Tall, Daks and Handsome

Chapter 11

HINDI nagtagal at muling tumunog ang doorbel. Nabungaran ni Cheska si Jerimie na dala ang kanyang travelling bag.

Ipinasok ng binata ang dala. "Ayan, magbihis ka na tapos, pumunta ka sa room ko para makapag-dinner na tayo."

"May food na ako rito. Dinala no'ng staff."

"Oo nga, pero doon ka na kumain sa room ko para sabay na tayo. At saka nag-order na rin ako ng additional dessert. Kaya 'wag ka nang umapela dahil boyfriend mo ako kaya dapat sabay tayong kumakain," kaswal na sabi ni Jerimie.

Natameme si Cheska. Hindi niya inaakala na aakto ng ganoon si Jerimie. Una, hindi pa naman sila formally nag-uumpisa sa kanilang palabas. Ikalawa, wala naman dito ang mga kaibigan niya kaya hindi kailangang mag-effort nito bilang boyfriend niya.

Bago pa siya nakapagsalita ay naunahan na siya ni Jerimie. "Lalabas na ako para makapagbihis ka. Hihintayin kita sa room ko." Mabilis nitong dinampot ang tray ng pagkain niya. "Dadalhin ko na 'to." Sa isang iglap ay nasa pintuan na ito at papalabas na ng kuwarto.

Binuksan ni Cheska ang kanyang travelling bag at pumili ng maisusuot. Nang makapagbihis at makapag-ayos ng sarili ay pumunta na siya sa kuwarto kung saan naroon si Jerimie.

Natulala si Jerimie pagkakita kay Cheska. Napakaganda nito sa simpleng maroon high rise tailored short pants at white sleeveless blouse.

"Hoy! Akala ko ba kakain tayo?"

"Ha?" Napalunok si Jerimie. "Halika, pumasok ka."

Pumasok si Cheska at nagulat pa siya sa nakitang nakahaing pagkain ss loob. "Mabuti't may table at silya ka rito."

"Hiniram ko sa staff. Nagbakasakaling meron. Halika, kumain na tayo. Umorder ako ng dessert kasi isang slice na brownie lang ang kasama sa free dinner. Kaya eto, nagpadagdag ako ng buko pandan at leche flan. Nag-crave ako bigla sa matamis, eh. Maupo ka na."

Nagsimula silang kumain. Paminsan-minsan ay nahuhuli ni Cheska si Jerimie na nakatingin sa kanya.

"Bakit mo ako tinitingnan?" tanong niya sa lalaki.

"I just want to make sure na nakakakain ka nang maayos. Ayokong magutom ka 'pag ako ang kasama mo."

"Kumain ka na rin. Ayoko ring nagugutom ka kapag ako ang kasama mo..."

Napangiti si Jerimie. Parang gusto niyang kiligin.

"Baka isipin ng mga tao, inubos ko ang pagkain mo kaya nagutom ka," dugtong ni Cheska.

Nagsalubong ang kilay ng lalaki.

Si Cheska naman ang ngumiti. Iyong ngiting tila nang-aasar.

Ipinagpatuloy na lang nila ang pagkain.

"Matagal ka na ba rito sa trabaho mo?" mamaya pa'y naitanong ni Jerimie.

"Almost five years. After graduation, dito na ako nagtrabaho."

"Naisip ko kasi, 'yong mga kaibigan mo media practitioner lahat. Nasa linya ng tinapos nilang kurso ang trabaho nila. Bakit umiba ka ng linya?"

Napangiti si Cheska kasabay ang pagkibit-balikat. "Bata pa lang ako, gusto ko na talagang magtrabaho sa isang NGO. Gusto ko 'yong trabahong nakakatulong ako sa ibang maliliit na sektor ng gobyerno. At hindi naman ako lumayo sa kursong tinapos ko. Nasa media rin ako. Ako ang content producer ng social media accounts ng iHope uCare Foundation. I am also a blogger. Lahat ng mga nangyayari sa bawat project ng iHope uCare Foundation ay isinusulat at ipino-post ko sa blog ko. So basically, nasa linya pa rin ng tinapos kong kurso ang trabaho ko. Hindi lang gaanong napapansin dahil wala naman ako sa radyo o telebisyon. Pero nagagamit ko sa trabaho ko ang mga natutunan ko sa kolehiyo," mahabang paliwanag niya kay Jerimie.