A Little Too Much... (boyxboy) ✔️

Hoofdstuk 18

Jaa 1k op dit boek!! Super bedankt iedereen! Xx

(Davids pov)
Nadat we nog een uurtje in de boom hebben gezeten en gekletst gingen we naar Jacks huis. Ik begroet zijn zusje en ouders. We lopen naar boven en gaan op bed zitten.

"Wat wil je doen?" vraagt Jack. Ik haal mijn schouders op. "Jij mag kiezen." Hij zucht en gaat naast me liggen. Hij pakt mijn hand vast en legt zijn hoofd op mijn borst. "Dan gaan we gewoon liggen en niks doen." zegt hij simpel. Ik knik instemmend en sluit mijn ogen. Ik geniet van de afwezigheid van Jack en voor even denk ik niet aan mijn ouders en mijn depressie. Voor even is alles vredig en voel ik me weer gelukkig.

"Jack?" horen we Roos roepen. Jack laat me los en gaat zitten. "Ja?" vraagt hij. Roos komt de kamer ingelopen met een veel te grote gitaar voor haar. Het ziet er mega schattig uit dus kan ik een glimlach niet onderdrukken. "Wat doe je met mijn gitaar?" vraagt Jack verbaasd. Hij neemt de gitaar over en glimlacht naar me.

"Wil je wat spelen?" vraagt Roos met een smeek stemmetje. Jack schud zijn hoofd en legt de gitaar weg. "Awh Jack please?" vraagt ze. Weer schud hij zijn hoofd. "Ook niet voor mij?" vraag ik met een knipoog. Jack geeft me een boze blik en pakt dan zijn gitaar. Roos gaat juichend op mijn schoot zitten en kijkt verwachtingsvol naar haar grote broer. "Welke?" vraagt hij. Roos haalt haar schouders op. Hij kijkt me vragend aan. "Kan je Tenerife Sea?" vraag ik. Hij knikt en speelt de eerste akkoorden.

You look so wonderful in your dress
I love your hair like that
The way it falls on the side of your neck
Down your shoulders and back 

Ik kijk hem verwondert aan. Roos zit glunderend op mijn schoot te kijken naar haar broer. Zodra hij de woorden "So in love" zingt kijkt hij naar mij. Ik voel mezelf blozen en glimlach lief terug. Zodra het lied is afgelopen geven Roos en ik hem een groot applaus. Hij staat op en buigt waardoor Roos moet lachen. Hij grinnikt en tilt Roos op en komt dan naast me zitten. "Ik wist niet dat je kon zingen." zeg ik tegen hem. Hij knikt en bloost. Ik grinnik en haal mijn hand door zijn haar.

"Jongens eten!" roept Nina, de moeder van Jack en Roos. We lopen naar beneden gaan aan tafel zitten. "Gezellig dat je mee eet." zegt Nina vrolijk. Ik glimlach en knik beleefd. We krijgen lasagne opgeschept en ik kijk er wat moeilijk naar. Blijkbaar ziet Jack het want ik voel al snel een kneepje in mijn hand. Ik kijk naar hem en hij glimlacht bemoedigend. Ik glimlach terug en begin dan met eten. Met grote moeite heb ik mijn bord opgegeten en kijkt Jack me blij aan. Ik glimlach zwak terug en voel me misselijk worden. Ik slik mijn kotssmaak weg en knijp even in mijn handen. "Ik moet gaan." zeg ik zacht, denkend aan mijn moeders woorden.

Jack knikt teleurgesteld en loopt mee naar beneden. "Snel weer bij jou afspreken?" vraagt hij. Ik knik. "Vrijdag?" Hij knikt enthousiast en geef me snel een kus als hij merkt dat zijn ouders er niet zijn. Ik glimlachen bedank zijn ouders in de keuken. "Bedankt voor deze dag, ik had geen betere kunnen wensen." zegt hij zacht. Ik glimlach. "Ik ook niet." zeg ik voordat ik op mijn fiets springen en richting huis fietst. 

Gelukkig zijn mijn ouders er nog niet en loop ik naar boven toe. Ik loop naar de wc begin weer te kokhalzen. Het eten bij Jack te veel om in een keer op te eten. Ik kijk walgend naar mijn kots en poetst dan mijn tanden om de smaak te vergeten. Ik loop na het tandenpoetsen naar mijn kamer en doe de deur dicht. Meteen kleed ik me om en ga ik op bed liggen. Ik sluit mijn ogen en denk over misschien wel de beste dag van mijn leven na. Jack is gewoon mijn vriendje, wie had dat ooit gedacht? Ik in ieder geval niet.

De volgende dag wordt wakker door hard gebons op mijn deur. Ik kijk op mijn wekker en zie dat het zes uur is. Wat angstig doe ik de deur open. Mijn vader staat boos in de deuropening. "Wat hoorde ik nou net van je moeder? Kan je niet eens schoonmaken?" schreeuwt hij. Ik deins achteruit en kijk naar de grond.

"Kijk me aan als ik tegen je praat!" snauwt hij. Voorzichtig kijk op en al snel voel ik mijn wang branden. Een traan verlaat mijn ooghoek. "Moet je nou huilen?" vraagt mijn vader met een gemene grijns. Ik ben te bang om te antwoorden dus houd ik mijn mond. "Hierdoor mag je pas huilen." snauwt hij. Niet veel later voel ik een harde stomp op mijn neus. Mijn vader loopt grijzend weg en gooit de deur met een klap dicht. Ik voel met mijn hand aan mijn neus. Zodra ik mijn hand terugtrek zie ik dat hij helemaal rood is. Ik vloek zacht en pak dan een doekje.

Na een lange tijd is het eindelijk gestopt en kleed ik me om. Ik smeer nog wat foundation op mijn armen als ik erachter kom dat we vandaag gym hebben. Met een zucht loop ik naar beneden en pak ik snel een appel voordat ik vertrek naar school.

Als ik op school aankom zie ik Luke staan. Ik loop naar hem toe en begroet hem. Hij kijk op en mompelt een "Hoi." voordat hij weer naar zijn telefoon kijkt. "Luke?" vraag ik onzeker. Hij zucht er kijkt op. "Heb ik iets verkeerd gedaan? Je doet zo afstandelijk."

Hij rolt met zijn ogen kijkt me geïrriteerd aan. "Ik hoef toch niet altijd bij jou te zijn. We zijn geen koppel." Ik slik en knik dan. "O-oké." zeg ik zacht voordat ik wegloop.

Ik voel een pijnlijke steek door mijn lichaam gaan. Vind je het gek, je enige vriend wil niet meer met je om gaan. Ik slik mijn tranen weg en loop naar mijn locker. Als de dag nog niet slecht genoeg was, is hij het nu wel. Brandon en zijn groepje staan me op te wachten bij mijn locker. Ik wil me omkeren, maar besef me al snel dat het geen zin heeft. Ik neem een hap adem en laat alles op me afkomen.

Hope you liked it! Laat het ons weten in comments of votes!
Xx