A Little Too Much... (boyxboy) ✔️

Hoofdstuk 28

Het cadeautje is geslaagd.

Davids Pov

Met een hele grote glimlach kijk ik Jack aan. Hij krijgt meteen ook een grotere glimlach en kijkt tevreden. Dit is een geweldig cadeau.
"J-Jack.. d-dit is... wauw..." begin ik, niet wetend wat ik moet zeggen.

Nog een keer kijk ik naar het cadeau. Er liggen twee kaartjes op. Op de kaartjes staat een datum. En de datum is precies de datum wanneer de vakantie begint. De vakantie duurt een week. Een week lang. Een hele week lang ga ik met Jack op vakantie. We hebben nog een paar dagen en dan vertrekken we. Eindelijk!

Omdat ik niet weet wat ik verder moet doen, trek ik hem in een knuffel en bedank hem, zeggend dat het helemaal niet hoefde.
"Jawel. Je verdiende het. Een beetje rust en vakantie zal je goed doen. We kunnen er nu eindelijk met z'n tweetjes op uit. Zonder school, zonder zeurende mensen. En vooral geen stress en geen problemen."
Ik mompel iets wat lijkt op 'maar toch'. Gelukkig zeg ik het zo zacht, dat hij het niet verstaat.

"Wat gaan we de komende dagen doen voordat we vertrekken?" Vraag ik aan Jack als we iets later op de bank zitten.
Hij kijkt me bedenkelijk aan en krijgt een frons op zijn gezicht.
Een lange tijd is het stil. Ik kijk hem de hele tijd afwachtend aan. Hopend dat hij wat leuks weet.
Uiteindelijk is zijn eerste beweging zijn schouders ophalen.
"Ik zou het niet weten." Zegt hij.
Ik zucht diep.
"Dat wordt de komende dagen veel films kijken."
Hij grinnikt, ik ga tegen hem aanliggen en slaat zijn arm om me heen.

Uiteindelijk besluiten we een film the kijken. We waren er al snel uit en besloten om The Notebook te kijken, een van mijn favoriete films.
Ook al vind ik de film geweldig, voel ik toch mijn oogleden zwaar worden. Ik doe mijn best om niet in slaap te vallen. Ik verschuif een beetje zodat ik iets meer comfortabel lig en leg mijn hoofd op zijn borst. Ik kijk naar het scherm, probeer mijn ogen open te houden en luister naar Jacks hartslag. Zijn hartslag ik rustig en kalmerend. Zonder dat ik het doorheb, begin ik me te focussen op zijn hartslag.
Boem........ Boem........ Boem.......
Langzaam vallen mijn ogen dicht. En voor het eerst in tijden, slaap ik zonder nachtmerries en zonder zorgen. Geen vader die me slaat. Geen klusjes van mijn moeder. Geen pestkoppen. Alleen Jack en ik.

Jacks Pov

Tijdens de film voel ik dat David een beetje verschuift en dan weer stil ligt. Ik kijk gewoon de film verder en wacht totdat hij is afgelopen.

Als de film is afgelopen wil ik opstaan, maar wordt tegengehouden door een ligt gewicht; David. Hij ligt tegen me aan, zijn tengere armpjes om mij heen en zijn hoofd op mijn borst. Hij ademt rustig in en uit en ik neem aan dat hij slaapt.
Het is nu het perfecte moment om hem even te bekijken. Zijn bruine haren die door de war zitten van het slapen, zijn mooie volle lippen en natuurlijk, als hij wakker is, zijn blauwe ogen waarin ik verdrinkt als ik ernaar kijk. Zijn ogen, zo helder blauw, zo hypnotiserend. Zo mooi.
Nu pas merk ik dat ik al de hele tijd een glimlach op mijn gezicht heb.
Waarom heb ik dit niet eerder geweten? Waarom wist ik niet eerder dat hij zo leuk was? Waarom had ik niet door dat ik verliefd op hem ben/was?

"Misschien wist je het wel, maar had je er nooit zo naar gekeken? Dat je op jongens valt." Antwoord een irritant stemmetje in mijn hoofd.

Dan had ik hem toch niet gepest?

"Jij vond je reputatie belangrijker dan deze jongen. Zo is het altijd geweest."

Maar ik ben nu anders. Ik ben veranderd.

"Weet je dat zeker? Of is dat iets wat je jezelf wijs maakt? Vroeger was je reputatie het belangrijkste. Nu trouwens nog steeds."

Helemaal niet!

"Echt wel. Anders was jullie relatie al vanaf het begin openbaar. En dat is het nu niet. Je hebt het zelf gezegd; je kan het niet vanwege je reputatie."

Alsnog ben ik veranderd.

"Weet je dat zeker?"

Nee...

*volgende dag*

Pov Jack

De hele nacht heb ik wakker gelegen. De hele nacht heb ik gedacht aan wat het stemmetje zei. Ben ik wel veranderd? Of maak ik mezelf dat wijs? Ik heb er de hele tijd over zitten nadenken. Alles op een rijtje gezet. Alle positieve en negatieve dingen opgenoemd. Ik heb geprobeerd een antwoord te vinden. Ik heb geprobeerd erachter te komen of ik echt ben veranderd.
Wat het antwoord is?
Ik heb geen idee. Ik heb geen idee of ik ben veranderd. Ik heb geen idee of ik het anders mezelf wijsmaak.
Ik weet het allemaal niet meer.

Nog steeds pest ik anderen. Nog steeds pest ik David. Nog steeds is mijn reputatie het belangrijkste. Nog steeds wordt ik gezien als de badboy van de school.
Je zou denken dat ik niet ben veranderd. Maar aan de andere kant ben ik wel weer veranderd.
Het pesten van David is minder, nou ja, bij mij dan. Ik pest anderen niet meer. Ik let ineens op bij sommige lessen. Ik maak minder problemen dan eerst.

Snap je wat ik bedoel? In sommige dingen lijk ik "een andere Jack".
Maar in andere dingen lijk ik "dezelfde Jack".

Het is allemaal zo ingewikkeld.

Op school speel ik de badboy. Op school hoort iedereen voor mij bang te zijn. Ik hoor problemen te maken. Ik hoor eruit gestuurd te worden. Ik hoor mensen te pesten en in elkaar te slaan.
Ik hoor mijn reputatie hoog te houden.

Maar thuis ben ik de bezorgde broer voor Roosje. Thuis ben ik de helpende hand in huis. Thuis ben ik de lieve zoon. De zoon die alles goed doet, van zijn zusje houdt en vooral lief en aardig is, die geen problemen maakt. Thuis ben ik het vriendje van David.

Thuis ben ik mezelf.

Sorry dat we nu pas updaten! We waren het helemaal vergeten! Nogmaals duizend keer sorry!