AMBON Presents..

AMBON presents2 - 21

Papunta na 'ko ngayon sa bahay ni Amber. Tinext niya ako kanina na do'n na ako dumiretso dahil maaga siyang umalis ng Gallery niya.

Nang makarating ako sa bahay niya, pinark ko lang muna ang kotse ko 'tsaka ko pinatay ang makina. Kinuha ko ang bouquet ng bulaklak na binile ko kanina para sa kanya.

Bumaba na 'ko sa kotss ko habang bitbit ang bulaklak. Kumatok na 'ko sa pinto at ilang sandali lang din naman nakita ko na ang maganda kong si Amber.

Ngumiti ako at inabot ang bulaklak for her. “For you my beautiful love.”

“Salamat.” Ni hindi manlang niya sinuklian ang ngiti ko. “Pasok ka.”

Ginawa ko na lang ang sinabi niya, sumunod ako sa kanya sa paglalakad hanggang sa makarating kami sa dining kung saan nakahanda na ang Dinner naming dalawa.

Sa itsura palang ng luto niya mukhang mapapadami ako ng kakainin.

Nilapag niya lang muna sa gilid ng table 'yong bulaklak na binigay ko sa kanya.

“Gusto mo na bang kumain?” Tanong niya pero hindi naman niya ako tinignan.

“Oo, gutom na din kasi ako eh.”

“Okay, maupo na tayo.” Siya na ang na unang umupo, sumunod lang ako. Sinimulan niyang hainan ang plato niya. After niya, ako naman ang gumawa nito.

Sinimulan naming dalawa ang pagkain nang tahimik lang. Gustuhin ko man sanang mag open ng topic kaya lang mukhang wala siya sa mood, kumakain kasi kami nang hindi maipinta ang mukha niya na akala mo hindi masarap ang luto niya samantalang napaka sarap naman nito.

Ano kayang problema niya? May nangyari kaya kanina?

“Kumusta araw mo sa Gallery?” Tanong ko.

“Ayos lang.” Wala pa din siya sa mood, ni hindi pa din siya nakikipag eye to eye contact sa'kin kaya hindi ko tuloy makita ang maganda niyang mga mata.

“May nangyari ba?” Tanong ko ulit. Maybe ang kausapin siya ng kausapin ang mag balik ng mood niya.

“Wala.” Matipid niyang sagot.

“Look at me.” She slowly finally making an eye contact with me. “What happen?”

She just shakes her head.

“Don't force me to do a thing na hindi ginagawa ng manliligaw sa nililigawan niya.”

Napakunot lang siya ng noo at parang napaisip sa sinabi ko.

“Ikukulong kita sa kwarto, tatadtarin kita ng halik hanggang sa sabihin mo kung bakit bad mood ka.” Sagot ko na sa iniisip niya.

Tinaas niya lang ang kanang eyebrow niya na parang hindi na niniwala na gagawin ko talaga ang sinabi ko.

Mukhang hinahamon niya 'ko. Kung gano'n pagbibigyan ko siya, gustong-gusto ko pa namang halikan ang labi niya. Pinipigilan ko lang dahil hindi pa kami.

Nilapag ko sa plato ko ang spoon and fork ko. Uminum ako ng tubig 'tsaka ako tumayo. Lumapit ako sa kanya, kinuha ko ang spoon at fork sa kanya at nilagay 'to sa plato niya 'tsaka ko siya hinawakan sa kamay at pinatayo.

“What are you doing?” She asked.

“I think alam mo kung ano.”

“Are you serious?”

“Yeah! Malalaman ko nang bad mood ka, matitikman ko pa labi mo.”

Hinila ko na siya palakad kaya wala na siyang nagawa kundi mapalakad.

“Wait!” Huminto siya sa paglalakad kaya napahinto din ako.

Tumingin ako sa kanya.

“Fine sasabihin ko na!” Sa wakas! Pero sayang, sana pinaabot manlang niya sa kwarto niya o kaya nakaisang halik manlang ako.