Misafir Ruh -2- Muamma

Bölüm 23: Farklı Bedenin Yan Etkileri

Asel kapattığı kapının arkasına yaslandı. Heyecanı yüzünden kalbi çok hızlı atıyordu. Az önce ne yapmıştı öyle? Resmen adama sarılmıştı. Elini hızla atan kalbinin üstüne koydu. Neden böyle heyecanlanmıştı? Hayatında ilk defa gönülden özür dilediği için olmalıydı. Yine de özür diledikten sonra tek kelime etmeden eve koşması kötü olmuştu. Şimdi nasıl genç adamın suratına bakacaktı?

Düşüncesi ile birden donakaldı. 

O birini görmekten çekiniyordu. 

Asel Demir.

Asel önce odada yankılanacak bir kahkaha attı. Zafer kolejinin korkulu rüyası olan Asel bir erkekten çekiniyordu öyle mi? Hayatın da her zaman sevgilisi olmuştu ama bu adamla her konuşmasında duyguları farklı boyutlara geçiş yapıyordu. Bu düşüncelerin ardından suratı asıldı ve kollarına baktı. Bunlarla adama sarılmıştı.

"Offfff" hızla saçlarını karıştırdı. Hep ortalığı karıştıracak bir iş yapıyordu. Sinirle kendini yatağa attı. Ama o kadar hızlı yapmıştı ki bunu yatağın kenarından sekerek yere düştü.

"Ayyy" beline, çarpmanın etkisiyle sağlam bir acı saplanmıştı. "Bu gün şanssız günüm." dedi kendi kendine yerden yavaşça doğrulmaya çalışırken.

Birden kapısı iki kere tıklatıldı. Asel hızla başını kapıya çevirdi. Avcısını hisseden ceylan gibiydi. 

"Seren iyi misin sen?" Sedat'ın sesi kapalı kapının arkasından boğuk bir şekilde genç kıza ulaştı. Asel acısını unutarak birden ayağa kalktı ama öyle hızlı yapmıştı ki yatağın yanında ki çantasına basarak dengesini kaybetti ve komodininin üstüne oturdu. Ters hareketiyle eşyalar etrafa saçıldı ve büyük bir gürültü koptu.

"Allah kahretsin." diye feryat etmişti acıyla. İşte heyecanlı olduğu zamanlarda yaptığı o lanet şey oluyordu. Sakarlığı tutmuştu yine. Fakat kendi bedeninde bunu kontrol edebilirdi ama Seren'in bedeninde bunu yapmak oldukça güçtü. 

"Şu kapıyı açacak mısın? Yoksa ben kırayım ve masrafa mı girelim." Genç adamın ses tonundan gayet ciddi olduğu anlaşılıyordu ama Asel onunla yüz yüze gelmeye hazır değildi. Utancından yerin dibine girmek istiyordu. Yine de adamın kapı kırma konusunda ne kadar ciddi olduğunu bildiğinden tepkisiz kalamadı. Ağır adımlarla ulaştığı kapıyı yavaşça araladı.

Sedat aralanan kapıyı tutarak hızla açtı. "Kızım bu kadar korkmana gerek yok." dedi Seren'i tutup kendine doğru çekerek sarıldı. Genç kız ne olduğunu anlamadan birden kendini genç adamın kollarında bulmuştu. Bacakları öyle çok titriyordu ki her an yere yığılacak gibiydi. Sedat'ın elini saçlarında hissetti.

"Sana kızmış olsam da asla sana zarar veremem Seren. Sen benim ailemsin"

Genç kız adamın kokusunu içine çekerken duyduğu kelimelerle sarsıldı. Bu sevgi onun değildi. O Seren değildi ki. Peki bunu bilmesine rağmen neden Sedat'ın yanından ayrılma düşüncesi kalbini acıtıyordu? Genç adam onu omuzlarından tutup kendinden uzaklaştırdığında aklında bu düşünceler dolaşıyordu.

Sedat, genç kızın yüzüne bakınca kaşlarını çattı. "Neden ağlıyorsun?"

Asel gözlerini acıtacak kadar çok açarak yanağından çenesine doğru akan göz yaşına dokundu. Ağlıyordu. Gerçekten ağlıyordu. Bakışlarını Sedat'ın yüzüne çevirdiğinde kalbi yeniden hızla atmaya başladı.

Kızın yüzünde ki acı ifadeyi gören adam onu daha dikkatli incelemeye başladı. "Hasta mısın kızım sen?" Yüzünde ki ifadeyi yanlış yorumlayarak ağrısı olduğunu düşünmüştü. Elini birden kızın alnına koydu. Ateşi olup olmadığını anlamak istiyordu ama Asel onun dokunuşuyla hemen geri çekildi.