Papunta na kami ngayon ni Damon sa Unit niya kaya mas lalo akong kinakabahan parang gustong lumabas ng puso ko sa sobrang kaba.
Ganto kaya 'yong nararamdaman ni Damon noong biglaang dumating si Papa sa Unit ko? Ngayon alam ko na.
OhmyGosh! Wag sana akong mag mukhang ewan sa harap ng Mama niya.
Naramdaman ko ang pag hawak ni Damon sa kamay ko kaya napatingin ako sa kanya.
"Magugustuhan ka niya kaya wag kang magaalala." He reassured.
"Paano kung hindi?"
"Kung ako nga nagustuhan ka, siya pa kaya?"
"Ikaw kasi napapaligaya ko sa kama ang Mama mo hindi." Haaay! Ano ba 'yan kung anu-ano ng sinasabi ko sa sobrang nerbyos ko. Baka nga mag mukha kong ewan sa harap ng Mama niya. Baka kung anu-anong sabihin ko mamaya.
He laughed loud. "Kinakabahan ka nga." He comments.
Nakarating na kami sa Unit ni Damon na panigurado nag hihintay na ang Mama niya. Haay! 'Yung puso ko aalis na ata sa dibdib ko. Diyos ko Lord!
Pumasok na kami ni Damon sa Unit niya. Nakaamoy kami ng pagkain mula sa kusina, siguro nagluluto ang Mama niya or pwedeng katatapos niya lang mag luto. Naglakad kami diretso do'n at do'n nakita namin ang maganda niyang Ina na nag hahain na.
Oh Gosh! Sa sobra niyang ganda baka isipin ko artista siya, at mukhang bata. Bigla akong nahiya sa beauty ko.
Ilang taon ba niyang ipinanganak si Damon?
"Hi, Mom." Damon greeted kaya na punta sa'min ang atensyon niya.
She smiled at us. "Anak, kanina ko pa kayo hinihintay."
Lumapit siya sa'min at niyakap ng mahigpit si Damon tsaka tinadtad ito ng halik sa pisnge.
"Mom, enough." Pagaangal niya.
Tumingin siya sakin at ngumiti. Lumapit din siya sa'kin niyakap niya ko ng mabilis lang. "Hi, hija... nice to finally meet you."
"Nice to meet you din po, Tita."
"You are very pretty, no wonder kung bakit na inlove sa'yo si Damon."
Nakakahiya.
"Salamat po, ako nga po pala si Amber."
"Ako naman si Carmen, sobrang saya ko at nakilala din kita. Thank you for loving my Son."
"He's worth to love."
She grins at me. I think i'm blushing.
"C'mon nag handa ako ng makakain, kumain muna tayo." She told us.
Tumango kami bilang sagot.
Sabay-sabay na kaming umupo. Tabi kami ni Damon, habang nasa tapat namin nakaupo si Tita.
Nag simula kaming kumain at asikasong-asikaso ni Tita si Damon, na miss niya siguro ang anak niya. Bigla ko tuloy na miss ang Mama ko, pati 'yong mga niluluto niya para sa'kin.
"Hija, did you know Damon's condition?" Tita asked habang kumakain.
"Opo, nabanggit na po niya sa'kin."
"His friend Mario told me everything how you changed my son, i am really thankful to you." Oh! Madaldal pala 'yong si Mario.
Gaano na kaya sila katagal magkakilala ni Damon? Matanong nga minsan.
"I really don't know po kung paano ko siya nabago so, wala po kayong dapat ipagpasalamat." Nahihiya kong sabi.
"Hindi mo alam?" Damon asked. I looked at him and nodded my head.
BINABASA MO ANG
AMBON Presents..
RomancePLEASE READ FIRST!!! Hi babies, para po ito sa mga likers ng AMBON tandem na katahang isip ko lang. Sa mga nag rerequest ng AMBON stories.. inihahandog ko ang AMBON PRESENTS .. Gagawa ako ng compilation ng mga stories ng AMBON at dito ko lahat ilala...
