Title: College Life..
Chapter 58..
Jaine Pov..
Sa wakas nakarating din sa ospital agd akong tumakbo papuntang emergency room.. ngunit wala akong naabutan kaya lalo akong kinabahan..
I call madette and agad nya itong sinagot."Hello bes asan na kau dto na ko sa emergency room??"hinihingal na tanong ko.
Nakarinig ako na umiiyak kaya lalo akong kinakabahan.
"Jaine wala na sya patay na sya dito kami ngaun sa funeral.."humihikbing sagot nya.
Para akong babagsak anumang ors sa mga narinig ko.
Nabitawan ko ang cp ko at nahulog sa sahig.
Napaluha na ako sa lungkot na narmdaman ko.Mga ilang minuto ay nahimasmasan na ako at dumiretso na sa funeral.
Nadatnan ko silang lahat na malungkot at nakaupo sa upuan at mga tulala.
Kht ako d ako makapaniwala na wala na sya lalo na kay james at alm kong masakit ito sa knya dhil wala na ang knyang asawa.
Lumapit sa akin si madette at niyakap ako.
Parehas kaming umiiyak.Lumapit na rin ang iba ko pang kaibigan at niyakap nila ako.
Nahimasmasan na kami at sinabi sa akin ni madette na puntahan ko raw sa funeral room si james at may iaabot dw itong sulat.
Nang makarating na ko sa room ay dahan dahan kong binuksan ang pinto at natanaw ko si james na tulala sa sulok at kakatapos lng sa pagiyak.
Dahan dahan akong lumapit sa knya at pakikiramay ko sa knya ay niyakap ko sya.
Biglang nagulat si james at tiningnan kong sino ang yumakap sa knya.
Ng makita nya ako ay napaluha muli sya at gumanti ng yakap.
Umiyak sya sa aking balikat at hinayaan ko sya na umiyak sa balikat ko para mailabas nya ang paghihinagpis nyang nadarama.
Mga kalahating ors din syang nakayakap sa akin.
Pinunasan na nya ang knyang luha at humarap sa akin.
May iniabot syang sobre at tinanggap ko ito at umupo ako sa sofa katabi nya."Salamt jaine at nakarating ka.."sambit nya pero may bahid pa rin ng kalungkutan sa boses nya.
Tumango na lang ako.
"Namatay sya ng dahil may sakit pala sya na luekemia at stage 4 di na namin naagapan dhil may taning na pla ang buhay nya at ang masakit hindi nya sinabi sa akin ang katotohanan at nalaman ko na alm pla ng mga magulang nya ang totoo at ako lang at ang pamilya ko ang di nakakaalm.
Kaya pla bigla syang pumapayat at nanghihina.
Marming nagbgo simula ng isinilang nya ang ank nmin.
Yes naging mabuti na sya at hindi na maldita pero malalaman ko na lang sa doctor na may sakit pla sya.
Dpt nagagalit ako sa ginawa nya pero naaawa ako sa knya.."pagsasalaysay nya habng lumuluha.Tahimik lng ako nakikinig sa knya.
Nagulat namn ako sa nalamn ko na may sakit pla sya.
Minsn lng kasi kmi mgkita at makapagbonding kya wala ko masyado balita sa knya.
Nakakalungkot lang na wala akong nagwa para tulungan sya nung mga panahon na nahihirapan sya at magisang nilalagpasan ang sakit nya.
Wala kming kaalm alm na may dinaramdam pla sya."Bago sya mawala iniabot nya yang sulat sa akin sabi nya ibigy ko rw sayo yan at sana mapatawad mo sya sa mga nagawa nya sayo noon sana mapatawad m sya jaine.."sambit nya habang nakatingin sa akin ng diretso.
Ngumiti ako sa knya at hinawakn ang balikat nya.
"Matagl ko na syang napatawad at saka magkaibign na kmi di ba noon plng napatawad ko na sya james wag kang magalala wala akong galit sa knya ang turing ko sa knya ay para ko ng kapatid."nakangiting sambit ko.
"Salamt jaine"saad nya sabay ngiti sa akin.
"Condolence pala sau james"malungkot na sambit ko.
"Salmt"-james.
"So paano na yan si kristina ang ank nyo ngaun wala na ang knyang ina ang bata bata pa niya pra mamulat sa katotohanan.
Wala syang kikilalanin na ina."malungkot na pahayag ko.Napayuko nmn si james sa sinabi ko.
Parang nagsisi ako bigla sa sinambit ko.
"Oo nga tama ka sa ngaun kailangn ko muna mabigyan na magandang burol ang asawa ko saka ko na iisipin ang mangyayari plng.
Ipapaunawa ko kay kristina na ang ina nya ay nasa langit nya at sasabihin ko na mahl na mhl sya ng kanyang ina at ipaparamdam ko sa knya na mahl na mahl ko sya kht wala na syng ina."-james.Tama naman si james at sa ngaun kailangn nmin mabigyan na maayos at payapang libing si kristine.
Matapos ang lahat at naburol na sa bhy nila james ang katwan ni kristine.
At marmi ang nakiramay sa pagpanaw nya.Marming dumalo upang syang masilayan at magbigy galang sa mga kamagank ni kristine.
Maging ako pamilya ko at ang nga kaibign ko ay dumalo din sa burol para masilayan sya at magpasalamt sa mga nagawa nyang kabutihan.
Inasikaso namin ni madette at irish ang mga bisita at binigyan ng makakain at maiinom.
Nagpasalamt nman si james sa amin dhil sa pagtulong na ginagwa nmin.
Bilang kaibign ni kristine kusa nmin gustong makatulong alang alang sa mhl nmin sa buhay.
Fast Forward..
Pagkatapos ng libing ni kristine ay nagsiuwian na kmi.
Hanggang ngaun d pa rin matanggap ng magulang ni kristine ang pagkawala nya.
Kht ako d ko pa rin matanggap na nawalan ako ng isa sa mga kaibigan ko napaka sakit sa damdamin pero kailangn tanggapin.
Nasa kwarto ako ng maalala ko ang sobre umupo muna ko sa gilid ng kama ko at binuksan ko na ang sulat.
Habang binabasa ko ang sulat ni kristine napanganga ako sa nalaman ko nanlaki ang mata ko sa rebelasyon na sinabi nya sa sulat..
" it cant be!!" Bulalas ko.
"Hndi maaari ito si james at kristine ay hndi legal ang kasal so hndi tlga sila kasl noon pa man!!"gulat na sambit ko...
**********************
BINABASA MO ANG
book 2: College Life
Teen Fictionmay magbabalik..?!! may magbabago..!! may masasaktan..?? may magpaparaya..?! may sasaya....!!!!!! nagmahal.. nasaktan.. sumaya... ang storyang ito ay may halong kilig at lungkot... iiyak at liligaya. ??!! kaya tunghayan natin ang kwento ng ating mg...