A Little Too Much... (boyxboy) ✔️

Hoofdstuk 38

Ik schrik wakker, mijn lichaam schiet omhoog en mijn ogen schieten open en kijken verward rond. Mijn ademhaling is snel en onregelmatig, zweet druipt over mijn gezicht en mijn t-shirt plakt aan mijn rug. Langzaam dringt tot me door dat alles maar een droom was. Het duurt lang voordat mijn ademhaling weer normaal is en ik kan opstaan om water te halen. Mijn benen moeten wennen om er gewicht op te hebben. Mijn rug kraakt aan alle kanten en mijn hoofd bonkt als een gek. Het lijkt net alsof ik net terugkom van een feest, de hele nacht me heb zat gedronken en net een paar uur heb geslapen.
Langzaam en met veel moeite loop ik naar de keuken, pak een glas water en vul het met lekker fris water. Vervolgens drink ik het met grote teugen leeg en vul het opnieuw en opnieuw. Ik ga net zo lang door totdat mijn maag protesteert. Het glas wordt op het keukenblok gezet en ik loop weer met iets meer kracht dan eerst naar de bank en ga weer liggen. Mijn handen onder mijn hoofd en wachtend tot ik in slaap val.

Een paar uur later wordt ik wakker van het geluid van iemand die ontbijt aan het maken is. Mijn ogen openen langzaam en schieten meteen weer dicht door het felle licht. Precies op dat moment hoor ik een glas vallen, gevolgd door gevloek. Een diepe zucht volgt en zo te horen worden de glasscherven opgeruimd.
Ik sta op en rek me uit, waardoor je mijn gekraak helemaal in Tokyo hoort. Met mijn vest aantrekkend loop ik naar de keuken en zie David aan het ontbijt zitten. Ik open de koelkast en ga opzoek naar iets wat ik kan eten. Als ik iets zie, pak ik het en sluit de deur zo snel mogelijk omdat de koude lucht voor mij nu te koud is. Normaal in de zomer vindt ik het heerlijk, maar niet nu.
Het ontbijt gaat best soepel. Eerst een bakje pakken, cornflakes erin, melk erbij, een lepel en klaar is kees. Ik hou van degene die dit heeft bedacht. Het is zo handig als je haast hebt omdat je je hebt verslapen en eigenlijk geen tijd hebt om te ontbijten en het toch doet omdat je gewoon te veel honger hebt en daardoor toch te laat komt en je geen goed excuus kan vinden en daardoor vervolgens de volgende dag om half 8 op school moet melden. En dit herhaalt zich bijna iedere dag. Dus tja, wat kan je zeggen. Wij scholieren hebben een zwaar leven.

Het valt me nu pas op dat David mij de hele tijd niet heeft aangekeken en alleen naar zijn ontbijt kijkt. Ik blijf hem aankijken in de hoop dat hij opkijkt, maar tevergeefs. Zelfs als hij klaar is met eten kijkt hij me niet aan. Hij loopt gewoon vol door naar de vaatwasser, zet zijn kom en lepel erin en loopt langs me heen. Niet eens een goeiemorgen of hoi. Helemaal niks. Snel prop ik de resten van mijn ontbijt in mijn mond, zet ook mijn spullen weg en ga David achterna. Nou ben ik het zat. Ik wil weten wat er is. Ik moet het weten. "David?" Ik blijf nog steeds achter hem aan lopen. "David?" Nog steeds geen reactie. "David!" Maar no steeds loopt hij door. "Verdomme! David! Blijf staan! Ik ben het zat!" Roep ik woedend. Nu pas draait hij om. Ik had verwacht dat hij verbaasd of geschrokken zou kijken, maar nee. Hij kijkt ook mij boos aan.
Ik loop dichter naar David toe. En met iedere stap die ik naar hem toe zet, gaat hij er een achteruit. Misschien een beetje onzeker, maar toch boos.
"David. Wat is er aan de hand? Je doet zo raar?" Zeg ik zo rustig mogelijk. "Wat is er aan de hand?! Wat is er aan- Nee weet je wat?! Natuurlijk ligt het aan mij! Natuurlijk ben ik degene die raar doet! Tuurlijk! Het is altijd mij! Nooit iemand anders!" Zegt hij opgefokt. Bij iedere zin die hij zegt loopt hij een stap naar me toe, klinken de woorden harder en zekerder en wordt hij alleen maar bozer en bozer.
"Wat bedoel je daar nou mee?!"
"Doe niet alsof ik achterlijk ben! Je weet best wat ik bedoel! Je weet het beter dan ieder ander." "Nee ik weet het niet! Vertel het me gewoon! Vertel me het probleem! Dan kunnen we het oplossen!"
"Oké, je wil dat ik het je vertel?! Prima! Ik zal het er eens uitgooien! Het probleem is alles! Alles en iedereen! Iedereen om me heen haat me en het lijkt alsof alles iedereen daarmee helpt!" Ik loop naar hem toe, maar hij draait zich half weg zodat ik misgrijp. "David. We kunnen dit oplossen! Jij en ik! Zoals we al eerder deden!" Probeer ik in alle hoop te zeggen. Wild schud hij zijn hoofd. "Nee! Je snapt het niet!" Roept hij moedeloos. "Alles zit tegen! Iedereen wil me dood! Brandon, Gijs, Mark, Chelsey, Luke! Zelfs mijn beste vriend! Jij! Zelfs jij! Iedereen haat me!" Hij draait rond en zijn armen wijzen in het rond. "Zie je dit!" Nog steeds draait hij rond. "Dit heb ik nooit gehad! En weet je waarom niet?! Omdat het niet hoort! Ik hoor niet hier in Parijs te zitten! Ik hoor niet vrolijk te zijn! Ik hoor niet te leven! Ik hoor gewoon in elkaar geslagen te worden op school en thuis! Dat is zoals het hoort! Ik hoor een miezerig en kut leven te hebben! Ik hoor alleen te zijn!"
"M-maar Dav-" Hij onderbreekt me en gaat gewoon door. "Jij denkt dat je dit kan oplossen?! Ik weet niet in wat voor wereld jij leeft, maar het is niet dezelfde als die van mij! Wordt wakker Jack! Denk na! Hoe zal het gaan als we terug zijn in Nederland? Denk je dat we gewoon door kunnen gaan als de afgelopen paar dagen? Dat jij eindelijk uit de kast komt en zegt dat je homo bent? Net als mij? Wat zullen je vrienden wel niet zeggen?! Wat zal er met je reputatie van de 'oh zo stoere badboy' gebeuren?! Want dat is het allerbelangrijkste! Toch?! Dat heb je zelf gezegd! Helemaal aan het begin! Daarom moesten we het geheim houden! Alleen maar omdat jij zo graag populair wilt blijven! Omdat je ego te groot is om ook aan anderen te denken! Weet je! Laat maar! Je hoeft niet eens meer aan mij te denken! Of überhaupt aan anderen! Weet je waarom?! Ik ben er klaar mee! Ik ben er zo klaar mee dat ik me altijd maar moet aanpassen voor jou en je 'reputatie'! Nou! Bravo! Je hoeft je nu geen zorgen meer te maken dat er een vieze homo bij je in de buurt komt! Geen zorgen! Ik zal je niet aansteken met het virus!" En met dat loopt hij naar buiten en smijt de deur met een klap dicht.

Nieuwe erbij! Laat ons weten wat je ervan vindt en like!!!
Xxx