Ang Multo sa Manhole 3 (completed)

Yogurt says 34

Dedicated to @Lake_GAD

Eleison's POV

Di ko ma-explain pero na-enjoy ko si Mark bilang unan. Maybe it's because of the rise and fall of his chest when he breaths na para akong hinehele, or the warmth of his skin na pang offset sa lamig ng unit, or maybe its that unique sound his heart was doing to my body. He can make me calm just by his presence beside me.

And that's weird on so many levels.

Ginigising niya ako no'n yet I decided to be lazy. Akala ko kasi 'di na 'ko susumpungin kasi bakit no'ng isang gabi, di naman ako uminom ng gamot, wala namang bangungot?

I thought it stopped.

But I always thought wrong so what's new? Kahit na anong pangungumbinsi ko, mali pa rin ako. Tulad nang sa panaginip ko.

Mas malakas ang ebidensya ni Mark na walang masamang nangyari kay Jolina compared sa ini-insist ko. But you see, kung sila ang nanaginip ng panaginip ko, ako ang tama. My thought will be right then.

But you know what feels right then? Me, lying next to Mark.

I can't imagine what I would do without him at that time. He's just so cool (though I hate to admit it). Alam mo 'yong hulog-ng-langit- sorta type of guy? Ganon siya.

So what my conscience is barking at me is that: pasalamatan ko naman daw 'tong tungaw na 'to. Sa totoo lang ayoko talaga yong nagsasabi ng 'Thank you!'. Ewan ko ba. Nako-corny-han ako e. I'd rather do him a favor.

'Ibi-B.J ko na lang siya habang natutulog.' Was my initial offer while witnessing an uprising in between Mark's thighs.

To touch or not to touch? That is the question. Haha! God, I'm such a perv!

Dahan-dahan ko na lang inangat ang napakabigat niyang braso at pilit kumawala. Medyo dark ang ibaba ng mata niya; an obvious sign na nagdamag siya. Kinumutan ko muna ang tungaw bago gawin ang morning routine (less the wifi binge).

'Kung di ko siya ibi-bj, magluluto na lang ako.' I thought, while on my way to the kitchen. Nilabas ko sa fridge yong binili naming vegetable mix (yong corn, peas and carrots) at sinangag 'yong natirang kanin kagabi.

All while doing this, unti-unti ng nagmumulat ng mata ang tungaw sa kama ko. That's another charming thing about him. Pinaalam niya muna sa'kin ang pagka-aware niya na ayoko siya sa kama. But it's also the very reason why I let him.

"Morning,'Son!" gusot niya nang mata; ang buhok kung saan-saan nakaturo.

"Morning!" lingon ko sa bumati. I wish I had a camera with me to capture how cute he looks. He just has his way of making me happy. And he must have sensed that I am kaya lumapit at ginulo ang buhok ko.

"Kamusta tulog mo, mahimbing ba?"

"Hm." Casual kong tugon.

"Akala ko ba di ka marunong magluto?" usisa niya, ang kamay nasa baba't waring nag-oobserba.

"Basic lang naman 'to e." Pagyayabang ko.

"Nagkape ka na?"

"Di pa."

"Timplahan kita?"

"Hm." Puro ako 'hm' dahil busy ako sa pagpapanggap na cook.

While working on the coffee,

"Ba't nga pala di na lang kamag-anak mo hiningan ng pabor ng mama mo? 'Lam mo na, para may kasama ka rito!?"

Napahinto ako sa ginagawa ko at humarap sa kanya.