Misafir Ruh -2- Muamma

Bölüm 24: Karanlığa Gömülen Sırlar

"Resmen yeni yıla gireceğiz" dedi Zehra heyecanla sonra birden yüzü asıldı ve hüzünle ekledi. "Fakat bu bizim beraber bu okulda geçireceğimiz son sene olacak." Genç kız kollarının arasında yastık, koltukta otururken hızlı duygu değişimleri yaşamakla meşguldü. Seren onun duygu değişimlerine bir süre alışacağını düşünmüştü ama şimdi onu izlerken bundan pekte emin olamıyordu.

Yeliz ise ondan daha farklı bir tepki vererek elindeki yastığı genç kıza fırlattı. Diğer elinde ise ödev için edebiyat hocasının verdiği romanı tutuyordu. Bu kızın ders çalışmadığı sadece iki zaman vardı. Uyurken ve yemek yerken. Evet banyoda bile ders çalışıyordu. Seren, geçen hafta onun kimya dersinde ki elementler hakkında bir şarkı söylerken duymuştu. Genç kız resmen her öğretmenin hayali olan öğrenciydi.

Yeliz elinde ki kitaba dönüp Zehra'ya kitabının üzerinden baktı. "Yine her şeyde yaptığın gibi bunu da fazla dramatikleştirme." Hareketlerinin uygunsuz olduğunu gösteren bir baş hareketi yaptıktan sonra kitap sayfalarına geri döndü. Yeliz'de muhtemelen liseden ayrılacağı için üzülüyor olmalıydı. Her ne kadar bunu dışa vurmasa da Seren onunda kalbinde bir yerlerde burukluk yaşadığını hissediyordu. Ya da fena halde yanılıyordu.

Seren gülümserken elmasından bir ısırık alıp ağır ağır çiğnedi. Zehra'nın yalnız kalma düşüncesi sadece onlar gidecek değildi. Haziran ayı olduğunda aynı zamanda Görkem'de bu okuldan mezun olacaktı ve Görkem'e hala duygularını açabilmiş değildi.

"Bu aralar keyfin yok." Dedi Seren, genç kızı ayağının ucuyla dürterken. Sadece bu cümle bile Zehra'nın çözülmesine yeterdi.

Zehra kızararak dudaklarını büktü. Seren o an nokta atışı yaptığından emin olmuştu.

"Görkem maç için okul dışında." dedi tuhaf halinin sebebini göstererek. Seren onun sesinin titrediğini fark etmişti. Zehra onu gerçekten seviyordu. On yıl geçse bile genç kızın hissettikleri aynı olurdu muhtemelen. Gerçi kendi bile Görkem'i özlediğini hissediyordu. Görkem bu okulda onun için farklı olan insanların başında geliyordu. O her ne kadar yanındakinin Asel olduğunu düşünse de Seren onun arkadaşlığı sayesinde bir çok olayda ayakta kalmayı başarmıştı. Özlemle burnunun direği sızlarken şuan onun yanında olmasını ne kadar da istediğini fark etti. Özellikle Kutlu ile araları bu haldeyken.

"Yılbaşında burada olacak değil mi?" Seren soruyu sorarak konuyu değiştirmek istedi. Yoksa birazdan yeniden gözyaşlarına boğulacaktı. Hayır, kendisi kesinlikle sulu göz değildi ama Asel'in gözyaşı torbaları gevşekti.

Seren'in soru sormasıyla genç kızın gözleri parladı. Anlaşılan onun hakkında konuşmak bile onu mutlu ediyordu. "Evet olacağını söyledi ama partiye benimle gitmek istiyor mu bilmiyorum." Zehra bakışlarını kucağında birleştirdiği ellerine indirdi. Yine bir anda duygudan duyguya geçmişti. Anlaşılan bu soru uzun zamandır içini kemiriyordu. Seren tam ona bir şey diyeceği sırada genç kız yeniden konuşmaya başladı. Anlaşılan bu konunun üzerinde durmak istemiyordu.

"Sen okulun yılbaşı partisine kimle katılacaksın?"

Seren, genç kıza bakarak bir süre düşündü. Birkaç gündür düşündüğü şeyi söylemenin vakti gelmişti. Saklamanın bir anlamı yoktu ne de olsa.

"Muhtemelen katılmayacağım." Dedi elmanın çöpünü incelerken

Zehra şaşkın bir halde elindeki yastığı kenara attı. Birinin yılbaşı partisine katılmayacağını söylemesi pek karşılaştığı bir olay değilmiş gibi gözlerini ardına kadar açmıştı. Yeliz bile kitabının üzerinden kıza dikkatle bakıyordu.

"Hayır. Mutlaka gelmelisin. Okul hazırlamasına rağmen parti çok eğlenceli oluyor."

Seren tam gelemeyeceğini tekrar söyleyecekti ki Yeliz araya girdi. "Partiye iki gün var. O sırada son kez Asel'de katılıp katılmayacağını düşünmüş olur." Dedi konuyu sonlandırarak. Seren'in gözlerinde gördüğü şey onu buna yapmaya itmişti.