Misafir Ruh -2- Muamma

Bölüm 68: Gün Batımına Doğru

"Kutlu'nun hala seninle konuşmak istemediğine inanamıyorum."

Seren, elinde ki çekirdeği ağzına götüremeden eli havada dondu kaldı. Bir süre bu konudan uzak kalmak için elinden geleni yapmıştı ama Asel'in ne kadar boşboğaz olduğunu unutuyordu. Şimdi Seren'lerin evinde balkonda çekirdek yiyip kola içerken Kutlu'nun adının geçmesi ile birlikte atmosferde değişmişti.

Evet, onunla neredeyse iki haftadır konuşamıyordu. Ondan uzak kalmak istediği için değil Kutlu onu kendinden uzak tutuyordu. Seren, son zamanlarda genç adamı düşündüğü an kalbine bir kazık saplanıyordu sanki. Gerçekten de kalp bir kere seviyordu. Ve Seren'in kalbi Kutlu'dan başkasını görmeyecekti.

"Kutlu sonunda benden vazgeçti. Olan bu." Dedi elinde ki çekirdeği tabağa fırlatıp ayaklarını balkonun duvarına doğru uzattı. Hava bu kadar güneşli ve baharın en güzel manzarasına sahipken nasıl Seren'e gri ve cansız görünebiliyordu? Derin bir nefes alıp önünde ki sehpa da duran kola bardağını aldı. Elinde ki bardağı dudaklarına götürmek yerine çevirmeye başladı. Olan keyfi de adamın ismini duyması ile kaçmıştı.

"Seren, Kutlu'nun seni sevdiğini ikimizde biliyoruz." Dedi Asel, o hala deli gibi çekirdeğini yemeğe devam ediyordu. Sanki ölse bırakmayacakmış gibi durmadan çekirdeği ağzına götürüyordu. Arada kalan zamanda da konuşmaya çalışıyordu. Oysa genç kız kilosuna dikkat etmek için bunlardan uzak dururdu. Gerçi bu aralar pekte kilosuna takıyormuş gibi görünmüyordu. Ne de olsa sevdiği adam yanındaydı.

Sedat abisi bile onca yaşanılandan sonra Asel'i bir kez bile suçlamamış her zaman yanında kalmıştı. Genç kıza göre gerçek aşk buydu. Seren ağır ağır başını sağa sola salladı. "Sevseydi benden uzak kalmazdı Asel."

Genç kız boş çekirdek kabuklarını Seren'in üzerine attı. "Kızım, anlamıyor musun adam zaten sana aşık olduğu için senden uzak duruyor."

"Saçma."

Asel kaşlarını neredeyse saç diplerine değecek kadar yukarı kaldırdı. "Saçma mı? Yahu seni sırf Orkun'a değer veriyorsun diye kendinden uzak tutmaya çalışıyor. "

Seren derin bir nefes aldı ve karşıda ki binanın pencerelerine boş gözlerle baktı. "Orkun gitti Asel ve ben Orkun'dan hoşlanmıyorum."

Asel başını sağa sola salladı. "O Orkun'a karşı bir şey hissetmediğini bilmiyor Seren. Neden her şey basitken aranızda bunca soruna neden oluyorsunuz anlamıyorum." Dedi elinde ki çekirdeği kaseye fırlatıp ayağa kalktı. "Anlaşılan sen depresif takılmaya devam edeceksin. Ben gidip sevdiceğimle takılacağım." Diye ekledi ve uzun kızıl saçlarını savurarak balkondan çıktı.

Seren'de somurtarak başını kıza doğru hızla çevirdi. "Aman git benim kütük abimle ilgilen." Dedi ve önüne döndü. Gerçekten de aralarında ki basit sorunu kendileri büyütüyor olabilirler miydi? Ama tam tersi bile olsa Kutlu'nun peşinden koşmayacaktı. Her ne olacaksa genç adam ona gelecekti.

**************

Kutlu elinde ki kahve bardağını dudaklarına götürdüğünde soğumuş kahvesinden bir yudum aldı. Kahve diline değer değmez de yüzünü buruşturmuştu. Kesinlikle soğuk kahvenin bir tadı yoktu. Bardağı bankta yanına bıraktı. Hava depresyona girilemeyecek kadar güzeldi ama Kutlu kendinde bir şey yapacak enerjiyi bir türlü bulamıyordu.

 "Senin burada olacağını tahmin etmiştim."

Kutlu sesi duyar duymaz nefesini dışarı verirken gözlerini kapattı. Ulaş, ne yapmış ne etmiş onu bulmuştu. Bu adamdan kaçması söz konusu bile olmuyordu bu aralar. Genç adam, arkadaşının yanına yaklaşıp bankta ki bardağı aldı ve biraz ilerilerinde duran çöp kutusuna attı.