NOBODY'S BETTER

💕 PROLOGUE 💕

🎶 Baby what you give is what you get
Talk to me, forget the rest
Nobody's better by your side than me 🎶

💕 PROLOGUE: 💕

It is my first day of school as a grade twelve students.

New set of senior high school students.

New fresh faces.

New teachers.

New ambiance.

And New Crush?

I don't think so? Hahaha! Pero malay niyo magkaroon nga ko ng bago! Hohoho! Iyong mas gwapo, mas deserving sa heart ko kaysa kay Kelso.

Speaking of that, sa totoo niyan I don't think of him noong bakasyon. I made myself busy to the things that I enjoyed much. To the things that gave me so much to remember. And I thank God that hindi niya pinaalala si Kelso sa akin even a strand of his hair.

But seriously, I admit, I miss him. Even though I know na hindi niya ko namimiss or hindi niya ko gusto, namimiss ko pa rin siya.

Of course, a big part of me was missing because that part belongs to him and he is the only way for me to be completed again. But I guess, malabong mangyari ulit iyon.

Kasi I promised myself not to fall in love again. Kahit kanino, ayaw ko na. Kasi alam ko naman na darating iyong point na sasaktan at iiwan lang ako. Anong dahilan pa kung iibig ako di ba!?

Yeah! Hehe! And as I told you last epilogue of Closer, magiging ibang Keisha na ko. Mag uupgrade na ko katulad na lang ngayon. Lumilevel up na ko! Charrot pero kidding aside, gusto ko 'tong bagong ako. 'Tong bagong Keisha na walang iniisip kundi ang pag aaral at hindi iyong landi.

Hahaha! Napahaba na ata ang introduction ko sa inyo ah! Okay, okay, serious na.

So ito na nga, I sighed a big sigh because of those ramdom thoughts keep bothering me, as I walk towards the gate of our school. Yeah, as I discussed to you a while ago that this is my first day of school. Kinakabahan nga ko kahit na luma na ko dito. Ewan ko, baka sa mga ramdom thoughts na bumabagabag sa akin.

O dahil sa pag iisip ko sa kanya.

Agad akong pumunta sa registrar office para makuha ang section name ko at my classrooms number. I smiled nang tinanong ko sa staff na nadoon kung kaklase ko pa ba iyong tatlo kong nga kaibigan and then nalaman kong oo, kaklase ko pa rin sila. Ang saya lang!

Halos magkakaklase pa rin pala kaming lahat sa section namin dati. Walang nagbago. Walang nadagdagan. Nabawasan nga lang kami ng lima dahil lumipat pala sila ng school. Tssk! Sayang nemen.

Agad na kong lumabas sa registrar office nang nakuha ko ang dapat kong makuha at dumiretso sa classroom ko.

Pero bago ako makapunta sa classroom namin ay may nahagip akong familiar na mukha na nasa kabilang classroom lang namin.

Isang mukha na miss na miss ko at isang mukhang gustong gusto kong makalimutan na.

Si Kelso.

Napahawak ako sa dibdib kong ang lakas lakas ng tibok.

And I guess, Nobody's better than him.

❌❌❌