Bölüm 25

5.8K 263 5
                                    

Bir bölüm ile daha burdayım. Uzun bir bölüm var. Vote ve Yorumlarınız bekliyorum. Şimdiden ilginiz için teşekkürler.

Keyifli Okumalar ....

Şarkı ; Cem Adrian , Herkes gider mi ?

###############

İçime işlenen bir huzur ile tonlarca ağırlık çökmüş gözkapaklarımı zoraki olsa da açmıştım. Bulanık olan görüş açım hafifçe kırpıştırıp geçmesini bekledim. Beyaz bir tavanla karşılaştığımda nerde olduğumu anlamaya çalışıyordum. Etrafıma baktığımda bir hastanenin odasında olduğumu anlamıştım. Zihnime herşey bir bir gelirken içimdeki huzur sokaklarda yaşayan masum bir kız çocuğu gibi terketmiş , sıkıntıma endişenin tohumunu eklemişti. Etrafa baktığımda beyaz duvarlar , kapının hemen biraz sağında dolap var iken sol tarafta pencere hakimdi. Ve hemen yatağımın diğer tarafında bir kapı daha mevcuttu. Burası lavaboydu , sanırım.

Yattığım yerden doğrulmaya çalışacağım sırada kasıklarıma ani giren bir sancı ile dudaklarımdan ölümü fısıldayan bir inilti kopmuştu.

Neredeydi Azrailim ?

Kalbim onu görmeden sadece düşünmekle bile ritmi değişiyordu. Sevmek neydi ? Beni her öfkelendiği zaman hırpalayan , evliliğimizin ilk günü hem şefkatle öpüp şidettle saldıran adama sevgiden fazlasını neden bahşediyordum ?
Kalbim bir katiline aşık olacak kadar çaresiz miydi?

Alaz , Hayallerimin katili !

Ruhum bakire olan duygular eşliğinde günaha giderken neden Cenneti yaşıyordu bu adamla ?

Alaz Hancı !!

Kabulüm , gecemin sahibi bir adam.
Onu her haliyle neden kabul ediyordum?

Düşüncelerime boğulup içimdeki aciz küçük kız çocuğunu köprüden aşağı atarken bir ses duyuldu.

Bir ağlayış ...

Canımı koparırcasına yankılan bir ses üzerimde bu kadar etki edebilir miydi ?

O burdaydı.

Benimleydi.

' Alaz ? ' sesim kuru olan boğazımdan dolayı fısıltı şeklinde çıkmıştı. Biliyordum ki kapı ardında benim canım acı çekiyordu.

Aras'ın bir kez daha ağlayış sesi kulaklarıma dolduğunda dolan gözlerime mani olamamıştım.
Benim oğlum beni istiyordu. Ne zamandır burdaydım ki Aras'ım bu kadar haykırıyordu ?

Ruhum utandı benliğimden. Ben kötü bir anneydim. Oğluma bakamayacak kadar da aciz.

Birden kapının açılıp bütün heybetiyle içeriye bir Alaz girdi. Beni görünce gözlerini gözlerime dikti. Gözlerine bir an ışıltı hakimken kaşlarını çattı. Gözlerinde bütün ifadeler silikleşmişti. Üzerinde siyah bir tişört vücudunu sarmışken altına koyu bir kot pantolon giymişti. Yüzü yine sertti. Gözleri benden ayrılıp açık kalan kapıdan birine işaret etti. İçeriye kollarında Aras ile beraber Meryem girdi.

Hazar&Hancı: LAVİNİAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin