Tall, Daks and Handsome

Chapter 18

"JERIMIE!!! Miss na miss na kita!" Hindi na napigilan ni Cheska ang sarili.

Hindi kaagad nakakilos si Jerimie. Maging siya ay sobrang nagulat sa ginawa ni Cheska. Hindi naman siya na-offend. Mas tamang sabihing hindi niya inaasahang yayakapin siya nito.

Naramdaman niyang mas humigpit pa ang yakap sa kanya ng babae. Dahan-dahan niyang idinipa ang kanyang dalawang braso at pagkatapos ay marahan niyang niyakap din si Cheska. Yakap na hindi bugso ng emosyon. Yakap na banayad at punong-puno ng pagmamahal.

"Ay!" Bigla siyang itinulak ni Cheska sa labis niyang pagtataka.

"Bakit?"

Bigla ay parang nahiya ito at hindi makapagsalita. Hindi rin ito makatingin sa kanya.

"Hindi mo ba ako papapasukin?" nakangiting tanong ni Jerimie.

At saka lang napansin ni Cheska na nakaharang pala siya sa pintuan. Umurong siya para mabigyan ito ng daan. "P-pasok ka..."

Nang makapasok ay saka ito muling nagsalita. "Kararating mo lang din, 'di ba?"

"Ha? Paano mo nalaman?" nagtataka niyang tanong.

Natawa si Jerimie. "Eh, kasi hindi ka pa nga nagpapalit ng damit." Inginuso pa nito ang suot ni Cheska.

"Ay! Oo nga. Kasi naman bigla kang kumatok," pagdadahilan niya. "Sige na, magbibihis muna ako para makapagluto na ako ng hapunan."

"Tutulungan na kita. Magpapalit lang din ako ng damit."

SA MAYNILA ay mag-isa sa silid si Maddy. Walang ilaw sa silid na lumiliwanag lang dahil sa sikat ng buwan na sumisilip sa bintana.

Nakaupo sa kama si Maddy hawak ang isang basong may lamang alak. Sa mesitang katabi ng headboard ng kama ay naroon ang isang bote ng alak na halos kalahati pa ng laman. Katabi nito ang ashtray at isang kaha ng sigarilyo at lighter.

Ininom ni Maddy ang alak na nasa baso. Tila nakulangan pa, dinampot niya ang bote at tinungga ang laman nito. Tinungga nang tinungga hanggang sa maubos ito. Nang makitang ubos na ang laman ng bote ay nagsisigaw si Maddy. "Bigyan n'yo pa ako ng alak!" Ubod lakas niyang itinapon ang bote sa dingding ng kuwarto. Nagkalat ang nabasag na bote sa sahig.

Sunud-sunod ang mga katok na narinig niya sa pinto. "Ma'am Maddy, okay lang po ba kayo riyan?" Narinig niya ang nag-aalalang boses ni Diday.

"Bigyan mo ako ng alak!" sigaw niya sa katulong.

"Pero Ma'am Maddy, wala na pong alak sa ref."

"Bumili ka! Tonta!" Tumayo si Maddy at naglakad patungo sa pintuan. Binuksan nito ang pinto.

Nagulat pa si Diday nang biglang makita sa harapan niya ang amo. "Ma'am..."

"Asan na ang alak?" singhal niya rito.

"Wala na nga po, Ma'am. Naubos n'yo na," takot na takot na sabi ni Diday. Kahit kelan, ayaw na ayaw niyang nakakaengkwentro ang amo kapag lasing o kahit kapag may sumpong lang ito. Tingin niya rito ay halimaw na ano mang oras ay kakain ng tao.

"Lumayas ka sa harapan ko! Wala kang silbi. Puro inutil ang mga tao rito!"

"Pati po ba kayo?" Hindi niya alam kung bakit lumabas iyon sa bibig niya ganoong ang intensyon niya ay sabihin lang ito sa sarili.

"Anong sinabi mo?" Nanlisik ang mga mata ni Maddy habang nakatitig sa takot na takot na kasambahay.

"W-wala po, Ma'am. Wala naman po akong sinabi. Aalis na po ako. Matutulog na po ako, Ma'am!" Nagmamadaling tumakbo si Diday papalayo sa amo.