Misafir Ruh -2- Muamma

Bölüm 53: Çifte Randevu

Hastanede yaklaşık iki ay geçirmiş olmasına rağmen Seren'in buradan ayrılası yoktu. Diğerleri ile hastane odasında vakit geçirmek onu çok mutlu ediyordu. Sonunda Yeliz, Zehra ve Ulaş ile aralarında ki bağı yenilemişlerdi. Görkem ise hala onunla yakından ilgileniyor ve arkadaşlıklarına kaldıkları yerden devam ediyordu.

Tek bir sorunu vardı.

O da Kutlu'ydu.

Genç adam yanında otursa da sanki çok uzaktaymış gibi dalıp gidiyordu. Ona dokunsa da genç kızı hissedemeyeceği kadar uzaktaydı. Seren ona zaman vermeye kendini ikna etse de içinde onu kemirip tüketen kuruntularına da engel olamıyordu. Arada da olsa genç adamın Asel'e bakışlarını yakalıyor ve görmezden gelmeye çalışıyordu. Böyle zamanlarda kalbi sanki sökülüp ayaklar altında çiğneniyordu adeta.

Her ne kadar ona zaman vermesi gerektiğini durmadan kendine söylese de onu kaybetmeye hazır değildi.

Hastaneden taburcu olurken Orkun hariç herkes yanındaydı. Kutlu diğerlerine Seren'i eve bırakacağını söylediğinde genç kızın kalbi yerinden çıkaracakmışçasına hızlı atmıştı. Heyecanlanmak ve umutlanmak istemese de içinde ki duygulara engel olamıyordu. Onunla yalnız vakit geçirmek için sabırsızlanıyordu ama içinde ki korku azımsanmayacak kadar güçlüydü. Elini istemsizce boynunda asılı duran yüzüğünün üstüne koydu. Asel kolyeyi genç kız uyanır uyanmaz vermişti. Seren bu kolyeden güç alıyordu.

Derin bir nefes aldı.

Her şeyi yoluna koyacaktı. Kutlu'yu kaybetmeyecekti. Elinden geldiğince onun için savaşacaktı.

Kutlu ile taksiye bindiklerinde camdan kızgın bir yüz ifadesine sahip Sedat abisini gördü. Eğer o an heyecandan kalbi yerinden çıkacakmış gibi atmasaydı abisinin kızgınlığı yüzünden endişe edebilirdi. Genç adamın kokusu burnuna ulaştığında vücudunun ısısı resmen iki katına çıkmıştı. Onunla birkaç kelime konuşmak istiyor ama dudaklarını oynatamıyordu. Onun yanında daha konuşamazken genç adamı nasıl kazanacaktı?

Yine de bir şeyler söylemeliydi? Ona nasıl olduğunu soramazdı ya. Okulla ilgili sorular sorup misafirliğe gelen yaşlı teyzeler gibi de olmak istemiyordu ama bir şeylerde sormazsa bu sessizlik onu boğacaktı ya da dayanamayarak ona dokunmak için sızlayan ellerine hakim olamayacaktı.

"Yarın akşam geliyorsun değil mi?" dudaklarından kaçarcasına dökülen kelimeler genç kızı şoka soktu. Zaten bir haftadır Asel ve Seren'in hastaneden çıkışını kutlamak için dışarı çıkma planını konuşuyorlardı. Neden durup dururken böyle bir soru sormuştu ki? Kendine içten içe küfür etti. Kutlu bakışlarını ona çevirip yüzünde hafif bir gülümsemeyle başını salladı. Cevabı genç kızın umutlanmasına neden oldu.

Bu buluşma sadece Kutlu, Seren, Asel ve Sedat arasında gerçekleşecekti. Aslında bu buluşmaya katılmak istemediğini söylemişti ama şuan o gün için sabırsızlanıyordu. Kutlu ona gülümsedikten sonra bakışlarını arabanın camına çevirdi. Acaba Kutlu'nun gözlerinde yer alan dalgınlık ne zaman kaybolacaktı?

****************************

Buluşma saatine doğru Seren artık kendinde yeteri kadar cesareti bulamıyordu. Korku içinde durmadan büyüyordu. Asel'in sahip olduğu heyecan karışısın da iyice panikliyordu.

"Asel buluşma konusunda emin değilim. İçimde anlamlandıramadığım bir huzursuzluk var." Seren aynanın karşısında saçını bir şekle sokmaya çalışan kıza bıkkın bir ifadeyle baktı. Gerçekten de bu akşam ki buluşmaya gitmek istemiyordu. Açıkçası onunla baş başa kalmak kızı korkutuyordu. Seren aynanın karşısında saçını bir şekle sokmaya çalışan kıza bıkkın bir ifadeyle baktı. Bu kadar hazırlanıyor olması onu geriyordu. Sonuçta dünden bu güne kadar Kutlu onu bir kere bile aramamıştı. Bu akşam onu zorla buluşmaya çağırmak genç kızın hoşuna gitmiyordu.