A Little Too Much... (boyxboy) ✔️

Hoofdstuk 19

(Jacks pov)

Ik zie David naar zijn locker lopen. Zijn ogen staan gekwetst en verdrietig. Als hij ons ziet, slik hij en kijkt achterom. Hij heeft al snel genoeg door dat er geen ontkomen aan is dus neemt hij een hap adem en loopt op ons af. "Soms vraag ik me af waarom je hier überhaupt nog bent." vraagt Brandon zich hardop af. Iedereen behalve ik knikt instemmend. Ik kijk naar David, maar het enige wat hij doet is mee knikken. "Vraag ik me ook af." mompelt hij zacht, maar ik hoor het toch. Geschrokken kijk ik hem aan. De bel gaat en ik pak hem ruw vast. "Ga alvast maar naar de les, ik kom zo." zeg ik tegen de rest met een grijns. Ze grijnzen terug en lopen dan weg. David kijkt me bang aan waardoor ik hem meteen loslaat. "Ik ga je geen pijn doen." zeg ik zacht. Hij trekt zijn mondhoek een stukje omhoog en kijkt me dan weer gebroken aan. "David geloof je wat ze zeggen?" vraag ik bezorgt. Hij trek zich los. "Ik moet naar de les." mompelt hij. "David beantwoord eerst de vraag." zeg ik dwingend. Hij schud zijn hoofd. "We praten hier later over." Na die woorden loopt hij weg. Ik knik twijfelend en loop dan achter hem naar het juiste lokaal.

Mijn vrienden kijken me vragend aan als ik naast ze ga zitten. "Wat heb je gedaan?" vraagt Gijs grijnzend. Ik haal mijn schouders op. "Wat stompen en scheldwoorden zodat hij beseft wat hij werkelijk is." zeg ik simpel. We geven elkaar een boks en lachen. Ik kijk rond en zie dat David alleen zit. Luke zit samen met Lucy klef te zijn en hij lijkt David niet eens te zien. David pakt een boekje uit zijn tas begint erin te schrijven. Zo schrijft hij door totdat de bel gaat. Soms kraste hij dingen door of verbeterde hij het, maar aan zijn kleine glimlach te zien is hij tevreden met het resultaat. Ik glimlach automatisch ook en wil hem het liefst nu een knuffel geven, maar ik houd me in.

De twee volgende uren hebben we gym en is David al omgekleed als ik de kleedkamer inloop. Normaal gesproken wacht hij op Luke, maar nu loopt hij alvast de gymzaal in. Ik kijk hem bezorgd na. "Schiet eens op!" roept Gijs naar me. Ik knik en kleed me snel om. We lopen met zijn vieren de gymzaal in en pakken een voetbal uit het rek. "Laten we op hem schieten." grijnst Mark wijzend naar David die op de bank zit. De rest knikt waardoor ik ook maar knik. "Aan jou de eer." zeg Brandon tegen mij. Ik knik en pak de bal uit zijn handen. Ik kijk naar David en mik net iets naast zijn hoofd, zodat ik hem net niet raakt. Ik schiet maar mijn voet raakt de bal verkeerd. Met een harde klap komt de bal tegen zijn gezicht aan. De jongens achter me lachen terwijl ik bezorgd naar hem kijk. Hij draait zijn hoofd mijn kant op en ontwijkt mijn blik. Zijn neus is gaan bloeden en hij heeft zijn handen rond zijn oog. "Wat is hier aan de hand?" horen we opeens achter ons. We draaien ons verschrikt om en zien de gymleraar staan. "David lette niet goed op toen we aan het voetballen waren." zegt Gijs gemakkelijk. "Is dat zo David?" vraagt de leraar wantrouwend. David knikt voorzichtig en kijkt naar beneden. De leraar zucht geïrriteerd waardoor David zijn hoofd nog meer naar beneden houdt.

"Luke loop jij even met hem mee voor zijn neus?" Tot mijn grote verbazing schud hij zijn hoofd. "Waarom moet ik altijd, er zijn toch meer mensen in deze klas?" Ik kijk voorzichtig naar David. Hij staat op en loopt, eerder wankelend, de gymzaal uit. Ik kijk hem na en wenste dat ik achter hem aan kon. "Mag ik naar de wc?" vraagt ik snel. De leraar knikt en ik ren naar de kleedkamers. David pakt net een stuk wc-papier en houdt het tegen zijn neus. Ik pak hem vast en begeleid hem naar het bankje. Hij zegt niks maar een traan rolt over zijn wang. Snel veegt hij hem weg in de hoop dat ik hem niet heb gezien, maar ik zag het al. "David?" vraag ik zacht. Hij kijkt op. Zijn ogen zijn waterig en kijken me gebroken aan. "Het spijt me." mompel ik. Hij laat zijn hoofd weer hangen en schud zijn hoofd.

"Wil je naar huis?" vraag ik na een korte stilte. Hij knikt en staat wankelend op. "Heb je gegeten?" vraag ik streng als hij zich vast pakt. Hij knikt en loopt dan de kleedkamer uit. Ik zucht en loop terug naar de gymzaal. Vanuit het raam zie ik hoe David zijn fiets op stapt en weg fiets, maar tot mijn verbazing fietst hij de andere kant op. Ik went mijn hoofd weer af en richt me weer op de gymles die hopelijk niet te lang duurt.

De rest van de dag heb ik David niet meer gezien. Ik betrap mezelf erop dat ik me zorgen om hem maak. Nog drie dagen en dan hebben we weer afgesproken bij zijn huis. Als ik thuis ben pak ik mijn telefoon en stuur ik een berichtje naar David.

Hey,
Gaat alles oké met je? Maak me zorgen..
Xx Jack

Met een zucht leg ik mijn telefoon weg en maak ik mijn huiswerk voor de volgende dag. Ik schrik uit mijn concentratie als een klein meisje op mijn schoot kruipt. Ik lach en pak haar stevig vast. "Komt die jongen nog een keer langs?" vraagt ze met nieuwsgierige oogjes. Ik glimlach naar haar en knikt. "Vind je hem aardig?" Ze knikt uitbundig met haar hoofdje en lacht. Ik glimlach terug en trek haar in een sterke knuffel. Langzaam sluit ze haar ogen en niet veel later slaapt ze vredig op mijn schoot. Ik druk een zacht kusje op haar hoofd en glimlach. "Ik houd van je." fluister ik voordat ik haar op mijn bed leg. Ik ga naast haar liggen en trek haar dicht tegen me aan. Ook sluit ik mijn ogen en niet veel later val ik in slaap met Roos in mijn armen.

Alweer een hoofdstukje erbij! Laat weten wat je ervan vindt in de comments! Xxx