Hazar&Hancı: LAVİNİA

Bölüm III

Ve yeni bölümle buradayım. Vote ve yorumlarınızı bekliyorum. Fikorleriniz yorumlarınız önemli...
Keyifli  !!!

~~~

Genç kız bakışlarını holün girişine çevirmişti. İçeriye bütün heybetiyle Boran Hazar girmişti. Ne kadar da değişmişti. Zaman insanı değiştiriyordu bununla beraber duygularınıda. Hala sert ve soğuk bakışlarıyla etrafa bakıyor bu toplanma nedenini arıyordu.

Ayşa'nın cenazesine gelmişti.
Ama haberi yoktu.

"Oğlum , yavrum ' diyen annesine döndü.

Kollarına aldığı kadını doyasıya öpmüş , annesinin anlına dudaklarına bastırmıştı. Kısa bir sarılma babasıyla geçirmişti. Reşat'a da sarılmış sırtını sıvazlamıştı.Gözleri kardeşi Azra'ya takıldı. Büyük bir genç kız olmuştu.

'Esmer meleğim , gelsene abine "

Deyip kollarını açmıştı. Hala Azra çekingen davranıyordu ona. Reşat ile Azra'nın abi-kardeş gibi ilişkileri olmamıştı. İstemeden soğuk davranıyordu bunca sene ortada olmamasının da payı vardı. Genellikle Ayşa ve Azra , Reşat ile takılıp rahatça davranırlardı. Ama o öyle miydi ? Korkunç , sert , otoriter ve kuralcı biriydi. Sahi Ayşa neden ona gelip sarılmıyordu ? Düşüncelerinden holde yankılanan bir ses sayesinde sıyrıldı.

"Biz gidelim artık Mehmet Ağa , gözün aydın olsun ve allah mesut etsin "

Holdeki insanları tek tek yolcu etmiş tebrikleri kuru bir teşekkürle sunmuştu. Oğlu dönmüştü sonunda ama emaneti bu akşam gidiyordu.
Holde sadece Hancılar ve aile üyeleri kalmıştı. Boran sert bakışlarını Ayşa'ya gönderiyordu. Üstündeki kıyafetle başındaki şala bakıp süzüyordu genç kızı. Alaz karşısındaki adamın karısını süzmesinden dolayı içindeki oluşan diygulara anlam veremedi ama aniden kolunu genç kızın beline dolamış kendisene yaslamıştı.
Boran gördüğü manzara yüzünden gerilmişti. Sinir ve öfke bütün bedenini ele geçirdiğinde ellerini yumruk yapmıştı.

"Kim bunlar babaa! " soğuk sesi yankilandı.

Ayşa ona bakmamak için resmen bir savaşa girmişti. Belindeki eller bir ahtapot gibi sarılmıştı. Nefes alamıyordu. Amcasının sesiyle bakışlarını ona çevirmişti.

"Ayşa'nın kocası ve ailesi oğlum Hancı Aşireti !"

Duyduklerı ile şaşkınca Reşat'a baktı. Doğru muydu bu duydukları ? Kardeşi bile başını başka yöne çevirmiş cevapsız bırakmıştı. Yıllar sonra intikamlarını Ayşa'dan alarak mı rahatlayacaklardı? Buna inanamıyordu .

"Ayşa ? " dedi Boran Hazar.

Genç kız ismini duymasıyla ondan iki üç adım uzağında olan adama baktı.

"E..efe..fendim ' kekelemişti.

Bu meydan okuyan sert yeşil gözlerden korkuyordu. O Boran Hazar 'dı. Uzun zaman gidişinde pek çok şey değişmişti. Eskisi gibi çocuk değillerdi. Ve Ayşa artık bir Hazar da değildi. Yine o lanet isim yankilandı beyninde.

Alaz'ın karısı Ayşa Hancı...

Hancıların gelini...