A Little Too Much... (boyxboy) ✔️

Hoofdstuk 21

(Jacks pov)

Ik trek terug en kijk hem bezorgt aan. "Ik houd van je." zeg ik zacht. Hij glimlacht en drukt me tegen hem aan. "Wil je blijven eten?" vraagt hij. Ik kijk op en knik glimlachend. Hij staat op en trekt me mee naar de beneden. Hij opent de koelkast en kijkt beteuterd naar de ingrediënten. Ik kom naast hem staan en lach. De koelkast is zo goed als leeg. "We kunnen boodschappen doen." stelt hij voor. Ik knik en we trekken onze jassen aan.

David pakt mijn hand, maar zodra we naar buiten lopen trek ik hem los. Ik kijk hem spijtig aan maar hij geeft me een korte glimlach. Ik glimlach terug en zo lopen we samen naar de supermarkt. Na minder dan tien minuten lopen we een supermarkt in. David pakt wat onhandig een mandje kijkt me dan aan. "Wat wil je eten?" Ik denk even na haal dan mijn schouders op. "Pizza?" Hij knikt twijfelend en loopt dan samen met mij naar de vriesafdeling. Plots blijft hij verstijfd aan. Net als ik wil vragen wat er is hoor ik een bekende stem. "David!" Ik kijk even naar David en loop dan snel naar achter. "Hey Jack jij ook hier?" vraagt Gijs verbaast. Ik knik en loop naar hem toe. "Huh is dat David?" vraag ik zogenaamd verbaasd. Gijs grijst en knikt dan. Nog voor ik wat kan zeggen pakt Gijs David al bij zijn kraag. David kijkt me angstig aan en mijn hart breekt als ik me besef dat ik niks kan doen. "Jack doe jij nog is iets?" Ik knik snel en kijk om me heen. Ik geef hem een zachte tik op mijn enkels. Hij doet alsof hij veel pijn heeft, maar zodra hij me aankijkt geeft hij me een kleine dankbare glimlach. Ik glimlach terug en geef hem nog een zachte tik.

Gijs laat hem na de zoveelste trap los en geeft me een boks. "Waarom ben je eigenlijk hier?"  vraagt hij opeens. Ik slik en denk mega snel na. "Mijn zusje heeft hier een vriendin wonen, maar ik moest eerst boodschappen doen." Hij knik en zegt me dan gedag. Ik kijk hem na en als ik zeker weet dat Gijs de supermarkt uit is trek ik David in een knuffel. Als ik hem loslaat lopen we door naar de vriesafdeling en pakken we ieder onze lievelingspizza uit de koeling.

Thuis aangekomen trek ik David tegen me aan. Hij glimlacht en slaat zijn armen om mijn schouders. "Kom laten we eten." zeg ik als hij terug trekt. Hij knikt en legt de pizza's in de oven. Hij gaat naast me op de bank zitten en legt zijn hoofd op mijn borst. "Film?" vraagt hij. Ik knik en hij staat op en legt een film in de dvd-speler. Daarna komt hij weer naast me liggen en legt hij weer zijn hoofd op mijn borst. Ik kroel hem door zijn haar terwijl de film begint. Ik begin te lachen als ik zie dat hij Tangeld heeft opgezet. "Wat?" vraagt hij verlegen. "Niks, alleen een leuke film." zeg ik met een grinnik. Hij wordt rood en duwt zijn hoofd tegen mijn schouder. "Het is mijn lievelingsfilm." mompelt hij. Ik glimlach en geef hem een kus. "Schattig." fluister ik in zijn oor. Hij wordt nog roder, maar richt zich op de film. Zijn ogen staan vrolijk als hij Rapunzel en Pascal (die groene kameleon) ziet waardoor ik hem glimlachend aankijk.

Opeens rinkelt een bel. Ik schrik me rot en schiet omhoog. David daarentegen begint te lachen en loopt naar de keuken. Niet veel later komt hij terug met twee pizza's op borden. "En ik dacht dat ik kinderachtig was met Tangeld." grinnikt hij. Ik kijk hem boos aan, maar kan een kleine lach niet onderdrukken.

Tijdens de film door kan ik het niet laten om naar David te kijken. Hij heeft vijf van de acht stukken pizza op. "Wil je niet meer?" vraag ik wijzend naar zijn pizza. Hij schud zijn hoofd en schuift het bord naar mij. Ik neem twee stukken pizza en schuif dan het wordt naar hem. "Jij mag de laatste." Hij kijkt me boos aan voordat hij het stuk pizza pak.

"Wat gaat er eigenlijk na het project gebeuren?" vraagt David voorzichtig als we op zijn kamer zitten. Ik haal mijn schouder op. "Eigelijk nog niet over nagedacht." mompel ik. David knikt stilletjes zucht dan. "Waar ben je bang voor?" vraag ik bezorgt. Hij haalt diep adem en kijkt dan naar beneden. "Dat ik je kwijt raak." zegt hij zachtjes. Ik kijk hem verbaasd aan en trek hem dan in een knuffel. "Je raakt me niet kwijt David. Geloof je dat ik van je houd?" David zegt niks. Ik laat hem los en kijk hem aan. "Geloof je het?" herhaal ik wat verbaasd. David haalt zijn schouders op en kijkt naar beneden. "David ik houd met heel mijn hart en ziel van je! Ik zal je niet verlaten na het project, dat beloof ik." Hij kijkt op en glimlacht. "Ik houd van je." zegt hij zacht. Ik glimlach terug. "Ik ook van jou."

Ik kijk op mijn horloge en vloek dan. "Wat is er?" vraagt David verbaast. "Het is al elf uur." mompel ik. David lacht om mijn beteuterde blik. "Je kan blijven slapen." stelt hij twijfelend voor. "Alleen als jij het wil. Ik kan ook mijn moeder vragen om me op te halen." Hij schud zij hoofd. "Het is goed, alleen ik heb een probleempje." zegt hij kijkend naar zijn bed. "Je hebt zeker geen matje." Hij schud zijn hoofd. "Maakt niet uit ik kan naast je liggen. Zo klein bed heb je ook weer niet." stel ik voor. Hij knikt en we besluiten om ons alvast om te kleden. David heeft zijn pyjamabroek al aan en kijkt dan twijfelend naar zijn vest. "Ik heb het toch al gezien en het is niet erg." zeg ik rustig. Hij glimlacht zwak en trekt dan ook zijn slaapshirt aan. Ik leen een pyjama van hem en ga naast hem liggen.

We praten wat, maar al snel is David middel in zijn verhaal inslaap gevallen. Ik glimlach vertedert en sla een arm om hem  heen. "Slaaplekker mijn lieve David." fluister ik voordat ik ook in slaap val.

Weer eens een nieuw hoofdstukje erbij! Hopelijk is het boek nog leuk! Laat weten wat je ervan vind in de comments! Xx