book 2: College Life

College Life: Happy again

Chapter 13...

Jaine Pov..

Hindi pa rin kumikibo si tristan at ayaw ko ang pakiramdam na balewalain ako ng taong napamahal na sa akin..

Nanatili pa rin syang nakatayo pero nakaharap na  sa akin.

"bhie..!!
Please listen to me...
let me explain first..
Yung nakita mo kanina missunderstanding yun.."paliwanag ko.

Tumingin sya sa akin ng may lungkot sa mga mata.

"Anu ang dapat mong ipaliwanag sa nakita ko..
Magkasama kayo at pagdating ko sa loob ng resort makikita ko masaya kayong lahat habang ako mabaliw na kakahanap sayo..
Akala ko kung napano kaya!!"tiim-bagang na sambit nya.

"please bhie I can explain to you why im with james that time..."panimula ko.

Hindi sya umimik kaya pinagpatuloy ko na.

"Nang magpaalam ka kanina na may kukunin lang sa loob ay naisipan ko na maglakad lakad muna tapos nun.
Nagenjoy kasi ako sa kakatingin sa dagat ng di ko malayan na may natapakan ako at pagtingin ko sa paa ko dumudugo na at nakatapak na pala ako ng bubog.

Kita ko ang biglang pagkagulat nya sa sinabi ko.
Halatang nagalala sya para sa akin.

Tapos tinangka kong tumayo para sana lumakad at humingi ng tulong sa iba ng matumba ako dahil sa kirot ng sugat ko.
Medyo malalim at malaki ang sugat ko.

Then pagkatayo ko ulit naout of balance ako at that  time may sumalo sa akin at di ko inaasahan na si james pala ang tutulong sa akin.
At dinala nya ako at inupo sa malaking bato at tinanggal nya ang bubog sa talampakan ko.
Tiniis ko ang sakit..
at nang matanggal na nya nilagyan nya ng panyo at binalot sa sugat ko para di tumagas ang dugo.

At nagprisinta sya na ihatid ako sa resort..
Kaya ung sinasabi mo na nakita mo kami yun ang time na tinulungan nya ko para makabalik sa loob.
And I thought na nandito ka sa loob ng bahay para sana sabihin ko sayo but its too late..
I know its my fault kung bakit ako nasugatan...
Kung sana hinintay na lang kita bumalik hindi ito mangyayari!!!"lumuluhang sambit ko sabay yuko.

Nagulat ako ng lapitan at yakapin ako ni tristan.
nakaluhod sya sa gilid ko para mayakap nya ko.

nagulat man ako ay gumanti naman ako ng yakap at sinubsob ang mukha ko sa bandang leeg nya.

Doon ako humagulgol ng iyak.

"Im sorry im sorry baby!!
I didnt know that...
Hindi ko alam ang nangyari sayo...
dont blame yourself..!!
its my fault..
Naunahan ako ng selos kasi akala ko inagaw ka sa akin ni james at akala ko mahal mo ulit sya at pinagpalit mo na ulit ako sa kanya..
Im so sorry baby!!"sambit nya.

Naramdaman ko na umiiyak na rin sya.

Dahan dahan kong inangat ang aking ulo at tumitig sa maamong mukha ni tristan.
Parehas kaming umiiyak..

"No hindi mo kasalanan bhie..
Its my fault!!"sagot ko.

"No baby!! Its me...
Pinairal ko ang pagkaseloso ko kaya bigla bigla na lang akong nagagalit at hindi ko man lang pinakinggan ang paliwanag mo...
Sorry kung umalis ako at nang dahil doon nasaktan ka pa!!"lumuluhang sambit nya sa akin.

Pinunasan ko naman ang mga luha nya at ngumiti sa kanya.

Lumapit naman sya sa akin para hagkan ako sa noo sabay yakap ulit.

"Im sorry baby!! Hinding hindi na ito mauulit pa...
Are you all ready fine...
Kamusta na ang sugat mo...???!!
masakit pa ba gusto mo bang dalhin na kita sa hospital...!!??"sunod sunod na tanong sa akin ni tristan sabay check sa aking paa.