İşte oradaydı...
Muhtaç olduğum kadın korkuyla bana bakıyordu. Ona biraz daha dokunmazsam sanki ölecektim. Bu hastalıklı duygular beni resmen ele geçirmişti. Yavaş yavaş yanına yaklaştım ve tam önünde durup ona baktım.
O kadar güzeldi ki...
Bir papa...
Yeni bir bölüme hazır mıyız? Evet çığlıklarınızı duyar gibiyim. Hadi bakalım, alın kahvelerinizi, çaylarınızı elinize ve başlayın bölümü okumaya...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Keyifli okumalar...
&
Kendimi savaşa çıkacak bir asker gibi hissediyordum. Yara alsam da bu savaşı kazanacaktım, bunun başka yolu yoktu! Karşımda oturan gözleri boyalı, saçları o biçim ve her yanına ilginç takılar takan adama hayretler içinde bakarken Derin dirseğiyle karnıma vurarak beni uyardı. Hemen kendimi toparlayıp boğazımı temizledim ve oturuşumu düzelttim.
Ramon küçümseyen gözlerle bana baktı ve suratını buruşturarak konuşmaya başladı: "Ay, o uğursuz gözlerinle yedin bitirdin beni be yavrum! Tövbe tövbe!"
Söyledikleriyle ağzım bir anda açık kaldı ve gözlerimi kısarak Derin'e baktım. Derin bana omuz silkerek kaş göz yaptıktan sonra Ramon'a döndü ve gülümseyerek konuşmaya başladı: "Bırak onu bunu da Ramo, işimiz düştü sana. Bu sosyete olacak kurtlar kazanından ancak sen anlarsın."
Ramon tek kaşını kaldırıp sinsi sinsi güldü ve dudaklarını büzerek ona cevap verdi: "Kız, vallahi doğru adrese geldiniz. Ama önce bir şartım var, bebişler. Ay, önce her şeyi bir bir anlatın bana, kız vallahi çatladım şurada! Kim bu adam, ay yoksa çok mu yakışıklı?"
O an Ramon'daki cilve ve nazı kıskandım ve bende yarısı bile olmadığı için kendimi resmen vurmak istedim. İnanılmaz derecede farklıydı ama bir o kadar da sıcak kanlıydı. Butiği lüks değildi ama tam anlamıyla bize göreydi, samimi ve sıcak bir ortamdı. Cansız mankenlerin üzerine giydirdiği elbiseler bile o siyah elbiseden kat kat daha iyi duruyordu.
Derin, Ramon'a her şeyi üstünkörü anlatırken Ramon'un yüzü şekilden şekle giriyordu. Her şeyi dinledikten sonra bana döndü ve dövünmeye başladı: "Kız, yeminle kıskandım seni. Ah, böyleleri neden beni bulmaz ki? Bir sana bak, bir de bana! Biri soğuk bir hayalet, diğeri ateşli bir panter!"
Bana soğuk hayalet derken gözlerini bayması çok komik görünüyordu. Bu hâli o kadar tatlıydı ki ister istemez o haline gülümsedim. Ramon birden ciddileşti ve konuşmaya devam etti: "Bana bak yavrum! Bu Uygar olacak kaya parçasını elinde tutmak istiyorsan önce bu ruhsuz halinden çık. Ay yemin ederim, nenem gibisin. Aslında nenemin bile senden daha çekilir bir hali var ama neyse. Konuya dönersek, seni o baloya öyle bir şekilde göndereceğim ki herkesin ağzı açık kalacak. Cümle âlemin dibi düşmezse eğer bana da ateşli Ramon demesinler ama saçına, takılarını ve makyajına bile ben karar vereceğim, kabul diyorsan cennetin kapıları açılır. Yok dersen gidersin o boktan moda evine, seni bilerek maskara etmelerine izin verirsin! Anlaştık mı, beybisi?"
Derin benden önce atlayarak bağırdı: "Anlaştık! Seninleyiz, beybisi!" Ben de güldüm ve "Anlaştık," dedim. Ramon keyifle gülümserken bir yandan da takma tırnağını masaya vuruyordu.
