Hoofdstuk 17

1.9K 76 8
                                    

(Jacks pov)

De volgende dag loop ik al zoekend de school binnen. Ik moet weten hoe het met David is. Als ik hem zie trek ik hem mee naar de wc. Hij duikt in elkaar, maar als hij ziet dat ik het ben glimlacht hij. Ik trek hem in een knuffel als ik zie dat er niemand is. Hij zucht en duwt dan zijn hoofd tegen mijn borst.

"Heb je nog pijn?" vraag ik zacht. Hij schud zijn hoofd, maar je kan de pijn van hem aflezen. Ik kijk hem met opgetrokken wenkbrauw aan. "Een beetje." mompelt hij dan. Ik geef hem een kus en kijk hem meelevend aan. "Vanmiddag afspreken?" Hij kijkt even bedenkelijk maar schud dan zijn hoofd. Ik probeer de teleurstelling niet te laten zien en geef hem een glimlach.

De bel gaat waardoor David zich rot schrikt. Hij kijkt me twijfelend aan. "Ga jij maar eerst, ik kom later wel." zegt ik geruststellend. Hij knikt en geeft me dan een knuffel voordat hij vertrekt. Niet veel later kom ik ook het lokaal in. Ik ga naast Brandon zitten en geef hem een boks. "Vandaag afspreken?" vraagt hij. Ik knik en grijns. Als ik mijn boeken wil pakken voor de les, bedenk ik me dat ze nog in mijn locker liggen. Ik steek mijn hand op. "Ja Jack?" vraagt de docent zuchtend. "Ik ben mijn boeken vergeten. Zou ik ze uit mijn locker mogen halen?" vraag ik zo beleefd mogelijk. Hij zucht maar knikt dan toch. Ik glimlach en sta op.

Bij mij locker aangekomen maak ik hem open. Meteen valt er een briefje uit. Ik frons en pak het op.

Na school naar het bos hier dichtbij.
Xx van je project maatje

Ik glimlach van oor tot oor en gooi dan het briefje weg voor het geval dat Brandon het leest. Ik pak snel mijn boeken en loop terug naar het lokaal. Als ik langs David loop geef ik hem een klein knikje. Hij glimlacht blij en zucht opgelucht. Ik ga naast Brandon zitten en tik hem aan.

"Ik kan vandaag toch niet sorry." Hij kijkt me verbaasd aan. "Mijn zusje is ziek en mijn ouders zijn werken, ik kreeg net een berichtje." zeg ik. Hij zucht maar knikt dan toch. Ik glimlach, ik kan niet wachten tot vanmiddag.

Na zes saaie lesuren is het eindelijk zover. Ik heb David niet meer gezien vandaag behalve in de lesuren, maar dan zei hij niks. Ik sta zo snel mogelijk op als de bel gaat en loop naar mijn locker. Ik pak al mijn boeken die ik nodig heb en zeg dan mijn vrienden gedag. "Beterschap." roept Gijs nog. Ik kijk hem even vragend aan, maar glimlach al snel dankbaar. Ik loop zo snel mogelijk naar mijn fiets en fiets naar het dichtstbijzijnde bos.

Zodra ik er ben stap ik van mijn fiets en kijk rond. Ik weet natuurlijk niet waar ik in het bos moet zijn dus probeer ik een spoor te vinden. Als ik David net een berichtje wil sturen zie ik een rood lintje aan een boom hangen. Ik loop erop af en pak het. Al snel zie ik ook een groen lintje. Zo volg ik  ook de kleuren oranje, geel, blauw en paars. Als ik bij paars ben aangekomen glimlach ik. Hij heeft de kleuren gekozen van de vrijheidsvlag.

David staat er wat onzeker. Hij wenkt me en naar een boom en klimt er zelf in. Zelf klim ik er ook in en kijk ik David met open mond aan. De boom is versiert met lichtjes en er hangt een tas met eten aan een tak. Ik ga op de tak zitten met het kleedje en geef David een knuffel.

"Dankje." fluister ik in zijn oor. Hij glimlacht verlegen, pakt de tas en haalt er iets uit. Ik kijk hem vragend aan, maar hij haalt geheimzinnig zijn schouders op.

"Jack?" vraagt hij zacht. Ik kijk op. "Ik wil je wat vragen.." mompelt hij zachtjes. Ik knik en kijk hem vragend aan. "I-k houd-d van j-je." stottert hij.

Ik glimlach vertedert.  Hij haalt diep adem en kijkt me dan nerveus aan. "W-wil je m-mijn v-vriendje z-zijn?" vraagt hij onzeker. Een enorme glimlach komt op mijn gezicht. "Ik wil niks liever David." zeg ik voordat onze lippen elkaar raken.

Als ik terug trek heeft David een blos op zijn wangen. "Ik heb iets voor je." zegt hij dan. Ik kijk hem nieuwsgierig aan. Hij pakt een klein pakje dat naast hem lag. Hij geeft het aan mij en glimlacht. Ik pak hem aan en maak het voorzichtig open. Ik kijk hem met open mond aan. 

"Vind je het leuk?" vraagt hij onzeker. Ik knik meteen en geef hem een knuffel. "Zal ik hem omdoen?" vraagt hij.  Weer knik ik en laat David het armbandje omdoen. Hij is bruin en de buitenkant lijk het normaal, maar van de binnenkant is hij het mooist. In de binnenkant staat "I love you to the moon and back" opgeschreven. Ik geef hem een kus en bedank hem duizend maal. Hij grinnikt en legt zijn hoofd op mijn schouder terwijl ik wat eten pak. "Wil jij niks?" vraag ik.

Hij haalt zijn schouders op. "Niet zoveel trek." mompelt hij. Ik pak de tas met eten en zoek iets kleins. Als ik zie dat er een zak snoep in zit pak ik het. "Hier neem er een." zeg ik. Hij pakt er eentje tegen zijn zin in en stopt het in zijn mond. Ik glimlach trots naar hem en pak dan zelf ook wat snoep.

"Jack?" vraagt hij na een tijdje. Ik kijk op. "Hoe gaan we het doen op school?" vraagt hij voorzichtig. Ik slik. "Ik weet niet of ik er al klaar voor ben om uit de kast te komen." zeg ik zacht. Hij knikt langzaam.

"Ben je boos?" vraagt ik voorzichtig. Hij schud snel zijn hoofd. "Ik snap het wel. Je moet je reputatie wel houden." Ik knik en glimlach zwak. "Ik beloof je dat ik je geen pijn zal doen." zeg ik zacht.

Hij schud zijn en glimlach verdrietig naar me. "Dat kan je niet beloven, kijk maar wat er gister gebeurde." Ik zucht, wetend dat hij gelijk heeft.

"Als je me maar daarna helpt vind ik het goed." zeg hij met een schuine glimlach. Ik grinnik en knik.

"Altijd."

Nieuw hoofdstuk! Laat weten wat je er vind! Xx

A Little Too Much... (boyxboy) ✔️Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu