en wat doet hij? Alsof hij er geen verdriet om heeft. De afgelopen weken kon ik alleen maar nadenken en ik mocht blij zijn als ik even kon lachen, maar hij? Hij neukt zijn vriendin!' schreeuw ik kwaad en ik hap even naar adem. 'Sorry.' mompel ik er gelijk achter aan en de man glimlacht zwakjes. 'Zo een uitbarsting is helemaal niet erg, Dioni. Het is je gevoel en dat is ook de rede waarom we hier zijn.' zegt hij en ik knik. 'Je sluit jezelf op en komt vast te zitten in een cirkel. Je blijft maar ronddraaien in die cirkel met alle gedachtes over Thijs. Je moet afleiding hebben, anders kom je niet uit die cirkel.' verteld hij en ik knik. Ik weet dat hij gelijk heeft. 'Maar hoe als alles me aan hem doet denken?' vraag ik zachtjes. 'Denk eens na? Wat of wie doet je niet aan hem denken?' vraagt hij en ik kijk hem aan. 'Mijn vriendin.' antwoord ik gelijk. Zij is de enige persoon die controle heeft over mijn gedachtes. Zodra ik haar zie denk ik aan haar en wil ik alleen maar aan haar denken. Hij knikt, 'Goed. Ga dan wat met je vriendin doen. Het maakt niet uit wat. Zorg voor afleiding.' zegt hij en ik knik. 

Ik loop het appartement in en tref Annefleur op de bank aan. Ze kijkt op van haar boek, 'Hey, hoe was het?' vraagt ze nieuwsgierig en ik ga naast haar zitten. Ik leg mijn hand op haar been, 'Goed eigenlijk.' antwoord ik en ze glimlacht. 'Dat is fijn.' antwoord ze en ik kijk even in haar blauwe ogen. 'Ik moet afleiding zoeken.' zucht ik. Ze streelt maar haar vingertoppen over mijn kaak, 'Dat lijkt me inderdaad een goed idee. Je ligt alleen maar in bed en daardoor ga je er juist aan denken. Je gaat niet eens naar je werk.' zegt ze. Ik knik en leg mijn hand op die van haar. 'Je hebt je niet eens geschoren.' grinnikt ze, kijkend naar de snor die boven mijn lippen groeit en ik glimlach even. 'Sorry, ik heb er geen rekening mee gehouden dat het voor jou heel erg kietelt.' grijns ik en ze grinnikt even, 'Dat valt wel mee hoor.' antwoord ze en ik geef haar een kus. 'Maar ik moet me wel scheren.' grinnik ik en ze knikt. Ze staat op en trekt me overeind. 'Wil je morgen een lift naar je sollicitatie?' vraag ik en ze kijkt me fronsend aan terwijl ze me de badkamer intrekt. 'Ik heb een auto.' antwoord ze en ik knik. 'Dat weet ik.' antwoord ik en ze pakt mijn scheerspullen uit het kastje. 'Oh, dus nu ga jij me scheren?' grinnik ik en ze knikt. Ik til haar op het kastje en ik ga tussen haar benen staan. 'Je moet echt een keer een gewoon scheerapparaat kopen.' zegt ze terwijl ze mijn gezicht in smeert met scheerschuim. 'Waarom? Dit werkt prima.' antwoord ik en ze lacht even. 'Maar dit is meer werk.' antwoord ze en ik knik, daar moet ik haar gelijk in geven. Ze kijkt geconcentreerd naar mijn gezicht als ze het scheermes over mijn gezicht haalt. Ik pak haar heupen vast, 'Je bent knap als je je concentreert.' mompel ik en ze steekt haar tong uit. Ik schud lachend mijn hoofd, 'Hou je hoofd nou stil, idioot!' gilt ze en ik grinnik even. Ze scheert net boven mijn lip. 'Sorry, mama.' antwoord ik en ze drukt een kus op mijn net geschoren gezicht. Ze maakt een washandje nat en haalt die over mijn gezicht om het overgebleven schuim weg te halen. 'Zo, je bent weer netjes.' zegt ze en ik grinnik. 'Dank je wel, lieverd.' antwoord ik en ik geef haar een kus. Ik til haar van het kastje af en kijk haar even aan, 'Anne.' begin ik zachtjes en haar blauwe ogen kijken me aan. 'Wat is er?' vraagt ze zachtjes en ik streel met mijn duim over haar wang. 'Ik heb je nodig.' fluister ik zachtjes en ze legt haar hand op die van mij. 'Ik ben hier, Dioni. Ik ga niet weg.' antwoord ze zachtjes en ik druk haar tegen de badkamer muur. 'Ik zal je ook nergens heen laten gaan.' zeg ik en ik zoen haar. Ik til haar op zonder onze kus te onderbreken en ze slaat haar benen om mijn middel. 'Dioni!' klinkt een schreeuwende stem en ik maak me los van Anne. Ik zet haar op de grond neer, 'Wat is er?' vraagt ze zachtjes. Hoorde ze dat dan niet? Ik loop naar de woonkamer en ik zie Thijs op de grond zitten. 'Kom je nog spelen?' vraagt hij en ik voel een hand op mijn schouder. Annefleur staat naast me, 'Dioni, wat is er aan de hand?' vraagt ze. 'Ik.. Ik.. Niks.' mompel ik en ik haal een hand door mijn haar. Ze wrijft over mijn rug als er op de deur geklopt word. 'Die klop hoorde je wel toch?' vraag ik voor de zekerheid en ze knikt. Ze loopt naar de deur en opent hem, Jai staat voor haar. 'Ik heb hulp nodig.' zegt hij.