Hoofdstuk 11

2K 81 3
                                    

(Davids pov)

Zodra de bel gaat trek ik Luke mee naar de gangen op. "Wat is er?" vraagt Luke verward als we in het hoekje van de school stilstaan. "Ik ben mijn oog vergeten te bedekken." zeg ik in paniek. Luke denkt even na. "Zeg gewoon dat het van vrijdag was." probeert hij. Ik schud mijn hoofd. "Jack was vrijdag toch bij mij? Hij vroeg al in de les naar mijn oog." zeg ik paniekerig. Luke denkt na. "Van de trap gevallen? Voetballen?" stelt hij voor. Ik knik. "Voetballen, dat wordt hem." Opgelucht geef ik Luke een knuffel. "Ik zou maar oppassen Luke, zometeen wordt je ook homo." hoor ik een stem achter me. Luke trekt terug en kijkt Jack aan. "Wie zegt dat hij homo is?" vraagt hij. Jack kijkt me grijzend aan. "Ik." zegt hij met een schuine glimlach. "Maar ik kwam hier eigenlijk om met David te praten dus laat ons maar even alleen." zegt Jack simpel. Luke kijkt me vragend aan. Ik knik als teken dat het goed is. "Ik ben op onze vaste plek." zegt hij voordat hij wegloopt.

Nu staan Jack en ik alleen in het hoekje van de school, niet erg fijn. "Dus David." begint hij terwijl hij dichterbij loopt. Ik loop wat naar achter. "Ik vraag het je nog een keer. Hoe kom je aan die blauwe plek?" vraagt hij dwingend. Ik kijk omlaag. "Voetbal." mompel ik. Jack legt zijn duim onder mijn kin en duwt me gezicht omhoog. "Voetbal?" vraagt hij sarcastisch. Ik knik en kijk naar zijn gezicht. "Ik had je gevraagd om eerlijk te zijn!" sist Jack. Ik slik en sluit mijn ogen. "Waarom wil je het zo graag weten? Om me belachelijk te maken? Om me verrot te schelden of me in elkaar te slaan? Waarom boeit het je zo?" snauw ik hem toe.

Verbaasd over mijn eigen woorden kijk ik hem aan. "Het boeit me ook niet." zegt Jack rustig. Ik trek een wenkbrauw op. "Ik zie je vanmiddag na school. We spreken af bij mij thuis." Wat verbaast knik ik. Hij laat me los en loopt weg. Jack nakijkend wrijf ik over mijn tintelde kin waar net zijn hand lag. Wat doet die jongen toch met me?

Die middag sta ik voor mijn kluisje te wachten op Jack. "Hey fagot!" roept Gijs door de gangen. Langzaam kijk ik op. Hij gaat vlak voor me staan en haalt uit naar mijn neus. Verschrikt grijp ik naar mijn neus. "Dat was voor het gay maken van Jack." zegt hij boos. Hij geeft me nog twee stompen in mijn maag en loopt daarna weg. Ik zak in elkaar terwijl ik mijn neus probeer te laten stoppen met bloeden. Niet veel later komt Jack aan. Hij kijkt bezorgd en helpt me opstaan. "Brandon?" vraagt hij. Ik schud mijn hoofd. "Gijs." Hij knikt en loopt dan samen met mij naar onze fietsen.

Bij zijn huis aangekomen zit ik wat ongemakkelijk op zijn bed. Jack is wat eten aan het halen dus zit ik alleen in de kamer. Ik hoor van beneden vrolijk geroep en ik glimlach zacht. Dat is vast Roos, zijn zusje. Niet veel later komt Jack met Roos op zijn rug de kamer in. "Sorry, maar ze wilde je perse zien." Ik knikt en glimlach naar haar. Verlegen staat ze voor me. "Roos stel je zelf maar voor." zegt Jack lief. "Ik ben Roos." zegt ze zacht. Ik lach naar haar. "Wat doe je het liefst Roos?" vraag ik. Roos denkt even na. Haar ogen beginnen te glinsteren en ze wijst naar Jack. "Met de poppen spelen en naar Jacks liedjes luisteren." zegt ze blij. Ik kijk verbaasd naar Jack. "Zing je?" vraag ik voorzichtig. Hij kijk zijn zusje boos aan. "Soms." mompelt hij dan. Ik kijk hem blij verrast aan. "Leuk." zeg ik met een glimlach. Hij glimlacht terug waardoor mijn hart sneller gaat kloppen. "Ga maar in je kamer spelen Roos, want
David en ik moeten een project maken."

Roos knikt en kijkt dan nog even naar mij. "Waarom heb je een blauw oog?" vraagt ze. Ik kijk naar Jack. "Hebben gemene jongens dat gedaan?" vraagt ze zacht erachter. Jack trekt haar in een knuffel. "Nee, dat hebben geen gemene jongens gedaan. Je hoeft daar niet bang voor te zijn. Het kwam door voetballen toch David?" Wat verbaast knik ik.

Als Roos weg is gaat Jack naast me bed op zitten. "Sorry van me zusje en sorry dat ik loog." zegt hij. Ik knik. "Is je zusje bang voor mensen zoals Brandon?" vraag ik voorzichtig. Jack knikt spijtig. "Ja. Ze is dus ook bang voor mij." Ik geef hem een zwakke glimlach. "Je bent lief met je zusje weet je dat?" zegt ik. Zodra ik doorheb wat ik heb gezegd sla ik een hand voor me mond. "Sorry..." mompel ik.

Jack lacht. "Geeft niet, vind het wel schattig van je." Ik kijk hem verbaast aan. Nu is het Jacks beurt om zijn hand voor zijn mond te houden. "Dat-t b-bedoelde ik n-niet-t zo." mompelt hij. Ik grinnik en bloos. Jack kucht ongemakkelijk. "Vragen?" vraagt hij. Ik grinnik en knik. "Begin jij maar." zeg ik. Hij kijkt bedenkelijk. Zijn ogen kijken in de mijne en voor even is de wereld om me heen weg. "Heb je ooit gezoend?" vraagt hij nieuwsgierig. Ik verslik me in mijn water. "W-wat?" vraag ik zenuwachtig. Jack grinnikt. "Je hoorde het best wel." Ik kijk naar beneden en schud dan mijn hoofd. "Ook niet met een meisje?" vraagt hij verward. Ik zucht mijn hoofd weer. "Lach alsjeblieft niet." zeg ik zacht. Op een of andere manier knikt Jack serieus en haal ik opgelucht adem.

"Jouw beurt." Ik denk even na. "Heb jij ooit gezoend met een jongen?" vraag ik. Op een of andere rede ben ik zenuwachtig voor het antwoord. Jack schud zijn hoofd. "Nope." Ergens doet mijn hart pijn, heel veel pijn. Ik knik en vervloek mezelf voor het vragen van deze vraag. "Mijn beurt." zegt Jack met een glimlach. Ik kijk op en knik. "Zou je mij zoenen als ik het wil?"

Nieuwe hoofdstukje! Tips? Commentaar? Hope you liked it :) Xx

A Little Too Much... (boyxboy) ✔️Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu