A Little Too Much... (boyxboy) ✔️

Hoofdstuk 8

(Jacks pov)

"Jack?" roept een stem vrolijk. Ik kreun slaperig en draai me om. "Jack wakker worden!" gilt een harde stem. Niet veel later springt er iemand boven op me. "Roos moest dat nou?" vraag ik geïrriteerd. Ze knik lachend en trekt dan mijn deken weg. "Roos!" roep ik boos. Ze lacht en gaat bij de deur staan zodat ik het niet uit haar handen kan trekken. Ik zucht en sta op. "Dan zal ik je maar moeten straffen hè?" zeg ik grijzend. Roos lacht en rent gillend weg. Ik ren achter haar aan en til haar op. Ik loop terug naar mijn bed en leg haar erop. Dan geef ik haar een kieteldood. "J-jack s-stop." lacht ze. Ik grinnik en houd op. "Roos, kom je naar beneden voor ontbijt?" vraagt mijn vader. Roos knikt en rent naar beneden. Ik kleed me snel om loop dan ook naar beneden.

"En nog plannen voor vandaag?" vraagt mijn vader. Ik knik. "Ik ga naar David toe voor dat project." zeg ik. Mijn moeder glimlacht. "Hij is een lieve jongen die David. Nodig hem maar vaker uit!" zegt ze enthousiast. Ik zucht, maar knik dan toch, niet dat ik het ooit ga doen. Ik eet mijn ontbijt op, doe wat gel in mijn haar en stap op mijn fiets.

Eenmaal op school aangekomen staat er een grote groep op het schoolplein in een rondje. Ik zet mijn fiets op slot en loop ernaar toe. Ik duw wat mensen weg zodat ik vooraan sta. Als ik zie wat er gaande is weet ik niet of ik moet lachen of in actie komen en helpen. David ligt op de grond. Gijs en Brandon staan voor hem en delen een paar flinke trappen uit. Luke wordt tegengehouden door Mark, een andere jongen. "Jack, kom ook eens helpen man!" roept Brandon als hij me ziet. Davids ogen geen open bij het horen van mijn naam. "Ik-k.." verder kom ik niet want de bel gaat, gelukkig. Iedereen loopt weg behalve Luke en David. "Kom je?" vraagt Gijs. Ik schud mijn hoofd. "Fietssleutel vergeten in mijn fiets." mompel ik. Hij knikt en loopt samen met Brandon en Mark lachend weg. Zodra ze uit het beeld zijn loop ik naar David en Luke toe.

"Wat moet je?" snauwt Luke. "Volgens mij heeft hij wel genoeg klappen gehad voor vandaag." Ik knik, dat heeft hij zeker. "Ik wilde alleen vragen of de afspraak tussen David en mij nog doorgaat. We kunnen het ook maandag bij jou thuis doen." stel ik voor. David schud direct zijn hoofd. "Het gaat gewoon door." zegt hij zacht. Ik knik twijfelend en geef hem dan een glimlach voordat ik naar binnen loop.

Pas twee lesuren later komt David het lokaal in gestrompeld. "Heb je zoveel pijn? Komt ervan als je zo zwak bent." roept Chelsey. David knikt zacht en mompelt een "Weet ik." Hij gaat achterin het lokaal zitten en buigt zich over zijn schrift.

De rest van de lessen is er niet zoveel gebeurt. Brandon is de klas uitgestuurd, maar dat is gewoonlijk. "Jack? Zullen we vanmiddag afspreken?" vraagt Chelsey slijmerig terwijl ze tegen mij aanleunt. Ik duw haar weg. "Het is uit." zeg ik. Ze kijkt me verbaasd aan. "W-wat?" vraagt ze verward. "Ik denk dat je dat zelf wel weet slet." zeg ik zonder gevoel. Haar mond gaat open en dan weer dicht. "J-Jij." begint ze, maar ze komt niet uit haar woorden. Boos pakt ze haar tas en stampt het schoolgebouw uit. Ik kijk haar lachend na, wat een trut.

"Ben je zover?" vraagt een zachte stem achter me. Ik draai me om en zie David staan. Nouja staan kan je het niet noemen. Hij probeert te blijven staan, maar hij staat op het punt om in te zakken. Ik knik en we lopen naar onze fietsen. Als David probeert te fietsen kreunt hij van de pijn. Bang kijkt hij me aan. "Ik kan wel lopen." mompelt hij. Ik zucht waardoor hij in elkaar duikt. "Hoe ver is het lopen, want als dat langer is dan tien minuten doe ik het niet." zeg ik. David kijkt omlaag. "Het duurt een uur om te lopen." zegt hij zacht. Een geïrriteerde kreun verlaat mijn mond. "Stap op." zeg ik streng. David kijkt me aan en stap dan langzaam en voorzichtig op zijn fiets. Ik zucht nog eens en leg dan mijn hand op zijn onderrug. Zo duw ik hem een half uur lang naar zijn huis. We komen bij een standaard rijtjeshuis aan.

Het is wel kleiner dan mijn huis, maar wel knus. David gaat voorzichtig naar binnen en kijkt om het hoekje. Een opgeluchte zucht verlaat zijn mond. "Wat is er?" vraag ik met opgetrokken wenkbrauw. Hij kijk direct om. "Uhm.. Ik keek of ik wel had opgeruimd." mompelt hij. Ik knik langzaam en loop dan naar binnen. "Wil je wat drinken?" vraagt hij zacht. Ik knik en niet veel later staat er een glas met cola voor mijn neus. Zelf heeft hij water en een zakt chips in zijn hand. Ik volg hem naar boven als hij me wenkt. Bij kleinste kamertje stoppen we. Hij doet de deur open en bijt zenuwachtig op zijn lip.

Ik loop de kamer in en kijk rond. Het is een standaard kamer met de standaard spullen erin. Ik loop langs de foto's die hij massaal in zijn kamer heeft hangen. David kucht ongemakkelijk. "Zullen we beginnen?" vraagt hij onzeker. Ik knik en ga op zijn bureaustoel zitten. Het blijf ongemakkelijk stil. "Weer het vragen spel?" vraagt hij zacht. Ik knik en bedenkt me iets. "Jij moest nog antwoorden op mijn vraag." zeg ik grijzend. David kijkt verschrikt op. "Kan je niet een andere stellen?" fluistert hij zacht. Ik schud mijn hoofd. "Alsjeblieft" smeekt hij. Ik denk na en schud dan weer mijn hoofd. "Ik ben gewoon benieuwd waarom je het draagt. Ik zal er niks meer doen." zeg ik. Hij trekt zijn wenkbrauw op. Ik zucht en rol dan met mijn ogen. "Zeg het gewoon!" zeg ik streng. Hij deinst achteruit, maar beantwoord mijn vraag nog steeds niet. Ik sta op en loop naar hem toe. "David zeg het." zeg ik dwingend. Paniekerig schud David zijn hoofd. Ik doe nog een stap dichterbij. David begint sneller adem te halen, te snel.

"David?" vraag ik verward. Hij reageert niet begint nog sneller adem te halen. "David?" vraag ik nog een keer. Hij legt zijn hoofd in zijn handen en reageert nergens op. "David? Zeg iets." vraag ik bezorgd. David kijkt op. Hij staat wankelend op en loop naar de deur toe. Net als hij de deur open wilt doen zakken zijn benen door en blijft hij op de grond liggen. Vloekend ren ik naar hem toe en leg hem neer op bed. Ik ren zijn kamer uit en trek alle deuren op totdat ik de badkamer heb gevonden. Snel maak ik een handdoek nat en ren weer terug naar David. Hopelijk wordt hij hierdoor wakker.

Hope you liked it :)
Laat een comment of vote achter als je het leuk vond
Xx