My Ex-Boyfriend. [BOOK 1&2] COMPLETED

chapter twenty eight.

[Gian's POV]

"What the.. I don't even know the formula! How can I solve this bullshit?"

"Stop cussing. I'll teach you." Kinuha ko ang ballpen at papel na hawak ni Vannie. Math solutions, math problems, statistics, geometry. Nalaman kong ayaw pala ni Vannie ng subject na Math, pero kailangan niyang matuto. Hindi siya makakatapos ng college kapag hindi niya pinag'aralan to.

"I can't believe it. As far as I'm concern, my course is creative arts. Bakit may. math? Ugh!" Napangiti naman ako sa expression ng mukha niya. Yung itsurang parang sasabog ang ulo niya sa mga solutions.

"Okay. Weird! Why are you laughing?" Tinaasan ako ng kilay ni Vannie. Napakamot ako sa batok ko.

"Who told you I was laughing?" Napapout naman siya and glared at me. Now she's doing what I did when we first met.

*poink*

May tumama sa ulo kong papel at nakita kong si Vannie ang may gawa nun. "Ow! What was that for?" Tumayo siya saka ako binelatan. Ivannah, the ever childish girl. She haven't changed a bit.

"You are bullying me." Saka ako pinansingkitan ng mata ni Van.

Tumayo ako and shrugged. "Okay, sorry Van."

"No." Saka nagtilt ang ulo ni Vannie.

"Uy.. Nagtatampo si Vannie.." Saka ko pinindot pindot ang tagiliran niya. Pero unfortunately, wala pala siyang kiliti.

Tinaas ko ang dalawang kamay ko saka kinausap siya. "I surrender! Ano kailangan kong gawin para mapatawad moko Van?"

Nakita kong ngumisi siya, tss. Wrong move Gian, wrong move.

"Sabihin mo ang sorry po. Chichay mode!" Saka nagwink sa akin si Van. Seriously Van? Tinaasan niya ako ng kilay. Three weeks ng laging si Van ang kasama ko. Like what I said, magaan ang loob ko sakanya at wala naman siyang pinakitang masama sa akin kaya ginawa ko siyang kaibigan and I trust her.

"Seriously?"

"Kung ayaw mo aalis na-"

"Wala akong sinabing ayaw ko."

"Edi, start!" Ngumiti siya ng napakalapad. Tumingin ako sa paligid para tingnan kung may tao. Good thing walang tao. Kahihiyan ko 'to eh. Kilala pa naman ako sa University na 'to.

"Sorrryyyyy pooooooooo~" Nagbow pa ako with matching smile pa kay Vannie.

"Ang cute ni Gian!!"

"Kyaaaa!~" Napalingon ako sa paligid at nakita ko ang madaming babaeng. Tch. Kanina naman wala yang mga yan eh.

Hinila ko ang kamay ni Van saka tumakbo papalayo dun. Kahihiyan ko yun.

Naglakad kami papalabas ng university.

Ngumiti ako kay Van. "Cutting tayo." Napataas ang kilay niya sa akin.

"Cutting? Wow. Saan naman tayo pupunta ha?" Hinila ko ulit siya saka kami nagpunta sa mall.

"Anong gusto mo?" Tanong ko kay Ivannah. Tumingin siya sa paligid.

"Tara!" Hinila ako ni Van sa isang stall sa mall.

"Cotton candy oh, don't worry. Ako naman ang may treat." She smiled and handed me the cotton candy. Pinagmamasdan ko siya habang kumakain. I smirked.

Ang ganda rin pala niya. Ay mali, ang ganda talaga niya, ang haba ng buhok niya, ang haba ng pilikmata niya, ang ganda ng mata niya parang nakacontact lens. Medyo maliit nga lang siya pero hindi naman nakakabawas sa ganda niya yun.

Ay! Gian? Ano bang pinagsasasabi mo jan? Napapadalas na ata ang pagcheck out mo kay Vannie ah?

"Gian?" Napalingon naman ako sa nagsalita. Tss. Yung walang kwenta ko palang ama.

"Vannie, tara na." Aalis na sana ako palayo pero huminto si Ivannah.

"Teka, Gian? Eto na ba si Tito Daniel?" Tumango ako pero umiiwas ako ng tingin.

"Tito Daniel! Si Ivannah po ito! Remember?" Ngumiti si Van kay papa saka nakipagshake hands. Tss. Bakit ba kasi nandito rin to?

"Ang laki mo na pala Ivannah. Nasan nga pala ang mommy mo?" Parang nagtaka naman si Ivannah sa tanong ni papa. Tss.

"Daniel honey.. Andito ka lang pala." Namuo ang kamao sa kamay ko. Kasama nanaman pala niya ang babae niya.

"Gian, ito ba ang mama mo?"

"No." Umalis na ako dahil nahihiya ako sa mga kagaguhang ginagawa ng walang kwenta kong ama. Nahihiya ako kay Van. Habang siya masaya at buo ang magulang ako eto, walang kwenta ang pamilya ko.

"Gian!!" Napatigil ako sa paglalakad. I'm not supposed to be crying but hell, real boys break down.

Umupo ako at napahawak sa sentido ko. DAMN GIAN WAG NGAYON, WAG SA HARAP NI VANNIE.

"Gian? I know hindi ka okay." Tumabi si Van sa akin saka hinagod ang likod ko.

"Nandito lang ako. I'll be your shoulder." Hindi ko na nakayanan at niyakap ko si Van. I need comfort right now. Naramdaman kong niyakap na rin ako pabalik ni Van.

-

[Vannie's POV]

I asked Gian out to a restaurant. Siguro babae ng papa ni Gian ang kasama niya kanina dahil hindi nagustuhan ni Gian ang nakita niya.

Umorder na ako ng makakain namin.

"Oops, treat ko ulit." Sabi ko ng makita kong naglabas si Gian ng wallet.

"Van, nakakahiya naman. Ako yung lalaki dito eh."

"Edi isipin mo nalang, I'm a boy." Saka ko kinindatan si Gian.

Ngumiti na lang siya pero alam kong it's fake. He's still suffering from what he saw.

"Anong mangyayari kapag binaliktad mo ang sabaw?" Tanong ko kay Gian.

"Wabas?" I laughed at his answer. "Bakit? Tama naman di'ba?" I still can't stop laughing.

"Ano ka ba! Syempre matatapon! Wabas ka pa jan! Hahahahahaha!" Napahawak ako sa tiyan ko kakatawa. Napansin kong napangiti siya at bigla ring napatawa.

"Thank you Van, for making me laugh when I don't even want to smile."

-

BOTO BA KAYO SA LOVETEAM NI VANNID AT GIAN? E PANO YUN MAGKAPATID SILA E? :)

-