Tall, Daks and Handsome

Chapter 13

LUMIPAS ang buong maghapon nang hindi nila namamalayan. Parang hindi sila nakaramdam ng pagod. Nang pumatak ang orasan ng alas-singko ng hapon ay muling nagbigay ng maikling pananalita si Kapitana Elsa.

"Tapos na tayo para sa unang araw ng ating gawain. Maaari na po kayong umuwi at magkita-kita na lang tayo ulit bukas. Palakpakan po ninyo ang inyong mga sarili."

Nagpalakpakan naman ang lahat. Pagkatapos ay isa-isa na silang nag-alisan sa covered court para magsiuwi na.

Muling lumapit si Kathy kay Cheska. Kasama nito ang iba pang mga volunteer na nakasabay niyang mananghalian kanina. "Ms. Cheska, uuwi na kami. Babalik na lang kami bukas," paalam nito.

"Maraming salamat sa inyong lahat. Malapit lang ba ang mga bahay n'yo rito?"

"Karamihan sa amin, walking distance lang. Iyong iba sasakay lang ng jeep o tricycle," sagot ni Kathy.

"Mag-iingat kayo..."

Tumango si Kathy. "Kayo rin po, Ms. Cheska. Mauuna na po kami." Kumaway pa sa kanya ang mga volunteer bago tuluyang umalis.

Hinanap ng mga mata ni Cheska si Jerimie. Ewan kung bakit naisipan niyang sundan ng tingin si Kapitana Elsa. Parang naramdaman niyang makikita niya si Jerimie sa pagsunod niya ng tingin sa babaeng ito.

Hindi nga siya nagkamali. Nakita niya si Kapitana Elsa na lumapit sa isang tumpok ng mga tao at naroon din si Jerimie na nakikipag-usap sa ilang kalalakihan na tingin niya'y may mga katungkulan din sa barangay kung pagbabasehan ang kulay asul na vest na suot ng mga ito.

As expected, si Jerimie nga ang pinuntahan doon ng kapitana dahil ilang saglit lang ay magkasamang umalis doon ang dalawa at naglakad papalapit sa kinaroroonan niya.

"Ihahatid ko na kayo sa bahay sa tutuluyan n'yo habang nandito kayo sa barangay namin," sabi ni Elsa nang makalapit sa kanya.

"Ready na ako," sagot niya. "Tara na?" Nakita niya si Jerimie sa likuran ni Kapitana na nakatingin lang din sa kanya.

Sabay na silang naglakad papunta sa nakaparadang sasakyan. Katulad kaninang umaga, nasa bandang likuran ulit si Cheska dahil inokupa na naman ni Elsa ang upuan sa tabi ni Jerimie.

"Same way lang ng dinaanan natin kaninang umaga. Halos katabi lang ng barangay hall iyong bahay," ani Elsa. "Bahay iyon ng kapatid kong nasa America na. Wala namang nakatira kaya doon na muna kayo. Don't worry, alaga naman sa linis ang bahay na iyon."

Hindi sumagot si Jerimie na abala sa pagmamaneho. Si Cheska naman ay sinadyang pumikit para iparating sa mga kasama na pagod siya at mas gustong umidlip.

Ilang sandali lang ay narating nila ang bahay. Dalawang palapag ito na katamtaman lang ang laki. Ang harapan ng bahay ay may nakapalibot na mga puno ng bulaklak na rosal na alaga rin sa putol kaya naman pantay-pantay ang pagkakatubo ng mga ito na nagsisilbi na ring bakod sa paligid ng bahay.

Bumaba sila sa sasakyan. Binitbit ni Cheska ang dala niyang bag, si Jerimie naman ay ganoon din.

Lihim na humanga si Cheska nang makapasok sa loob ng bahay na simple pero elegante ang kaayusan.

"Kahit wala ang kapatid ko at ang pamilya niya rito, sinisiguro niyang maayos ang bahay. Kaya kung anu-anong furniture ang pinabili niya para ilagay dito. Magbabakasyon sila next year kaya inaasahan niyang mas bongga na ang bahay na dadatnan niya. Kaya I make sure na hindi siya madi-disappoint kapag nakita niya ang mga nabago sa bahay nila," masayang kuwento ni Elsa.

"Maganda nga. Hindi ko ine-expect na ganito kaganda at kalaki ang loob ng kabahayan," sagot ni Jerimie.

"May isang kuwarto rito sa ibaba. At may dalawa naman sa itaas para sa inyo. Maayos na ang kama, napalitan na ang bedsheet at nandoon na rin ang mga bagong unan at kumot."