book 2: College Life

College Life: letter

Title: College Life..

Chapter 59..

Jaine pov.

Hndi ako makapaniwala sa mga nabasa ko sa sulat..

(Letter)
Dear Jaine,
First of all gusto ko munang humingi ng paumanhin sa lahat ng nagawa kong mali sau alm ko malaki ang kasalanan ko sau.
Buong puso akong nagpapasalamat sau sapagkat kahit na naging enemy tau noon hindi ka gumanti o nagtanim ng galit sa akin.
Patawarin mo ako kung may hindi ako nasasabi noon pa man sau.
Ang katotohanan na hindi legal ang kasal namin ni james dahil una plang sinabi ko sa magulang ko na wag na ituloy ang kasal kaso ang papa ko ang may gusto na matuloy alang alang sa business at ayw na nya umatras pa sa kasunduan.
Labag man sa akin ay itinuloy ko pa rin at gumawa kami ni mommy ng paraan para hindi legal ang kasal namin ni james at hindi iyon alam ni papa hanggang sa ikinasal na kami ni james at totoong minahal ko sya pero nakikita ko sa kanya na ikaw pa rin ang mahal nya hanggang ngaun.
Masakit pero natanggap ko na na ikaw pa rin ang mahal nya.
Naging masaya naman ang naging pagsasama namin simula ng dumating sa buhay namin si kristina at lumipas ang buwan ng makaramdam ako na hndi maganda sa aking katawan.
Nagpatingin ako at nalaman ko mula sa aking doctor na may sakit pala ako at hndi na malulunasan ito dahil mahirap ng gamutin ang aking sakit.
Sobra akong nasaktan sa nalaman ko dahil ayokong iwan ang mga mahal ko sa buhay.

Pero kung ito na ang oras ko wala na ko magagawa kung di magpatuloy sa buhay.

Salamt at naging magkaibigan na tau.
Gusto ko rin kasi bumawi talaga sa mga nagawa kong kasalanan sau.

Salamt sau jaine sana mapatawad mo ako at sa huling buhay ko sana ikaw na ang bahala sa aking magama.
Mahal na mahl ko sila.
Jaine ikaw na bahala kay kristina sana ikaw na ang kikilalanin nyang ina.
Alam ko naman magiging mabuti kang ina sa kanya.
Sana maging masaya na kau ni james magiging masaya na din ako.
Magmahalan kau at wag bibitaw sa lahat ng pagsubok sa buhay.
Jaine pakasalan mo sana si james.
Sana mabasa mo itong sulat ko para sau.
Muli salmat jaine my truly friend.
I love u friend.

Sincerly.
Kristine Dela Cruz.

Habang binabasa ko ang sulat di ko mapigilan ang mga luha kong bumagsak sa aking pisngi.

Napayakap na lang ako sa sarili at ibinuhos ang hinagpis ko.

A few second...

Kumalma na ako at inayos ang sarili.

Itinago ko ang sulat sa drawer  ko.

Habol hininga ang ginawa ko hndi ko kinaya ang mga nalaman ko.

Kinabukasan.

Para akong wala sa sarili di ko na kasi alm ang gagawin ko ngaun.
Ngaun alam ko na ang katotohanan di ko tuloy alam kung pano ko haharapin si james kung sasabhin ko b sa knya ang katotohanan.
Anu kya magiging reaksyon sya kung malaman nya din ang totoo.

Nandto na ko sa wrk ko at tulala sa aking office ng may kumalapit sa akin.

Nanumbalik ako sa aking sarili.

"Bakit??"tanong ko.

"E mam kanina ko pa po kau tinatawag kaso tulala po kau kaya kinalabit ko na po kau"sagot ng staff ko.

"Ganun ba pasyensya na may iniisip lang ako."hingi ko ng paumanhin.

Umayos na ko at inasikaso ang mga papeles sa desk ko.

"Mam may naghahanap po sa inyo sa labas gusto daw po kau makausap"-staff.

Napahinto ako sa ginagawa ko at napakunot noo.

"Sino naman un.. sge sge lalabas na kamo ako"sambit ko.

At umalis na ang staff at bumalik na sa kanyang trabaho.

Lumakad na ako palabas ng store ng makita ko ang pigura ng isang lalaki na nakatalikod at biglang bumilis ang tibok ng puso ko sa kaba.

Ngaun ko lang ito naramdaman simula ng malaman  ko ang totoo.

"Bakit sya nandito?"tanong ko sa sarili ko.

Ng papalapit na ako sa kanya ay bigla naman  sya humarap sa akin.

Nagulat tuloy ako at naout of balance.

Agad naman sya kumilos para akoy saluhin.

Napakapit tuloy ako sa kanyang leeg.

Ewan ko pero parang bumalik lahat lahat ang nararamdaman ko sa kanya.
Parang bumalik kami sa simula.

Di ko maiwasan na titigan sya ng matagal.
Wala pa rin pinagbago gwapo pa rin sya tulad ng dti.
Bumibilis lalo ang puso ko at nakakarmdm ng dumadaloy ng kuryente sa aking sistema.

"Jaine are u ok?"biglang tanong ni james.

"Hah a e oo salamt"nauutal na sambit ko sabay tayo at ayos ng sarili ko.

"Bakit ka nga pla nandto?"tanong ko.

"I just want to thank u sau and sa tropa dahil sa pagtulong sa akin sa pagasikaso sa libing lamay ni kristine"nakangiting sambit nya.

"Wla yun saka magkaibigan tau kaya dapat nagtutulungan tau lahat at pasasalamat din para sa mga kabutihan na nagawa noon ni kristine"saad ko sabay ngiti.

"Ahmm halika kumain ka muna sa loob sasabihan ko ang crew ko na ipaghanda ka ng iyong makakain"alok ko.

"Nakakahiya naman ok lang naman ako gusto ko lang nman na magpasalamat sau at aalis  na rin ako agad para pumasok sa wrk"sgot nya.

"Wag kna mahiya tara treat ko kain ka muna bago ka pumasok sa wrk"saad ko sabay hila sa kamay nya papasok ng greenwich.

Wla na sya magawa ng hawakan ko ang kamay nya.

Sinabihan ko na ang crew na mghnda ng meal para sa 2 person.

Ng nakahanda na ang nakalatag na sa mesa ay nagsimula na kmi kumain.

Habang kumakain ay nagsalita si james.

"Jaine naalala ko anu pla sabi sa sulat sayo ni kristine nabasa mo na ba?!"tanong nya.

Bigla akong nabilaukan sa kinakain ko.
Napaubo ubo tuloy ako.

***********************